Οι χθεσινές βομβαρδιστικές επιθέσεις της Τουρκίας στη Συρία και το Ιράκ με δεκάδες νεκρούς, έρχονται να επιβεβαιώσουν το προσφιλές αφήγημα της Τουρκίας «θα έρθουμε μία νύχτα ξαφνικά», το οποίο, όπως φαίνεται, δεν ισχύει μόνο για την Ελλάδα αλλά και για όλους τους γείτονες της.
Η πρόσφατη έκρηξη στην Κωνσταντινούπολη η οποία κατά παράδοξο τρόπο εξιχνιάστηκε μέσα σε μερικές ώρες, γεγονός μοναδικό στα χρονικά των ερευνών τρομοκρατικών χτυπημάτων, αποδόθηκε σε τρομοκρατική ενέργεια του PKK και έτσι έδωσε την ευκαιρία στον Τούρκο πρόεδρο να αποδείξει εμπράκτως ότι είναι σε θέση να υλοποιεί τις απειλές του και μάλιστα υπό την εκκωφαντική σιωπή των ΟΗΕ και ΝΑΤΟ.
Και το ερώτημα που προβάλλει εν προκειμένω είναι αν οι τουρκικές επιθέσεις κατά της Συρίας και Ιράκ εκπέμπουν κάποιο μήνυμα κατά της Ελλάδας, δεδομένης της παρατεταμένης έντασης και των επανειλημμένων απειλών που εκφράζονται από τούρκους στρατιωτικούς και πολιτικούς σε καθημερινή σχεδόν βάση.
Η Τουρκία, βεβαίως, γνωρίζει ότι δεν μπορεί να επιτεθεί σε μία χώρα μέλος της ευρωπαϊκής ένωσης ένεκα της ρήτρας αμοιβαιότητας που προβλέπεται ρητά στη συνθήκη της ευρωπαϊκής ένωσης, η οποία υποχρεώνει τα κράτη μέλη να προστρέξουν σε βοήθεια του μέλους που δέχεται επίθεση.
Τι μέλλει γενέσθαι όμως αν η Τουρκία «σχεδιάσει» κάτι ανάλογο με την έκρηξη στο κέντρο της Πόλης, που να δίνει το πρόσχημα στη γείτονα να επικαλεστεί τον καταστατικό χάρτη του ΟΗΕ για στρατιωτική επέμβαση εναντίον της Ελλάδας;
Τούτων δοθέντων, λοιπόν, η Ελλάδα και η Κύπρος οφείλουν να λάβουν σοβαρά υπόψη τις απειλές της τουρκικής πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας, οι οποίες επαναλαμβάνονται συνεχώς τον τελευταίο καιρό με τη γνωστή επωδό «θα έρθουμε μια νύχτα ξαφνικά», και να σχεδιάσει την αποτελεσματική αντίδραση της.
Ουσιαστική προϋπόθεση για τον σχεδιασμό και την ανάπτυξη της ελληνικής αποτρεπτικής ισχύος σε μία ενδεχόμενη τουρκική στρατιωτική επέμβαση, είναι σε πρώτο βαθμό η σύμπνοια των πολιτικών δυνάμεων της χώρας. Είναι αδιανόητο σε τέτοιες κρίσιμες περιόδους εθνικής ασφάλειας να αμφισβητούνται συμμαχικές συμφωνίες της χώρας. Όπως είναι, επίσης, αδιανόητο η Ελλάδα να παραχωρεί σε συμμάχους υψηλής γεωπολιτικής σημασίας λιμένες της χώρας, χωρίς τις ανάλογες εγγυήσεις εθνικής ασφάλειας.
Εν κατακλείδι, η τουρκική στρατηγική αναθεωρητισμού υπήρξε ανέκαθεν εμφανής και οι στρατιωτικές της επεμβάσεις σε γειτονικές χώρες είναι επανειλημμένες, κατά παράβαση κάθε έννοιας του διεθνούς δικαίου. Συνεπώς, η Ελλάδα δεν εξαιρείται και ούτε μπορεί να εκλαμβάνεται και να υποτιμάται το «θα έρθουμε μια νύχτα» από επίσημους στρατιωτικούς και πολιτικούς κύκλους με διάφορες αστειότητες. Ο ελληνικός λαός δεν αντέχει δεύτερα Ίμια ούτε μία ακόμη επιδείνωση του Κυπριακού.-
***
*Ο κ. Ευάγγελος Στεργιούλης είναι Διδάκτωρ Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστήμιου, Υποστράτηγος ε.α. της Ελληνικής Αστυνομίας και απόφοιτος των Σχολών Εθνικής Άμυνας και Εθνικής Ασφάλειας.
https://m.facebook.com/evangelos.stergioulis