Το έτος 2018, εις το Υποσύστημα Βαλκανίων-Ελλάδος-Τουρκίας για το έτος 2018, προκύπτει ως σοβαρότατο ζήτημα ασταθείας η ονομασία της FYROM erga omnes και οι εξ αυτής προκύπτουσες γεωπολιτικές δυναμικές.
Eνόψει της Διασκέψεως του ΝΑΤΟ τον Ιούλιο του 2018 και της σχεδιαζομένης ολοκληρώσεως των εντάξεων εις αυτό των τελευταίων βαλκανικών κρατιδίων, το ζήτημα της ονομασίας της FYROM αποκτά μεγίστη στρατηγική και διπλωματική σημασία για την Ουάσιγκτων, την Αθήνα και βεβαίως τις υπερσυστημικές δυνάμεις της Μόσχας και της Αγκύρας.
Η υπόθεση της κυβερνητικής ασταθείας στην FYROM όπου το υποστηρίζον την Κυβέρνηση Ζάεφ αλβανικό κόμμα «Συμμαχία των Αλβανών» εδήλωσε την αποχώρησή του από την συγκυβέρνησιν κατηγορώντας τον Ζόραν Ζάεφ ότι ασκεί επί της ουσίας την ιδίαν πολιτική με τον προκάτοχό του Ν. Γκρουέφσκι εις το ζήτημα της ονομασίας [1] δηλαδή εθνικιστικήν «μακεδονοστραφή» και άρα φιλορωσσικήν πολιτική, η οποία δεν γίνεται αποδεκτή από το αλβανικόν εθνοτικόν στοιχείο, αλλά ούτε και από την Ουάσιγκτωνν.
Θα είναι λοιπόν, τουλάχιστον, αφελές, πολιτικώς λανθασμένον αλλά και εθνικώς επικίνδυνον, να αποδεχθεί η Αθήνα «σύνθετον ονομασία» η οποία να εμπεριέχει τον υποστηριχθέντα, από την φιλορωσική εθνικιστική κυβέρνηση Γκρούεφσκι, όρον «Μακεδονία», ο οποίος εξ αυτού του λόγου έχει φορτισθεί με σλαυϊκές, άρα και φιλορωσικές, διεκδικήσεις.
Σε σχετικό άρθρο μου το οποίο εδημοσιεύθη πολλαπλώς [2] αναφέρω ότι ονομασία του τύπου «Upper ή Νova-Macedonia» θα επιτρέψει την άμεση και κεραυνοβόλο αλυτρωτική διεκδίκηση από πλευράς Σκοπίων μιας «μακεδονικής εθνικής ταυτότητος» η οποία θα οδηγήσει σε ελληνο-σκοπιανές αντιπαραθέσεις στο εσωτερικό του ΝΑΤΟ. Και αυτό διότι το «Upper ή Nova-Macedonia» δεν τις αποκλείει κατ′ ουδένα τρόπο. Εις μίαν ανάλογον εκδοχήν, δίδονται πάμπολλες δυνατότητες για υπονομευτικές παρεμβάσεις, πάσης φύσεως, από πλευράς Αγκύρας, μέσω του δικτύου των υπό του Κάταρ χρηματοδοτουμένων Αδελφών Μουσουλμάνων, για covert operations (συγκεκαλυμμένες επιχειρήσεις) αποσταθεροποιήσεως στο εσωτερικό της Ελλάδος και πρωτίστως στην Δυτική Θράκη όπου η γείτων διατηρεί, μέσω του τουρκικού προξενείου, ισχυρόν δίκτυον αναλόγων δραστηριοτήτων.
Άλλωστε, ο κος Τσαβούσογλου και ο κος Ερντογάν το κατέστησαν απολύτως σαφές (βλ.: «ομοεθνείς/soydas», και ιδιωτικό βίντεο με Ερντογάν να «εξηγεί» στους μουσουλμάνους μαθητές της Κομοτηνής το σύνθημα του «Ενός έθνους, Μιάς Σημαίας, Μιάς Θρησκείας, Ενός Αρχηγού», [χαιρετισμός Ραμπάα αλ-Ανταουίγια των Αδελφών Μουσουλμάνων], κατά τις πρόσφατες επισκέψεις τους την περιοχή).
Μια ανάλογη εξέλιξις θα εντείνει έτι περισσότερον τις ήδη τεταμένες σχέσεις Ελλάδος-Τουρκίας και θα οδηγήσει ακόμη και σε θερμές ρήξεις οι οποίες θα τύχουν εκμεταλλεύσεως από εξω-ΝΑΤΟϊκούς παράγοντες. Με τα μέτωπα της Β. Κορέας, της Συρίας, του Ιράν, της Βενεζουέλας και του Κουρδιστάν ανοικτά, δεν θα συνέφερε το ΝΑΤΟ μια τέτοιου είδους αναταραχή στην νοτιο-ανατολική πτέρυγα της Συμμαχίας.
Άρα, απαιτείται ονομασία η οποία δεν θα προσβάλλει φαντασιακές ή πραγματικές εθνικές ταυτότητες ούτε του αλβανικού αλλά ούτε και του σλαβικού στοιχείου και η οποία θα προσδιορίζει αυτονόμως και άνευ εθνικιστικών συνειρμών την περιοχή της FYROM. Αυτή είναι η «Κεντροβαλκανική Δημοκρατία» (Republique Cetrobalkane, Centrobalkan Republic).
[1] http://www.pronews.gr/kosmos/valkania/656551_anatropi-i-kyvernisi-ton-skopion-klonizetai-apo-tin-apohorisi-ton-alvanon
[2] βλ. τρείς συνέχειες: a) Ι. Θ. Μάζης, 5, 6 και 7 Σεπτεμβρίου 2017, https://slpress.gr/author/i-mazis/, όπως και: b) Ι. Θ. Μάζης, «Η γεωπολιτική των ρωσο-αμερικανικών ενεργειακών ανταγωνισμών», Foreign Affairs-Hellenic Edition,Oκτ.-Νοέμ., 2017 [goo.gl/y9SFM4].
Η ονομασία αυτή επιτρέπει την διατήρηση των ταυτοτικών πολιτισμικών στοιχείων των συνιστωσών εθνοτήτων και ορίζει γεωγραφικώς το νέο κράτος. Επιπλέον, το προηγούμενον υπάρχει στο διεθνολογικό συνειδητό με την ονομασία της Κεντρο-αφρικανικής Δημοκρατίας [Republique Centrafricaine (fr.), Central African Republic (en.)]. Ακόμη, επιτρέπει στο ΝΑΤΟ να καταγράφει μια σημειολογική επιρροή, μνημονεύοντας στον κατάλογο των επιρροών του, τα «Κεντρικά Βαλκάνια».
Επίσης, η ονομασία «Upper Macedonia» θέτει ακόμη ένα ζήτημα, αυτήν την φορά για την Σερβία: Διότι ποιός θα ορίσει, τελικώς, πού οριοθετείται βορείως, η Upper Macedonia; Μήπως συμπεριλαμβάνει και την κοιλάδα του Πρέσεβο (κατά τους αλβανο-ισλαμιστές εθνικιστές); Διότι εάν το αλβανικό στοιχείο το οποίο στηρίζει την παρούσα κυβέρνηση στα Σκόπια λάβει το φαντασιακό εθνοτικό «μακεδονικό» χαρακτηριστικό, και εφόσον η παρουσία του είναι έντονη στην κοιλάδα του Πρέσεβο, τι θα το εμπόδιζε να την διεκδικήσει από την Σερβία με τα ίδια εργαλεία (Τουρκία, UÇK, τζιχαντιστές μαχητές); Πώς θα το αντιμετώπιζε αυτό η Ρωσία; Και τί θα σήμαινε για την ασφάλεια και την σταθερότητα στην νοτιο-ανατολική Ευρώπη;
Ασφαλώς, η αλλαγή, με σαφή πρωτοβουλία-αίτημα των Αθηνών, του κου Μάθιου Νίμιτς, παταγωδώς αποτυχόντος -επί 24 έτη- διαμεσολαβητού του ΓΓ του ΟΗΕ (ο οποίος προσφάτως άλλαξε, και την θέσιν του ανέλαβε ο Κος Γκουτιέρες, κατά πολύ ευφέστερος του Κου Μπάν Κι-Μούν), είναι απαραίτητος δια να ελπίζομεν εις μίαν ευτυχεστέραν εξέλιξιν του ζητήματος της ονομασίας. Ο κος Νίμιτς συμμετέχει επίσης και στο διοικητικόν συμβούλιον του CDRSEE (Κέντρο Δημοκρατίας και Συμφιλίωσης Νοτιοανατολικής Eυρώπης ) του χρηματοδοτουμένου (μεταξύ άλλων, άκρως αμφιλεγομένων δια τους υπηρετουμένους υπ′ αυτών στόχους, πηγών [3]) και από τον κο G. Σόρος μέσω του, «Foundation Open Society–Macedonia» (sic!).
Το τιθέμενον ερώτημα συνίσταται στο εάν ο κος Νίμιτς, ο έχων την προαναφερθείσα έμμισθον ιδιότητα, έχει... συνηθίσει εις το όνομα «Μacedonia». Το εν λόγω ίδρυμα (CDRSEE) έχει έδραν την Θεσσαλονίκη (!), και χρηματοδότην επίσης, και τον Δήμον Θεσσαλονίκης (!). Το ότι ο σκοπιανός Πρόεδρος κος Ζάεφ έτυχε προσκλήσεως για την Πρωτοχρονιά του 2018, από τον έταιρον χρηματοδότη του CDRSEE, Δήμαρχον κον Μπουτάρη, ενόψει μάλιστα των συνομιλιών για την ονομασία, πιστεύω ακραδάντως ότι είναι απλούστατα μία χειρονομία εντασσομένη στο πλαίσιο της βελτιώσεως των εκατέρωθεν διπλωματικών σχέσεων και τίποτε περισσότερον.
2) Των ανωτέρω ισχυόντων, ιδιαιτέραν ανησυχία προκαλεί εις την Ουάσιγκτων, εις αυτήν ακριβώς την συγκυρία και η ρωσική διείσδυσις στην Σερβία και ιδιαιτέρως στον στρατιωτικό τομέα (σχέδιο αγοράς από το Βελιγράδι έξι ελικοπτέρων Mi-17 και δημιουργία νέας βάσεως υποστηρίξεως των ανωτέρω ελικοπτέρων εις την οποίαν θα φιλοξενείται και ρωσικό στρατιωτικό προσωπικό, γεγονός που προβάλλει την ρωσική στρατιωτική ισχύ στην Σερβία. Το Βελιγράδι συζητά επίσης και την αγορά ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων Buk-M1 και Buk-M2, αλλά και έξι επιπλέον μαχητικών MiG-29, ενώ υπάρχουν και πιθανότητες προμηθείας συστημάτων αντιαεροπορικής και αντιβαλλιστικής αμύνης S-300 εκ Λευκορωσίας. Τον παρελθόντα Οκτώβριο η Ρωσία παραχώρησε στην Σερβία έξι μεταχειρισμένα μαχητικά MiG-29 και υποσχέθηκε την παραχώρηση 30 μεταχειρισμένων αρμάτων μάχης και 30 τεθωρακισμένων) [4]
3) Επίσης, η μη υιοθέτησις από πλευράς Ελλάδος, της λευκής ψήφου, έναντι της αμερικανικής προτάσεως, σχετικώς με την Ιερουσαλήμ, και η συστράτευσίς της με την τουρκική αντι-αμερικανική διπλωματική γραμμή δεν κρίνεται υποβοηθητική για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα σχετικώς με την διαπραγμάτευση του ονόματος των Σκοπίων. Επίσης, μη παραγωγική κρίνεται, και για την υπόθεση της κρισίμου ενεργειακής και αμυντικής συνεργασίας Ελλάδος-Ισραήλ. Ιδιαιτέρως δε τώρα, όπου οι τουρκικές προκλήσεις/αμφισβητήσεις δια το αλίπεδον 6 της Κυπριακής ΑΟΖ εφοδιάζονται και δια νέου σκάφους-πλατφόρμας...
Τούτων λεχθέντων, εύχομαι ένα ανέφελον και παραγωγικόν Νέον έτος 2018 δια την Ελλάδαν.
3. http://ardin-rixi.gr/archives/1234
4. βλ. τρείς συνέχειες: a) Ι. Θ. Μάζης, 5, 6 και 7 Σεπτεμβρίου 2017, https://slpress.gr/author/i-mazis/, όπως και: b) Ι. Θ. Μάζης, «Η γεωπολιτική των ρωσο-αμερικανικών ενεργειακών ανταγωνισμών», Foreign Affairs-Hellenic Edition,Oκτ.-Νοέμ., 2017 [goo.gl/y9SFM4].