Έκκληση για παροχή διεθνούς βοήθειας κάνει η κυβέρνηση των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν καθώς αδυνατεί να διαχειριστεί χειριστεί την τεράστια τραγωδία που έπληξε τη χώρα με τον σεισμό των 6,1 Ρίχτερ.
Ο Εγκέλαδος, άφησε πίσω του, πάνω από 1.000 νεκρούς, εκατοντάδες τραυματίες - υπολογίζονται σε τουλάχιστον1.500- νοσοκομεία που αδυνατούν να αντεπεξέλθουν, άγνωστο αριθμό ανθρώπων εγκλωβισμένους στα συντρίμμια κτιρίων ενώ οι υπηρεσίες έρευνας και διάσωσης όχι μόνο δεν διαθέτουν τα κατάλληλα μηχανήματα αλλά σε πολλές περιπτώσεις το προσωπικό δεν επαρκεί.
Οι δε συνθήκες υπό τις οποίες πραγματοποιούνται οι επιχειρήσεις απεγκλωβισμού είναι εξαιρετικά δύσκολες. Οι καιρικές συνθήκες είναι δυσμενείς, με βροχές, χιονόνερο και χαμηλές θερμοκρασίες ενώ πολλές περιοχές είναι απομακρυσμένες, δύσβατες, μέσα χαράδρες.
Την ίδια στιγμή, με πάνω από 2.000 σπίτια πλήρως κατεστραμμένα ή ακατάλληλα, υπάρχει και ένα απροσδιόριστος αριθμός ανθρώπων που έχουν μείνει άστεγοι και υπάρχει άμεση ανάγκη για νερό, τρόφιμα, ρούχα και στέγαση.
Δεδομένου ότι η χώρα τελεί υπό μια τεράστια οικονομική και ανθρωπιστική κρίση, η παροχή βοήθειας γίνεται ακόμη πιο επιτακτική απ′ ο,τι σε τέτοιου είδους ανθρωπιστικές καταστροφές και ο ΟΗΕ πασχίζει να ανταποκριθεί. Μέχρι στιγμής βοήθεια στέλνει το Πακιστάν, γίνοντια συζητήσεις με την Τουρκία ενώ και η Ιαπωνία, σύμφωνα με το Reuters, είπε πως θα θα συνδράμει αλλά η χώρα θα χρειαστεί πολύ μεγαλύτερη βοήθεια.
Ο Αμπντούλ Γκαζάρ Μπαλκί, ανώτερος αξιωματούχος των Ταλιμπάν, είπε ότι η κυβέρνηση ”δεν μπορεί οικονομικά να βοηθήσει τους ανθρώπους στον βαθμό που χρειάζεται”. Οργανισμοί βοήθειας, γειτονικές χώρες βοηθούν αλλά ”Η βοήθεια πρέπει να κλιμακωθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό, επειδή πρόκειται για έναν καταστροφικό σεισμό που δεν έχει δει εδώ και δεκαετίες».
Ο επικεφαλής των Ηνωμένων Εθνών, Αντόνιο Γκουτέρες δήλωσε ότι η υπηρεσία έχει ”κινητοποιηθεί πλήρως” για την καταστροφή. Ομάδες υγείας, ιατρικές προμήθειες, τρόφιμα και καταφύγια έκτακτης ανάγκης κατευθύνονταν προς τη ζώνη του σεισμού.
Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της Unicef, Δρ Μοχάμεντ Αγιόι, οι Ταλιμπάν ζήτησαν ειδικά και τη βοήθεια του Ταμείου του ΟΗΕ για τα παιδιά και άλλων υπηρεσιών για να κάνουν μια εκτίμηση της κατάστασης και να ανταποκριθούν στις ανάγκες των πληγέντων. «Η Unicef έστειλε ήδη κινητές υγειονομικές μονάδες για να παράσχουν τις πρώτες βοήθειες στους τραυματίες», ανέφερε ο Αγιόι στην ανακοίνωσή του.
Ομάδες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας στο Αφγανιστάν ανταποκρίθηκαν επίσης άμεσα για να βοηθήσουν τα θύματα. «Ο ΠΟΥ θα συνεχίσει να στηρίζει τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη στη χώρα», διαβεβαίωσε ο επικεφαλής του Οργανισμού, Δρ Τέντρος Αντανόμ Γκεμπρεγέσους. Ήδη εστάλησαν 100 κούτες με φάρμακα στις πόλεις Γκιγιάν και Μπαρμάλ ενώ «είναι καθ’ οδόν» και ένα φορτίο 9,8 τόνων με ιατροφαρμακευτικό εξοπλισμό.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στην περιοχή Πακτίτα όπου χωριά κυριολεκτικά ισοπεδώθηκαν αφού ήταν κοντά στο επίκεντρο του σεισμού, οι δρόμοι έχουν καταστραφεί, η πρόσβαση είναι εξαιρετικά δύσκολη όπως και οι επικοινωνίες.
«Ακούστηκε ένα βουητό και το κρεβάτι μου άρχισε να τρέμει», είπε στο BBC ένας επιζών, ο Σαμπίρ. ”Το ταβάνι έπεσε κάτω. Ήμουν παγιδευμένος, αλλά μπορούσα να δω τον ουρανό. Ο ώμος μου είχε εξαρθρωθεί, τραυματίστηκα στο κεφάλι αλλά βγήκα έξω. Είμαι σίγουρος ότι επτά ή εννέα άτομα από την οικογένειά μου, που ήταν στο ίδιο δωμάτιο με είναι νεκρά”.
Ένας γιατρός στην Πάκτικα είπε ότι μεταξύ των θυμάτων ήταν και ιατροί. ”Δεν είχαμε αρκετό προσωπικό και ικανοποιητικές εγκαταστάσεις πριν τον σεισμό, και τώρα ο σεισμός κατέστρεψε τα λίγα που είχαμε...Δεν ξέρω πόσοι από τους συναδέλφους μας είναι ακόμα ζωντανοί”.
Στο μεταξύ πολλοί κάτοικοι στις περιοχές που επλήγησαν δεν γνωρίζουν καν εάν συγγενείς και φίλοι τους είναι ζωντανοί, τα τηλέφωνα δεν λειτουργούν και οι αρχές δεν έχουν οργανωθεί για να παράσχουν πληροφορίες.
«Τώρα είμαι ολομόναχη, δεν έχω πια κανέναν» λέει στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων από το κρεβάτι του νοσοκομείου στη Σαράν, η Μπίμπι Χάουα που κλαίει με λυγμούς. Τουλάχιστον δέκα μέλη της οικογένειάς της σκοτώθηκαν από τον σεισμό που έπληξε τη νύχτα το νοτιοανατολικό Αφγανιστάν.
«Πού θα πάω, τι θα κάνω; Η καρδιά μου είναι αδύναμη», αναρωτιέται η 55χρονη γυναίκα, κλαίγοντας ασταμάτητα. Ζούσε στην περιοχή του Γκαγιάν, που χτυπήθηκε με σφοδρότητα από τον σεισμό. Μια νοσηλεύτρια προσπαθεί να την ηρεμήσει, χαΐδεύοντάς της απαλά το μέτωπο.
Στην ίδια αίθουσα, καμιά δεκαριά γυναίκες είναι ξαπλωμένες στα κρεβάτια. Οι περισσότερες κοιμούνται κάτω από τις κουβέρτες, κάποιες έχουν ορό στο χέρι.
Η Σαχμίρα δεν έχει τραυματιστεί, φροντίζει τον μικρό εγγονό της που είναι ξαπλωμένος στο κρεβάτι, με έναν επίδεσμο στο κεφάλι. Στο διπλανό κρεβάτι, κοιμάται η νύφη της. Ο γιος της Σαχμίρα νοσηλεύεται σε άλλο θάλαμο. «Κοιμόμασταν όταν ακούσαμε έναν τεράστιο θόρυβο. Έβαλα τις φωνές, νόμιζα ότι η οικογένειά μου θάφτηκε στα συντρίμμια και μόνο εγώ επέζησα», είπε η γυναίκα.
«Νομίζαμε ότι το παιδί (ο εγγονός της) ήταν νεκρό. Αλλά ξαφνικά άρχισε να κλαίει. Του ρίξαμε νερό στο πρόσωπο, ανάσαινε», πρόσθεσε.
Στον διπλανό θάλαμο καμιά δεκαριά άνδρες και μικρά αγόρια, τα περισσότερα με κατάγματα σε χέρια και πόδια.
Ένας νεαρός, ο Αρούπ Χαν, λέει ότι συνοδεύει την τραυματισμένη ξαδέλφη του. Δύο μέλη της οικογένειάς του σκοτώθηκαν. «Όταν ξύπνησα, ήμουν καλυμμένος με χώματα. Ήρθαν κάποιοι άνθρωποι και μας έβγαλαν έξω. Η κατάσταση ήταν τραγική, κραυγές παντού, τα παιδιά και όλοι οι συγγενείς μου ήταν θαμμένοι στα χαλάσματα», είπε.
Ο διευθυντής του νοσοκομείου της Σαράν, ο Μοχάμεντ Γιαχία Ουιάρ, ενημερώθηκε γύρω στις 3 το πρωί για τον σεισμό και αμέσως έστειλε ομάδες διάσωσης στην πληγείσα περιοχή. Χρειάστηκαν έξι ώρες για να φτάσουν μέχρι εκεί.
Όταν το νοσοκομείο υποδέχτηκε τους πρώτους τραυματίες «οι άνθρωποι έκλαιγαν, κλαίγαμε κι εμείς», είπε.
Όσοι τραυματίστηκαν πιο σοβαρά μεταφέρθηκαν σε νοσοκομεία των πόλεων Γκαρντέζ και Γάζνι, γιατί μόνο εκεί υπάρχουν χειρουργεία.
«Η χώρα μας είναι φτωχή και δεν έχει πόρους. Αυτή είναι μια ανθρωπιστική κρίση. Είναι σαν τσουνάμι. Η κατάσταση είναι πραγματικά δύσκολη», πρόσθεσε ο γιατρός.
Έξω από το νοσοκομείο, καμιά εκατοστή άνδρες, περιμένουν στην ουρά. «Ήρθαν για να δώσουν αίμα. Περίπου 300 έχουν ήδη δώσει από το πρωί», εξήγησε ένας εκπρόσωπος των Ταλιμπάν.