Ένα «παραμύθι σαν μυθιστόρημα» από τον Αχμέτ Ουμίτ, διηγήματα από την Μάργκαρετ Άτγουντ και τον Στίβεν Κινγκ, το νέο ψυχολογικό θρίλερ του Γερμανού Sebastian Fitzek, «Out» από τη «βασίλισσα του γιαπωνέζικου crime» Natsuo Kirino (που κυκλοφόρησε πρώτη φορά το 1997), αλλά και η ιστορία της Ανθούλας Σταθοπούλου-Βαφοπούλου, της αποκαλούμενης μούσας της μεσοπολεμικής Θεσσαλονίκης.
Ακόμη, «Το μηδέν, το άπειρο και το ζόρικο 13» από τον μαθηματικό Άλμπρεχτ Μποϋτελσπάχερ, η «Ιστορία της άγνοιας» από τον Peter Burke, ομότιμο καθηγητή Πολιτιστικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Κέμπριτζ και «Οι Ρωμαίοι Αυτοκράτορες» μέσα από τον φακό της Μέρι Μπιρντ, καθηγήτριας Κλασικών Σπουδών στο Κολέγιο Νιούχαμ του Κέιμπριτζ.
Η HuffPost προτείνει δεκαπέντε νέα βιβλία για να υποδεχτούμε την Άνοιξη.
«Για χάρη της αγάπης» του Αχμέτ Ουμίτ (εκδόσεις Πατάκη, μετάφραση Στέλλα Βρεττού)
«Μια φορά κι έναν καιρό, σ′ έναν τόπο μακρινό, τότε που τα τζίνια χορεύανε στα αδειανά παλιά χαμάμ, που τελάληδες ήταν οι καμήλες...», πέντε πρίγκιπες σε πέντε διαφορετικές χώρες είδαν ακριβώς το ίδιο όνειρο: περπατώντας στα φιδωτά σοκάκια μιας αρχαίας πόλης, κι αφού ήπιαν νερό από την κρήνη της θεάς του έρωτα κάτω από το φως του φεγγαριού κι άκουσαν τις καμπάνες να χτυπούν, ένα ανάλαφρο αεράκι φύσηξε και μια υπέροχη ευωδία τούς οδήγησε, τον καθένα ξεχωριστά, σ’ ένα μικρό σοκάκι πίσω από τους χοντρούς τοίχους των σπιτιών, κι εκείνη ακριβώς τη στιγμή είδαν ένα υπέροχο φάντασμα, λουσμένο στο φως. Δεν ήταν φάντασμα, ήταν ένα νεαρό κορίτσι ολόιδιο με τη θεά που είχαν πιει νερό από τα δάχτυλά της.
Από τη στιγμή που είδαν το κορίτσι, τίποτα από την παλιά ζωή τους, από τις παλιές αλήθειές τους, δεν έμεινε ίδιο.
Ο αγαπημένος Τούρκος συγγραφέας -«Μνήµες της Κωνσταντινούπολης» (2012), «Η πύλη του δερβίση» (2013), «Έγκληµα στο Πέρα», «Ο γραφέας του παλατιού»-, επιστρέφει με μια αλληγορική ιστορία για τη φύση του έρωτα, τα όνειρα και την προαιώνια μνήμη των ανθρώπων.
«Πιο σκοτεινό κι απ′ το σκοτάδι» του Στίβεν Κινγκ (εκδόσεις Κλειδάριθμος, μετάφραση Μιχάλης Μακρόπουλος)
«Σας αρέσει λοιπόν το βαθύ σκοτάδι; Ωραία, και σ’ εμένα», γράφει ο Στίβεν Κινγκ στον επίλογο αυτής της νέας συλλογής δώδεκα διηγημάτων (#1 μπεστ σέλερ των New York Times) που εμβαθύνουν στη σκοτεινή πλευρά της ζωής -μεταφορικά και κυριολεκτικά.
Το «Δύο ταλαντούχοι μπάσταρδοι» εξερευνά το επί μακρόν κρυμμένο μυστικό για το πώς δύο άνδρες απόκτησαν τα ταλέντα τους. Στον «Εφιάλτη του Ντάνι Κάφλιν», μια πρωτόγνωρη μεταφυσική αναλαμπή ανατρέπει δεκάδες ζωές, και με πιο ολέθριο τρόπο αυτήν του Ντάνι. Στους «Κροταλίες», συνέχεια του εμβληματικού Κούτζο, ένας χήρος βυθισμένος ακόμα στο πένθος πηγαίνει στη Φλόριντα αποζητώντας πρόσκαιρη ανακούφιση, αλλά αυτό που βρίσκει είναι μια αναπάντεχη κληρονομιά – με βαριές δεσμεύσεις. Στο διήγημα «Αυτοί που βλέπουν όνειρα», ένας λιγομίλητος βετεράνος του Βιετνάμ απαντά σε μια αγγελία για δουλειά και μαθαίνει ότι μερικές γωνιές του σύμπαντος καλό είναι να μένουν ανεξερεύνητες. Το διήγημα «Ο Άνθρωπος Απάντηση» θέτει το ερώτημα αν το να γνωρίζεις το μέλλον είναι καλό ή κακό και μας θυμίζει ότι μια ζωή σημαδεμένη από μια αβάσταχτη τραγωδία μπορεί παρ’ όλα αυτά να έχει νόημα.
«Γηραιές Μωρές Παρθένες» της Μάργκαρετ Άτγουντ (εκδόσεις Ψυχογιός, μετάφραση Αύγουστος Κορτώ)
Η Μάργκαρετ Άτγουντ σε αυτά τα δεκαπέντε διηγήματα ξετυλίγει το κουβάρι της ανθρώπινης εμπειρίας συνομιλώντας με την εποχή μας.
Στο διήγημα που δίνει τον τίτλο του στη συλλογή, δύο αδερφές, δίδυμες, παλεύουν με την απώλεια και τη μνήμη μια τέλεια καλοκαιρινή βραδιά· στο «Η ανυπόμονη Γκριζέλντα», μια παραλλαγή σε έναν κλασικό μύθο, διερευνώνται η αποξένωση και η κακή επικοινωνία· στο επίκεντρο του διηγήματος «Η σατανική μητέρα μου» βρίσκεται η σχέση μητέρας-κόρης όταν η μητέρα ισχυρίζεται πως είναι μάγισσα.
Η καρδιά της συλλογής, όμως, είναι τα επτά διηγήματα τα οποία ακολουθούν ένα παντρεμένο ζευγάρι στη διάρκεια πολλών δεκαετιών και αποτυπώνουν τις στιγμές τους, μεγάλες και μικρές, που συνιστούν μια ξεχωριστή ιστορία αγάπης -αλλά και τι συμβαίνει στη συνέχεια.
Η συλλογή σηματοδοτεί την επιστροφή της διάσημης συγγραφέα («Η ιστορία της θεραπαινίδας, «Οι διαθήκες») στη μικρή φόρμα πρώτη φορά μετά το 2014.
Η 85χρονη Άτγουντ που έχει υπογράψει 17 μυθιστορήματα, 19 ποιητικές συλλογές, εννέα συλλογές διηγημάτων, οκτώ παιδικά βιβλία και τρία graphic novels, θα κυκλοφορήσει τα απομνημονεύματα της με τίτλο «Book of Lives» τον Νοέμβριο.
«Η πρόσκληση» του Sebastian Fitzek (εκδόσεις Διόπτρα, μετάφραση Ειρήνη Γεούργα)
Η Μάρλα Λίντμπεργκ αποφασίζει να πάει στη συνάντηση με τους παλιούς συμμαθητές της στις χιονισμένες Άλπεις. Αλλά με το που φτάνει στο απομονωμένο καταφύγιο, συνειδητοποιεί ότι υπάρχει μόνο ένα πράγμα πιο επικίνδυνο από το να φύγει τρέχοντας από εκεί μέσα στην παγωμένη νύχτα: να μην το κάνει.
Οι αναμνήσεις της Μάρλα είναι πεντακάθαρες: Το παράξενο μήνυμα που την παρέσυρε σε μια εγκαταλειμμένη μαιευτική κλινική, η σκιά που προσπάθησε να τη σκοτώσει, ο παράξενος σφυριχτός βήχας του ψυχοπαθούς κατά τη διάρκεια της μάχης μέχρι θανάτου. Έπειτα από χρόνια ψυχοθεραπείας, η Μάρλα ξέρει πια ότι όλες αυτές είναι ψευδείς αναμνήσεις. Η Μάρλα πάσχει από προσωπαγνωσία, και ο εγκέφαλός της παίζει παιχνίδια σε συνθήκες πίεσης, οδηγώντας τη σε ψευδαισθήσεις. Η πρόσκληση για μια συνάντηση παλιών συμμαθητών δείχνει αρχικά μια ευκαιρία για ένα ξένοιαστο διάλειμμα. Αλλά στο καταφύγιο την περιμένει μια έκπληξη: χρησιμοποιημένα πιατικά βρίσκονται στο τραπέζι της τραπεζαρίας, το τζάκι είναι αναμμένο, αλλά κανείς δεν είναι εκεί. Η Μάρλα αρχίζει να ψάχνει για τους άλλους. Και τότε το ακούει ξανά: εκείνον τον σφυριχτό βήχα, έξω στο παγωμένο σκοτάδι.
Το νέο μυθιστόρημα του πιο επιτυχημένου συγγραφέα ψυχολογικών θρίλερ στη Γερμανία -τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε 36 γλώσσες και έχουν πουλήσει πάνω από 19 εκατομμύρια αντίτυπα διεθνώς, ενώ πολλά από αυτά έχουν μεταφερθεί με επιτυχία στην οθόνη- κυκλοφορεί στις 19 Μαρτίου.
«Πώς να διαβάσεις ένα βιβλίο» της Monica Wood (εκδόσεις Κλειδάριθμος, μετάφραση Βάσια Τζανακάρη)
Η εικοσιδυάχρονη Βάιολετ Πάουελ αποφυλακίζεται έχοντας εκτίσει ποινή φυλάκισης είκοσι δύο µηνών για οδήγηση υπό την επήρεια µέθης, που προκάλεσε ένα µοιραίο ατύχηµα µε θύµα µια νηπιαγωγό.
Η Χάριετ Λάρσον, συνταξιούχος φιλόλογος και υπεύθυνη της λέσχης ανάγνωσης της φυλακής, σύντοµα θα κληθεί να αντιµετωπίσει τη δυσάρεστη προοπτική της άδειας φωλιάς, καθώς θα µείνει µόνη στο σπίτι της.
Ο Φρανκ Ντέιγκλ, συνταξιούχος µηχανικός, ακόµα δεν έχει συµφιλιωθεί µε την περίπλοκη φύση του γάµου του µε τη γυναίκα που σκότωσε η Βάιολετ.
Όταν οι τρεις τους συναντιούνται τυχαία ένα πρωί σε ένα βιβλιοπωλείο, οι ζωές τους περιπλέκονται µε έναν τρόπο που θα τους επηρεάσει βαθιά. Ένα μυθιστόρημα για τις δεύτερες ευκαιρίες, τις απίθανες φιλίες και τη δύναμη να μοιράζεσαι ιστορίες.
Η Monica Wood είναι συγγραφέας του The One-in-a-Million-Boy, το οποίο κέρδισε το 2017 το Nautilus Award (Gold) και το βραβείο μυθοπλασίας της New England Society in the City of New York. Είναι επίσης συγγραφέας του βιβλίου Any Bitter Thing, το οποίο παρέμεινε 21 εβδομάδες στη διευρυμένη λίστα best seller της American Booksellers Association και αναδείχθηκε στο Top Ten του Book Sense.
«Στο σπίτι της» της Yael van der Wouden (εκδόσεις Μεταίχμιο, μετάφραση Ιλάειρα Διονυσοπούλου)
Το συγγραφικό ντεμπούτο της Ολλανδοϊσραηλινής Yael van der Wouden βρέθηκε στη short list του Βραβείου Booker (2024), κέρδισε διθυραμβικές κριτικές, συμπεριλήφθηκε στις λίστες με τα καλύτερα βιβλία του 2024 πάρα πολλών εντύπων παγκοσμίως, ενώ αναδείχθηκε από την Amazon ως το καλύτερο βιβλίο της ίδιας χρονιάς στις κατηγορίες «Λογοτεχνία» και «Ντεμπούτο».
Γραμμένο στα αγγλικά, είναι μια ιστορία γεμάτη πόθο και εμμονή με φόντο τη μεταπολεμική Ολλανδία της δεκαετίας του 1960. Ένα γοτθικό ερωτικό ειδύλλιο εκκολάπτεται σε μια ήσυχη πόλη μεταξύ δύο εντελώς διαφορετικών γυναικών στη σκιά των φαντασμάτων του παρελθόντος. Ένα εντυπωσιακό μυθιστόρημα από μια ταλαντούχα λογοτεχνική φωνή που θα συζητηθεί πολύ.
Ένα σπίτι είναι κάτι πολύτιμο. Στην ολλανδική επαρχία επικρατεί ησυχία. Οι κρατήρες από τις βόμβες έχουν καλυφθεί, τα κτίρια έχουν ανοικοδομηθεί, ο πόλεμος έχει πια τελειώσει. Η Ίζαμπελ μένει μόνη στο άδειο σπίτι της μακαρίτισσας της μητέρας της ακολουθώντας μια αυστηρή και απολύτως πειθαρχημένη ρουτίνα. Τα πάντα όμως αλλάζουν όταν ο μεγάλος αδερφός της Λούις φέρνει την άχαρη καινούργια φιλενάδα του, την Εύα, να μείνει λίγο καιρό στο σπίτι μαζί της ως φιλοξενούμενη. Η Εύα είναι το αντίθετο της Ίζαμπελ: κοιμάται αργά, ξυπνάει αργά, κάνει φασαρία και αγγίζει πράγματα που δεν θα έπρεπε. Έτσι, σιγά σιγά η οργή της Ίζαμπελ φουντώνει τόσο, που φτάνει στα όρια της εμμονής. Όταν λοιπόν αρχίζουν να εξαφανίζονται διάφορα αντικείμενα από το σπίτι –ένα κουτάλι, ένα μαχαίρι, ένας χαρτοκόπτης–, οι υποψίες της πληθαίνουν και δεν εννοεί να αφήσει την Εύα σε ησυχία. Μες στην κάψα του καλοκαιριού η παράνοια δίνει τη θέση της σε ένα μυστήριο που ανατρέπει όλα όσα ήξερε η Ίζαμπελ. Ούτε η Εύα ούτε το σπίτι είναι αυτό που φαίνονται. Τελικά ο πόλεμος μπορεί να μην έχει πραγματικά τελειώσει.
«Η Van der Wouden εξερευνά άρτια την πολυπλοκότητα των δύσκολων αδερφικών σχέσεων, την ανακάλυψη της ερωτικής επιθυμίας και συγχρόνως του εαυτού, των κουίρ σχέσεων σε μια εποχή που παρέμεναν κρυφές, την κληρονομιά του πολέμου και του τι μπορεί να σημαίνει η συνενοχή στις φρικαλεότητες... Ένα υπέροχο ντεμπούτο, πολυπρισματικό σαν διαμάντι». Kirkus Reviews.
«Ηθοποιός» της Ανν Ένραϊτ (εκδόσεις Καστανιώτη, μετάφραση Μαρία Φακίνου)
Η Κάθριν Ο’Ντελ είναι μια θρυλική φυσιογνωμία του ιρλανδικού θεάτρου. Ξεκίνησε με έναν περιοδεύοντα θίασο και σταδιακά γνώρισε την επιτυχία στο Γουέστ Εντ του Λονδίνου, στο Μπρόντγουεϊ και τελικά στο Χόλιγουντ. Καθώς η κόρη της, η Νόρα, ανατρέχει στην εντυπωσιακή καριέρα και στην μποέμικη ζωή της μητέρας της, αρχίζει να σκαλίζει μυστικά και των δυο τους από χρόνια φυλαγμένα. Κάποια στιγμή, όταν η Κάθριν έβλεπε το άστρο της στο καλλιτεχνικό στερέωμα να σβήνει, οδηγήθηκε σε μια αλλόκοτη εγκληματική πράξη. Η Νόρα, θέλοντας πια να διαφυλάξει την κληρονομιά της διάσημης μητέρας της, επανεξετάζει κάθε ανομολόγητη πτυχή της πορείας της. Παράλληλα, αποκαλύπτει τη δική της ιστορία σεξουαλικής και συναισθηματικής ενηλικίωσης. Με αφορμή το επίπονο παρελθόν δύο γυναικών, δύο θυμάτων κακοποίησης που δεν μίλησαν ποτέ, το βιβλίο αυτό μας ρίχνει στη δίνη μιας άγριας και τρυφερής αγάπης. Με αφήγηση σαρωτική, με ένα ύφος άλλοτε λυρικό κι άλλοτε κοφτερό σαν λεπίδα, η Ανν Ένραϊτ καταθέτει ένα ευφυέστατο μυθιστόρημα για τη φήμη, την εξουσία, τη βία και τη συγκινητική προσπάθεια μιας κόρης να κατανοήσει τις κρυμμένες αλήθειες της μητέρας της.
Η Ανν Ένραϊτ γεννήθηκε το 1962 στο Δουβλίνο, όπου ζει και εργάζεται. Έχει γράψει τρεις συλλογές διηγημάτων, ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο για τη μητρότητα και οκτώ μυθιστορήματα. Το τέταρτο, Η συγκέντρωση (2007), αναδείχθηκε ως το καλύτερο μυθιστόρημα στα Ιρλανδικά Βραβεία Λογοτεχνίας και κατέκτησε το περίβλεπτο Βραβείο Booker την ίδια χρονιά. Με το Ξεχασμένο βαλς (2011) απέσπασε το Andrew Carnegie Medal for Excellence in Fiction.
Ο Χορταριασμένος δρόμος (2015) ξεχώρισε επίσης ως το καλύτερο μυθιστόρημα στα Ιρλανδικά Βραβεία Λογοτεχνίας, βρέθηκε στη μακρά λίστα του Βραβείου Booker και στη βραχεία λίστα του Διεθνούς Λογοτεχνικού Βραβείου του Δουβλίνου, ενώ η βρετανική εφημερίδα Guardian τον έχει συμπεριλάβει στον κατάλογο με τα 100 πιο σημαντικά βιβλία του 21ου αιώνα. Από το 2015 έως το 2018 τιμήθηκε με την ανώτατη διάκριση των Ιρλανδικών Γραμμάτων (Laureate for Irish Fiction). Το μυθιστόρημα Ηθοποιός (Actress) εκδόθηκε το 2020. Ακολούθησε το πλέον πρόσφατο έργο της, το μυθιστόρημα The Wren, the Wren (2023).
«Οι Ρωμαίοι Αυτοκράτορες» της Mary Beard (εκδόσεις Ψυχογιός, μετάφραση Ανδρέας Παππάς)
Τα ονόματα ορισμένων εξ αυτών- ή, μάλλον, τα προσωνύμια– χρησιμοποιούνται ακόμα και σήμερα σαν συνώνυμα των υπερβολών, της χρήσης βίας, ακόμα και του σαδισμού. Ορισμένοι άλλοι, όπως ο «αυτοκράτορας-φιλόσοφος» Μάρκος Αυρήλιος, έγραψαν βιβλία, τα οποία μάλιστα εξακολουθούν και σήμερα να έχουν μεγάλο αναγνωστικό κοινό. Άλλων, πάλι, τα ονόματα αναφέρονται σπανιότατα ακόμα και από συγγράμματα που αφορούν την εποχή τους.
Όμως, το μπεστ σέλερ της Μέρι Μπιρντ κινείται πέρα από τα κλισέ τύπου, ο τρελός Καλιγούλας, το τέρας ο Νέρωνας, ο φιλόσοφος Μάρκος Αυρήλιος. Εντρυφεί σε γεγονότα αλλά και σε φήμες που σχετίζονται με τους Ρωμαίους αυτοκράτορες. Εξετάζει τι ακριβώς έκαναν, γιατί το έκαναν, καθώς και το γιατί συχνά οι σχετικές αφηγήσεις είναι γεμάτες με πράξεις ακραίες, ενίοτε φρικιαστικές. Εστιάζει στον τρόπο άσκησης της εξουσίας εκ μέρους τους, στα φαινόμενα διαφθοράς, στις συνωμοσίες, αλλά και στην καθημερινή ζωή τους. Τι έτρωγαν και σε ποιους χώρους; Με ποιους και ποιες μοιράζονταν το κρεβάτι τους; Με τι μέσα ταξίδευαν;
Πρωταγωνιστές στο βιβλίο είναι περίπου τριάντα αυτοκράτορες και οι συμβίες τους, που κυβέρνησαν τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, από τον Ιούλιο Καίσαρα, που δολοφονήθηκε το 44 π.Χ., μέχρι τον Αλέξανδρο Σεβήρο, ο οποίος επίσης δολοφονήθηκε το 235.
Η Μέρι Μπιρντ είναι μία από τις πιο ρηξικέλευθες και αναγνωρίσιμες μελετήτριες του αρχαίου κόσμου με ειδίκευση στην Αρχαία Ρώμη. Είναι καθηγήτρια Κλασικών Σπουδών στο Κολέγιο Νιούχαμ του Κέιμπριτζ και συντάκτρια για θέματα Κλασικών Σπουδών στο έντυπο TLS. Είναι εταίρος της Βρετανικής Ακαδημίας και μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών. Μεταξύ των βιβλίων της περιλαμβάνονται το διακεκριμένο με το βραβείο Wolfson History Prize Pompeii: The Life of a Roman Town (2008) και το μπεστ σέλερ SPQR: Ιστορία της Αρχαίας Ρώμης (2015). Το 2016 παρουσίασε το ντοκιμαντέρ Pompeii: New Secrets Revealed with Mary Beard στο BBC 1 και τη σειρά τεσσάρων επεισοδίων Mary Beard’s Ultimate Rome: Empire Without Limit στο BBC 2.
«Η θυσία» του Henrik Fexeus (εκδόσεις Μεταίχμιο, μετάφραση Αγγελική Νάτση)
Ο τριανταπεντάχρονος προγραμματιστής Ντάβιντ Λουντ ζει μια ήσυχη, μοναχική ζωή, η σχέση του με τη μητέρα του είναι ανύπαρκτη και επισκέπτεται τακτικά τον ψυχολόγο του. Η ηρεμία του διαταράσσεται όταν μια άγνωστη επικοινωνεί μαζί του και ισχυρίζεται ότι έχει πληροφορίες για την παιδική του ηλικία και θέλει να τον συναντήσει.
Ο Ντάβιντ προσπαθεί να αγνοήσει το μήνυμα, επειδή όμως δεν έχει αναμνήσεις από τα πρώτα δώδεκα χρόνια της ζωής του, υποκύπτει στην περιέργεια και απαντά.
Όταν η γυναίκα εξαφανίζεται ξαφνικά, ο Ντάβιντ γίνεται ο βασικός ύποπτος για την εξαφάνισή της, ενώ ταυτόχρονα κάποιος τον κυνηγά, μαζί με όσους νοιάζεται. Το ρολόι μετράει αντίστροφα κι εκείνος πρέπει να μάθει πώς συνδέονται όλα αυτά με τις δικές του χαμένες παιδικές αναμνήσεις. Στη σκιά μιας δεκαετίας γεμάτης σκοτεινά μυστικά και μιας χαμένης παιδικής ηλικίας, κρύβονται ισχυροί παίκτες που είναι έτοιμοι να κάνουν τα πάντα για να μην αποκαλυφθεί η αλήθεια. Ποιος είναι ο Ντάβιντ Λουντ και γιατί του έκλεψαν τα παιδικά του χρόνια;
Πρέπει όμως να είσαι προσεκτική. Να ξέρεις ότι γνωρίζουν ποια είσαι. Όταν ανακαλύψουν ότι μίλησες με τον Ντάβιντ Λουντ -και αυτοί οι άντρες είναι καλοί στο να ανακαλύπτουν τέτοια πράγματα-, θα καταλάβουν ότι ξέρεις. Πρέπει να προλάβεις. Θα σε κυνηγήσουν. Απόσπασμα από το βιβλίο.
«Ιστορία της άγνοιας» του Peter Burke (εκδόσεις Πατάκη, μετάφραση Μενέλαος Αστερίου)
Κάθε εποχή, σχεδόν, στην ιστορία της ανθρωπότητας, θεωρούσε ότι είχε περισσότερες γνώσεις από την προηγούμενη. Οι ανθρωπιστές της Αναγέννησης θεωρούσαν εποχή σκότους τον Μεσαίωνα. Οι στοχαστές του Διαφωτισμού προσπάθησαν να εξαλείψουν τις δεισιδαιμονίες με τη λογική, ενώ στον σημερινό υπερδιασυνδεδεμένο κόσμο φαινομενικά απεριόριστες πληροφορίες είναι διαθέσιμες μόλις τις ζητήσουμε.
Όμως τι γίνεται με τη γνώση που χάθηκε στην πορεία των αιώνων; Είμαστε πραγματικά λιγότερο αδαείς από τους προγόνους μας;
Σε αυτή την ιδιαίτερα πρωτότυπη και γλαφυρή προσέγγιση, ο Peter Burke εξετάζει τη μακρά ιστορία της ανθρώπινης άγνοιας, συνειδητής και ασυνείδητης, γνήσιας και προσποιητής, σε σχέση με τη θρησκεία και την επιστήμη, τον πόλεμο και τις καταστροφές, τις επιχειρήσεις και την πολιτική.
Μας μιλάει επίσης για ανθρώπους που προωθούσαν την άγνοια και για ανθρώπους που την αμφισβητούσαν, από πολιτικούς που επαναχάραξαν αυθαίρετα τα σύνορα της Ευρώπης το 1919 μέχρι τους σημερινούς «πληροφοριοδότες». Η Ιστορία της άγνοιας είναι τέλος μια συναρπαστική εξερεύνηση της ανθρώπινης γνώσης, και των ορίων της, ανά τους αιώνες.
Ο Peter Burke είναι ομότιμος καθηγητής Πολιτιστικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ. Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από τριάντα γλώσσες.
«Θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε ότι η άγνοια είναι ένα πιεστικό σύγχρονο πρόβλημα, αλλά, όπως δείχνει αυτό το εκπληκτικό και περιεκτικό βιβλίο, η άγνοια έχει μεγάλο παρελθόν. Μόνο ο Peter Burke θα μπορούσε να γράψει μια τόσο εμπεριστατωμένη και απολαυστική ιστορία». David Armitage, συγγραφέας του Civil Wars: A History in Ideas.
«Θανάσιμο εύρημα» των Άντερς ντε λα Μοτ και Μονς Νίλσον (εκδόσεις Κέδρος, μετάφραση Ξενοφών Παγκαλιάς)
Είναι καλοκαίρι και η ετήσια υπαίθρια αγορά με τις αντίκες και τα συλλεκτικά αντικείμενα της Ντεγκεμπέργια προσελκύει χιλιάδες επισκέπτες στο γραφικό Εστερλέν. Οι παλαιοπώλες και οι αντικέρ γνωρίζουν ότι οι πιο συμφέρουσες συναλλαγές πραγματοποιούνται πριν ακόμα ξημερώσει, υπό το φως των φακών. Μια Κυριακή του Ιουλίου ο Γερτ Ζιλέν, ειδικός στις κινέζικες πορσελάνες, εντοπίζει στην αγορά ένα μικρό πράσινο κινέζικο μπολ ανεκτίμητης αξίας. Χάνει όμως την ευκαιρία να το αποκτήσει όταν, τη στιγμή της πώλησης, εμφανίζεται ο διαβόητος παλαιοπώλης Νάλε Πέρσον, που το αγοράζει προσφέροντας χίλιες κορόνες παραπάνω.
Λίγες ώρες αργότερα ο Πέρσον βρίσκεται δολοφονημένος. Ο Πέτερ Βίνστον, επιθεωρητής στην αστυνομία της Στοκχόλμης, αναλαμβάνει να βοηθήσει τη φιλόδοξη νεαρή επιθεωρήτρια της τοπικής αστυνομίας Τούβε Έσπινγκ στην εξιχνίαση της υπόθεσης. Σύντομα διαπιστώνουν ότι ο Πέρσον είχε πολλούς εχθρούς, οι οποίοι μάλιστα ήταν στον τόπο του εγκλήματος την ώρα που διαπράχθηκε η δολοφονία. Ποιος από όλους έφτασε μέχρι τον φόνο για να αποκτήσει το πολύτιμο κομψοτέχνημα;
Το δεύτερο βιβλίο της σειράς Δολοφονίες στο Εστερλέν των Άντερς ντε λα Μοτ και Μονς Νίλσον, όπου εκκεντρικοί χαρακτήρες έρχονται αντιμέτωποι με το ψυχρό πρόσωπο του θανάτου στο παραθαλάσσιο Εστερλέν της νότιας Σουηδίας. Μεταφράζεται σε 12 γλώσσες.
Ο Άντερς ντε λα Μοτ (γεν. 1971) είναι ένας από τους πιο ταλαντούχους Σουηδούς συγγραφείς αστυνομικής λογοτεχνίας. Ήταν αξιωματικός της σουηδικής αστυνομίας επί οχτώ χρόνια. Εργάστηκε εφτά χρόνια ως διευθυντής ασφαλείας σε εταιρία ηλεκτρονικών υπολογιστών. Από το 2010 έχει αφοσιωθεί στο γράψιμο. Τα βιβλία του έχουν τιμηθεί με πολλά βραβεία και έχουν μεταφραστεί σε τριάντα γλώσσες. Από τις εκδόσεις Κέδρος κυκλοφορούν Το τέλος του καλοκαιριού, Το έγκλημα του φθινοπώρου, Η φωτιά του χειμώνα, Η θυσία της άνοιξης. Μαζί με τον Μονς Νίλσον έχουν γράψει τα βιβλία «Το άγκιστρο του θανάτου» και «Θανάσιμο εύρημα».
«Το μηδέν, το άπειρο και το ζόρικο 13» του Άλμπρεχτ Μποϋτελσπάχερ (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, μετάφραση Παναγιώτης Δρεπανιώτης)
Ας ξεκινήσουμε ένα σύντομο αλλά συναρπαστικό ταξίδι στον κόσμο των αριθμών. Αφετηρία του είναι αναπόφευκτα η μονάδα, το 1. Και μια λεπτομέρεια που υπογραμμίζει τη σημασία του: Σχεδόν ένας στους τρεις αριθμούς σε κάθε τυχαίο σύνολό τους αρχίζει με το 1. Με το 2 ο κόσμος σπάει σε δύο μέρη, αλλά με το 3 ενώνεται ξανά. Το 4 είναι ο αριθμός του προσανατολισμού και το 5 ο αριθμός της φύσης. Όμως με το 6 επικρατεί τελικά η τάξη στον κόσμο. Και μπορεί μεν οι 7 σοφοί να ήταν στην πραγματικότητα 22, αλλά για το γεγονός ότι η εβδομάδα έχει 7 ημέρες δεν υπάρχει απολύτως καμιά λογική εξήγηση.
Το 0 είναι ο αριθμός που για πολύ καιρό έλειπε από την παρέα. Στην αρχή δεν το ξέραμε, αλλά όταν ανακαλύφθηκε στην Ινδία πριν από 2.000 χρόνια, μας ήταν ήδη απαραίτητο.
Αν εξαρτιόταν από τη Γαλλική Επανάσταση, η μέρα σήμερα θα είχε 10 ώρες, κάθε μία με 100 λεπτά, το καθένα αποτελούμενο από 100 δευτερόλεπτα. Είναι αλήθεια ότι το 13 διαταράσσει την τέλεια εσωτερική ισορροπία του 12 -όμως πρέπει για τούτο τον λόγο να φέρνει και ατυχία; Ο αριθμός 5.607.249 είναι ο μεγαλύτερος που μέτρησε και ζωγράφισε ποτέ άνθρωπος, αλλά όχι και ο μεγαλύτερος σε αυτό το βιβλίο. Με τον αριθμό π μπαίνουμε πια στον κόσμο των υπερβατικών αριθμών, ενώ με το −1 στον κόσμο των αρνητικών αριθμών.
Σε ένα εντελώς ασυνήθιστο βιβλίο, ο γνωστός μαθηματικός και ιδρυτής του περίφημου μουσείου Mathematikum, Άλμπρεχτ Μποϋτελσπάχερ, μας πλοηγεί σε ένα αρχιπέλαγος από γνωστές και άγνωστες, εύλογες και απίθανες ιστορίες γύρω από τους σημαντικότερους αριθμούς.
«Πριν ξεσπάσει η καταιγίδα» της Κριστίνα Όλσσον (εκδόσεις Πατάκη, μετάφραση Αντώνης Καλοκύρης)
Ο Άουγκουστ Στρίντμπεργκ, μακρινός απόγονος του σπουδαίου συγγραφέα, μετακομίζει στο Χουβενέσετ, ένα ήσυχο γραφικό χωριό στην ανεμοδαρμένη δυτική ακτή της Σουηδίας. Έχει αφήσει πίσω του τη Στοκχόλμη και μια προσοδοφόρα καριέρα συμβούλου κεφαλαίων, με σκοπό να πραγματοποιήσει το παλιό του όνειρο: να ανοίξει ένα παλαιοπωλείο στο μέρος όπου παραθέριζε παιδί.
Ο Άουγκουστ φτάνει στο Χουβενέσετ μια βραδιά του Αυγούστου που ξεσπάει μια ισχυρή καταιγίδα• το ίδιο βράδυ η μικρή ειδυλλιακή κοινότητα συνταράσσεται από την είδηση της εξαφάνισης μιας ντόπιας δασκάλας, της Άγκνες Έρικσσον. Η αστυνομία, με την αποφασιστική και συμπονετική Μαρία Μάρτινσσον και τον συνεργάτη της Ρέυ-Ρέυ στην πρώτη γραμμή, την αναζητάει μέρα νύχτα. Καθώς οι μέρες κυλούν, οι ελπίδες να βρεθεί ζωντανή η Άγκνες λιγοστεύουν. Τι της συνέβη; Και γιατί ο Άουγκουστ δεν μπορεί να απαλλαγεί από την άβολη αίσθηση ότι έχει στα χέρια του το κλειδί για την επίλυση του μυστηρίου;
Η Κριστίνα Όλσσον γεννήθηκε το 1979 στο Κρίστιανσταντ και ζει στη Στοκχόλμη. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στα Πανεπιστήμια του Γκέτεμποργκ και της Στοκχόλμης και απέκτησε μεταπτυχιακό τίτλο στη Διαχείριση Κρίσεων από το Σουηδικό Πανεπιστήμιο Άμυνας. Προτού αφιερωθεί αποκλειστικά στο γράψιμο, εργάστηκε στην Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας και στο Υπουργείο Εξωτερικών της Σουηδίας και διετέλεσε αξιωματικός της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας στον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (OSCE). Είναι μία από τις πιο επιτυχημένες και αναγνωρισμένες συγγραφείς αστυνομικής λογοτεχνίας και παιδικών βιβλίων στη Σουηδία.
Το βιβλίο πρωτοκυκλοφόρησε στα σουηδικά το 2020 και μεταφράζεται σε περισσότερες από δεκαπέντε γλώσσες. «Η Κριστίνα Όλσσον διαπνέεται από αγάπη για τα τοπία της δυτικής ακτής της Σουηδίας. Το Πριν ξεσπάσει η καταιγίδα είναι ένα συναρπαστικό κι αριστουργηματικό μυθιστόρημα μυστηρίου, με εξαιρετικά οικείους χαρακτήρες». M-Magasin.
«Ψυχή ντυμένη αέρα» της Έλενας Χουζούρη (εκδόσεις Επίκεντρο)
Η Ανθούλα Σταθοπούλου-Βαφοπούλου [1908-1935] σφράγισε με την παρουσία της και το έργο της τη μεσοπολεμική Θεσσαλονίκη. Ποιήτρια, πεζογράφος, θεατρική συγγραφέας, με έντονη και ανυπόταχτη προσωπικότητα, κατάφερε να επιβληθεί και να καταξιωθεί μέσα στο ανδροκρατούμενο και εν πολλοίς συντηρητικό περιβάλλον της πόλης.
Η θυελλώδης ερωτική σχέση της με τον κορυφαίο Θεσσαλονικιό ποιητή Γιώργο Βαφόπουλο φέρει τα χαρακτηριστικά ρομαντικού μυθιστορήματος και άφησε το στίγμα της και στη δική της ποίηση, αλλά, ίσως περισσότερο, σε εκείνη του Γιώργου Βαφόπουλου. Τη χαρακτήρισαν μούσα της μεσοπολεμικής Θεσσαλονίκης, όχι αδίκως. Η ολιγόχρονη, δυστυχώς, ζωή της ξετυλίγεται μέσα σε μια Θεσσαλονίκη που, μετά το 1912, προσπαθεί να χαράξει τα δικά της πολιτιστικά χνάρια, με το θέατρό της, τους κινηματογράφους της, το νεοσύστατο Πανεπιστήμιό της, το 1926, την πρώτη Διεθνή της Έκθεση την ίδια χρονιά, το πρώτο, σε Ελλάδα και Βαλκάνια, ραδιόφωνό της, τα πολλά βιβλιοπωλεία της, τις εφημερίδες της και βέβαια την εμβληματική και πρωτοπόρα ομάδα του νεωτερικού λογοτεχνικού περιοδικού Μακεδονικές Ημέρες, που εισάγει στη νεοελληνική λογοτεχνία τον ευρωπαϊκό μοντερνισμό.
Η Ανθούλα Σταθοπούλου-Βαφοπούλου είναι παρούσα σε όλες αυτές τις μεσοπολεμικές πολιτιστικές και λογοτεχνικές διαδρομές της Θεσσαλονίκης. Όταν, το 1935, πεθαίνει από φυματίωση, μόλις στα 27 της χρόνια, αφήνει πίσω της, ποιήματα, διηγήματα και δύο θεατρικά έργα. Το βιβλίο αυτό θέλει να αναδείξει το πολυσχιδές έργο της, ενταγμένο στην πολιτιστική μεσοπολεμική Θεσσαλονίκη.
Η Έλενα Χουζούρη έχει εκδώσει έξι ποιητικές συλλογές, δοκίμια και μελέτες για πρόσωπα [Η Θεσσαλονίκη του Γιώργου Ιωάννου (εκδ. Επίκεντρο)] και θέματα της ελληνικής λογοτεχνίας [Η στρατιωτική ζωή στη νεοελληνική λογοτεχνία (εκδ. Μεταίχμιο)], μία συγκεντρωτική έκδοση κριτικών της για Έλληνες ποιητές και μία συγκεντρωτική έκδοση των ποιημάτων της [2011].
Στην πεζογραφία εμφανίστηκε το 2004 με το μυθιστόρημα Σκοτεινός Βαρδάρης [εκδ. Κέδρος], υποψήφιο για το Κρατικό Bραβείο Λογοτεχνίας [βραχεία λίστα] και υποψήφιο για το βραβείο BALKANIKA 2006. Το 2009 κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά της Πατρίδα από βαμβάκι [εκδ. Κέδρος], υποψήφιο για το Βραβείο Αναγνωστών, ενώ συμπεριελήφθη στη βραχεία λίστα των λογοτεχνικών βραβείων του περιοδικού Διαβάζω.
Το 2013 κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά της Δύο φορές αθώα [εκδ. Κέδρος], υποψήφιο για το Κρατικό Βραβείο [βραχεία λίστα] και το βραβείο του περιοδικού Ο αναγνώστης [βραχεία λίστα] και το 2016 το μυθιστόρημα Ο θείος Αβραάμ μένει πάντα εδώ [εκδ. Πατάκης], Βραβείο Πεζογραφίας 2016 του περιοδικού Κλεψύδρα, καθώς και υποψήφιο [βραχεία λίστα] των λογοτεχνικών βραβείων για το Athens Prize for Literature. Τα μυθιστορήματά της έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, γερμανικά, σερβικά, βουλγαρικά και τουρκικά.
«Out» της Natsuo Kirino (εκδόσεις Μεταίχμιο, μετάφραση Γωγώ Αρβανίτη)
Στα προάστια του Τόκιο, τέσσερις γυναίκες εργάζονται στη νυχτερινή βάρδια ενός εργοστασίου. Επιβαρυμένες με τεράστια χρέη, αποξενωμένες από τους συζύγους και τα παιδιά τους, ονειρεύονται μια διέξοδο από τη μίζερη ζωή τους.
Μια νεαρή μητέρα ανάμεσά τους τελικά λυγίζει και στραγγαλίζει τον άπιστο, τζογαδόρο άντρα της. Εξομολογείται το έγκλημά της στις συναδέλφους της και, απροσδόκητα, εκείνες συμφωνούν να βοηθήσουν. Η αστυνομία όμως εντοπίζει τα διαμελισμένα κομμάτια του αντρικού σώματος και αρχίζει να κάνει πολλές ερωτήσεις. Και οι πιο επικίνδυνοι εχθροί αρχίζουν να πλησιάζουν.
Μία καταβύθιση στις πιο σκοτεινές γωνιές της ανθρώπινης ψυχής, μια ανησυχητική υπενθύμιση ότι η απελπισμένη επιθυμία για ελευθερία μπορεί να ωθήσει και τον πιο συνηθισμένο άνθρωπο να κάνει το αδιανόητο.
Ένα ανατριχιαστικό θρίλερ κι ένα πρωτότυπο μείγμα αστικής καταστροφής, διαφθοράς, εκδικητικού φεμινισμού και αυτοδικίας. New York Times Book Review.
Η Natsuo Kirino (Νατσούο Κιρίνο, γεν. 1951) απέκτησε πολύ γρήγορα φήμη ως μία σημαντική συγγραφέας έργων μυστηρίου, που το έργο της υπερβαίνει και ανανεώνει το συμβατικό αστυνομικό μυθιστόρημα. Αυτό αποδεικνύεται από τη βράβευσή της όχι μόνο με το κορυφαίο βραβείο μυστηρίου της Ιαπωνίας, για το «Out», αλλά και από τα υπόλοιπα έργα της για τα οποία τιμήθηκε με τα πιο σημαντικά λογοτεχνικά βραβεία της χώρας της.