Οκτώ χώρες δεσμεύτηκαν να απαγορεύσουν τη σωματική τιμωρία, την πιο κοινή μορφή βίας κατά των παιδιών, σε μια κίνηση που χαρακτηρίζεται ως «θεμελιώδης αλλαγή» για περισσότερα από 100 εκατομμύρια άτομα κάτω των 18 ετών.
Οι κυβερνήσεις του Παναμά, της Κιργιζίας, της Ουγκάντα, του Μπουρούντι, της Σρι Λάνκα και της Τσεχίας δήλωσαν ότι θα απαγορεύσουν εντελώς τη σωματική τιμωρία ενώ η Γκάμπια και η Νιγηρία έχουν υποσχεθεί να βάλουν τέλος σε αυτή την απαράδεκτη πρακτική σε πρώτη φάση στα σχολεία.
Οι δεσμεύσεις αυτές έγιναν στο πλαίσιο των προσπαθειών για την αντιμετώπιση της βίας κατά των παιδιών ενόψει της πρώτης παγκόσμιας υπουργικής διάσκεψης του ΟΗΕ για το θέμα, που πραγματοποιείται στις 7-8 Νοεμβρίου στη Μπογκοτά της Κολομβίας.
«Είναι καταπληκτικό», είπε η ειδική σε θέματα υπεράσπισης του κινήματος «End Corporal Punishment», Μπες Χέρμπερτ. «Αυτές οι χώρες μαζί έχουν περίπου 150 εκατομμύρια παιδιά και είναι μια θεμελιώδης αλλαγή για αυτά. Είναι ένα πολύ ισχυρό μήνυμα προς τον υπόλοιπο κόσμο ότι αυτή είναι η κατεύθυνση προς την οποία βαδίζουμε και απλώς δεν δεχόμαστε πλέον τη βία κατά των παιδιών», πρόσθεσε.
Η σωματική τιμωρία περιλαμβάνει τη σωματική δύναμη που χρησιμοποιείται για να προκαλέσει κάποιου βαθμού πόνο ή δυσφορία, όσο ελαφριά κι αν είναι, καθώς και μη σωματικές μορφές τιμωρίας που είναι σκληρές και εξευτελιστικές.
Επί του παρόντος, 67 κράτη από τα 193 έχουν επιβάλλει πλήρη απαγόρευση της σωματικής τιμωρίας. Η πρώτη χώρα που την απαγόρευσε ήταν η Σουηδία το 1979.
Το «ξύλο» επηρεάζει την ψυχική υγεία
Ενας αυξανόμενος όγκος ερευνών συνδέει τη σωματική τιμωρία με αρνητικά αποτελέσματα υγείας και συμπεριφοράς, συμπεριλαμβανομένης της κακής ψυχικής υγείας, της γνωστικής ανάπτυξης, της αυξημένης επιθετικότητας και της αντικοινωνικής συμπεριφοράς. Μπορεί να βλάψει τις οικογενειακές σχέσεις και, αντί να διδάσκει στα παιδιά να συμπεριφέρονται καλά, τα διδάσκει ότι η βία είναι ένας αποδεκτός τρόπος επίλυσης των συγκρούσεων, λένε οι επικριτές.
Σε μερικές ακραίες περιπτώσεις, σκοτώνονται παιδιά. Τον περασμένο μήνα, ένα αγόρι πέθανε στη Νιγηρία μετά από μαστίγωμα από τον δάσκαλό του. Στην Αγγλία, η 10χρονη Σάρα Σαρίφ βρέθηκε νεκρή στο σπίτι της οικογένειάς της τον Αύγουστο του περασμένου έτους. Εφερε εγκαύματα από σίδερο, δαγκωματιές και μια πλαστική σακούλα στο κεφάλι της.
«Η σωματική τιμωρία είναι κάτι από άλλη εποχή. Θέλουμε να το δούμε να απαγορεύεται σε όλες τις χώρες. Γνωρίζουμε ότι δεν είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος πειθαρχίας των παιδιών. Είναι επιβλαβές για την υγεία τους και για τα επιτεύγματά τους στο σχολείο». τονίζει ο Δρ Etienne Krug, διευθυντής του τμήματος κοινωνικών καθοριστικών παραγόντων της υγείας στον ΠΟΥ.
Στην πρώτη διάσκεψη του ΟΗΕ για τη βία κατά των παιδιών συγκεντρώνονται στη Μπογκοτά περισσότερες από 130 κυβερνήσεις, 90 υπουργοί, επαγγελματίες, ακτιβιστές, οργανώσεις και χρηματοδότες.
Οι δεσμεύσεις για τον τερματισμό της σωματικής τιμωρίας έρχονται σε μια εποχή που, σύμφωνα με στοιχεία της Unicef, 1,6 δισεκατομμύρια παιδιά (2 στα 3) αντιμετωπίζουν σε τακτική βάση βίαιη τιμωρία στο σπίτι. Περισσότερα από τα 2/3 υπόκεινται τόσο σε σωματική τιμωρία όσο και σε ψυχολογική κακοποίηση.
Η βία μπορεί να λάβει πολλές μορφές, συμπεριλαμβανομένης της σωματικής τιμωρίας, του διαδικτυακού εκφοβισμού και κακοποίησης, του εκφοβισμού στο σχολείο και της σεξουαλικής κακοποίησης από κληρικούς, προπονητές, αξιωματούχους και μέλη της οικογένειας.
(με πληροφορίες από Guardian)