Η πιο κοινή συναισθηματική αντίδραση σε ένα επικείμενο διαζύγιο είναι ο φόβος. Όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια τόσο κρίσιμη απόφαση, κολυμπάμε σε μια συναισθηματική λίμνη θλίψης, θυμού, ανακούφισης, ανησυχίας, ενοχής και τόσων άλλων. Ωστόσο, οι ειδικοί μας διαβεβαιώνουν ότι ο φόβος υπερισχύει όλων των άλλων συναισθημάτων.
Οι τέσσερις πιο κοινοί φόβοι απέναντι στο διαζύγιο
Το υγιές μεγάλωμα των παιδιών
Οι περισσότεροι γονείς που χωρίζουν φοβούνται ότι θα βλάψουν τα παιδιά τους. Σκέφτονται ότι τα μικρά τους θα υποφέρουν στο σχολείο, ενώ ενδέχεται να ταλανίζονται και από μακροχρόνια προβλήματα ψυχικής υγείας
Άλλοι ανησυχούμε για το στίγμα που ενδέχεται να αντιμετωπίσουν τα παιδιά. Επιπλέον, όσοι γονείς αντιμετωπίζουμε σφοδρές συγκρούσεις με τον/την πρώην μας ανησυχούμε ότι θα χάσουμε τα παιδιά μας, τα οποία θα πάρουν το μέρος του ενός από τους δύο και θα απορρίψουν τον άλλο.
Ακόμη, φοβόμαστε ότι το να μοιράσουμε το πρώην ταίρι μας τον χρόνο ανατροφής θα βλάψει την σχέση μας με τα παιδιά, στερώντας ώρες από τις κοινές μας δραστηριότητες μαζί τους. Κυρίως δε, εάν ο πρώην μας βρίσκεται σε μια νέα σχέση, ίσως θολώνουμε και φοβόμαστε ακόμη και ότι τα παιδιά θα αγαπήσουν το νέο άτομο περισσότερο από εμάς.
Ζητήματα που αφορούν τη διαχείριση των οικονομικών
Πιθανότατα φοβόμαστε την απώλεια της οικονομικής μας ασφάλειας και το γεγονός ότι ενδέχεται τα έσοδά μας να περιοριστούν, όσο τα έξοδά μας αυξάνονται εξαιτίας του γεγονότος ότι η ίδια οικογένεια, πλέον θα χωριστεί σε δύο σπίτια. Kαι σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί και το κόστος της ίδιας της νομικής διαδικασίας.
Επιπλέον, τρέμουμε στο ενδεχόμενο να χάσουμε όλα εκείνα τα περιουσιακά στοιχεία για τα οποία παλέψαμε τόσο σκληρά, όπως το σπίτι ή την επιχείρησή μας. Ορισμένοι αναζητάμε απεγνωσμένα τρόπους να αυξήσουμε το εισόδημά μας και συζητάμε ακόμη και το να επιστρέψουμε σε μια εργασία με κάκιστες συνθήκες.
Η επαναπροσδιορισμός της ταυτότητάς μας
Καθώς από παντρεμένοι ετοιμαζόμαστε να γίνουμε και πάλι ελεύθεροι, βιώνουμε την αίσθηση ότι κλονίζεται η ταυτότητά μας, ότι αλλάζουμε κοινωνική ομάδα. Φοβόμαστε το στίγμα και την έκπληξη των φίλων και της οικογένειάς μας, ειδικά αν αυτοί τυχαίνει να είναι συντηρητικοί, ενώ μας τρομάζει το ενδεχόμενο να μας θεωρήσουν υπεύθυνους για το χωρισμό.
Ίσως φοβόμαστε ακόμη και την πιθανότητα οι οικείοι μας να πάψουν να μας στηρίζουν και να μας αγαπούν
Φόβοι για το Μέλλον
Αγχωνόμαστε μπροστά στην ίδια τη νομική διαδικασία και το ενδεχόμενο μιας παρατεταμένης και δαπανηρής δικαστικής μάχης.
Πιθανότατα φοβόμαστε εξίσου και το γεγονός ότι θα πρέπει να ξεκινήσουμε από την αρχή και αναρωτιόμαστε πώς θα χτίσουμε μια νέα ζωή μετά το διαζύγιο;
Κάποιοι βουλιάζουμε στη σκέψη να μείνουμε μόνοι, και νομίζουμε πως θα βυθιστούμε στο απόλυτο χάος, με μοναδική παρέα τη θλίψη, τον θυμό, τις ενοχές και το άγχος. Αγωνιούμε στη σκέψη ότι δεν θα βρούμε ποτέ ξανά την αγάπη της ζωής μας και θα περάσουμε το υπόλοιπο της ζωής μας μόνοι και έρημοι.
Τι μπορούμε να κάνουμε
Ας κόψουμε ταχύτητα και ας πιάσουμε τα πράγματα ένα-ένα. Το διαζύγιο είναι πράγματι μια μεγάλη κρίση στη ζωή μας. Ως εκ τούτου, αυτή η περίοδος δεν είναι η καλύτερη ώστε να πάρουμε μεγάλες αποφάσεις που θα καθορίσουν το μετά.
Επιπλέον, είναι εξαιρετικά ευεργετικό για την ψυχική μας υγεία να αποφύγουμε τις αντιδικίες και να επιλέξουμε τη διαμεσολάβηση ή το συνεργατικό διαζύγιο, περιορίζοντας το άγχος και τις συγκρούσεις και διατηρώντας παράλληλα τον έλεγχο της κατάστασης.
Ας εστιάσουμε στην καλή διατροφή, στον επαρκή ύπνο και στην κοινωνική συναναστροφή με τους άλλους. Ας προσπαθήσουμε να κάνουμε καθημερινά μια βόλτα στον καθαρό αέρα για τουλάχιστον 20 λεπτά.
Αν το κρίνουμε σκόπιμο, μπορούμε επίσης να επισκεφτούμε έναν ψυχοθεραπευτή ή έναν σύμβουλο διαζυγίου για υποστήριξη και τυχόν πληροφορίες. Ακόμη, μπορούμε πάντα να εγγραφούμε σε ένα γκρουπ θέραπι με ανθρώπους που βρίσκονται στην ίδια ή σε παρόμοια φάση της ζωής τους.
Ας μην εναποθέσουμε τις ελπίδες μας σε ντεμοντέ στρατηγικές αντιμετώπισης, όπως το κάπνισμα ή το ποτό και ας επικεντρωθούμε στη σωματική και ψυχική μας ευεξία.
Πηγή: psychologytoday