Το βιβλίο που κέρδισε το βραβείο Booker 2023, «Η μάντισσα», ένα µυθιστόρηµα «σαν οικογενειακό δέντρο, που τα κλαδιά του πλέκονται και ξετυλίγονται όπως τα Εκατό χρόνια µοναξιά του Γκαµπριέλ Γκαρσία Μάρκες», «Ο τελευταίος λευκός» του Μοχσίν Χαμίντ, ένα κλασικό whodunit από τη Σουηδία, μία συναρπαστική αφήγηση ανόδου και πτώσης, μεγαλείου και τραγωδίας για τη Θήβα από τον ιστορικό Πολ Κάρτλετζ και το νέο μυθιστόρημα του ροκ σταρ του αστυνομικού μυθιστορήματος Jo Nesbo, το οποίο, όπως ο ίδιος λέει, είναι «κατ’ αρχάς ένα βιβλίο για τη μοναξιά».
Η HuffPost προτείνει 5 + 1 βιβλία που μόλις κυκλοφόρησαν.
«Το τραγούδι του προφήτη» του Πολ Λιντς (εκδόσεις Gutenberg, μετάφραση Άγγελος Αγγελίδης, Μαρία Αγγελίδου)
Ένα χτύπημα στην πόρτα μια βροχερή νύχτα αλλάζει τη ζωή της Άιλις. Δύο αξιωματικοί της νεοσύστατης μυστικής αστυνομίας αναζητούν τον συνδικαλιστή άντρα της. Ποια θα είναι η τύχη τόσο του ίδιου όσο και του πρωτότοκου γιου τους; Η πατρίδα της, η Ιρλανδία, βρίσκεται στο έλεος μιας δικτατορικής κυβέρνησης. Η πόλη της, το Δουβλίνο, είναι το κέντρο μιας αιματηρής εμφύλιας διαμάχης, κι εκείνη πρέπει να προστατέψει τα τέσσερα παιδιά της και τον ηλικιωμένο πατέρα της. Πόσο μακριά θα φτάσει για να σώσει την οικογένειά της; Και τι -ή ποιον- θα υποχρεωθεί να αφήσει πίσω;
«Από το πρώτο χτύπημα στην πόρτα Το τραγούδι του προφήτη μάς αναγκάζει να βγούμε από τον εφησυχασμό μας», τόνισε η πρόεδρος της επιτροπής του βραβείου Booker ανακοινώνοντας τον Πολ Λιντς (γενν. Ιρλανδία, 1977) ως νικητή για το 2023. «Πρόκειται για μια συγκινητική αφήγηση, συναρπαστική και τολμηρή, που αποτυπώνει τις ανησυχίες του σήμερα».
Ένα μυθιστόρημα που γράφτηκε για να αφυπνίσει τον αναγνώστη εκφράζοντας αλήθειες που συνήθως δεν αντέχουμε να παραδεχτούμε. Ο τρόπος που ο Λιντς περιγράφει μια φανταστική ολοκληρωτική Ιρλανδία εμπνέει φόβους ότι μια ανανεωμένη ακροδεξιά θα μπορούσε να απειλήσει τις ελευθερίες που παλαιότερα θεωρούνταν δεδομένες στη μεταπολεμική Δύση. Καθώς ακολουθεί το απελπισμένο ταξίδι μιας οικογένειας που προσπαθεί να ξεφύγει από τη νέα τάξη πραγμάτων, υποχρεώνει επίσης τους αναγνώστες να κατανοήσουν μια άλλη εξελισσόμενη κρίση της εποχής μας: την τρομερή έκθεση στη βία και την κακοποίηση που υφίστανται οι πρόσφυγες. The Guardian
«Η μάντισσα» της Ντανιέλα Ραϊμόντι (εκδόσεις Πατάκη, μετάφραση Φωτεινή Ζερβού)
Ο Τζάκοµο Καζάντιο, ένας αγρότης προικισµένος µε το χάρισµα των µεγάλων οραµατιστών, ζει στις αρχές του 19ου αιώνα στο χωριό Στελλάτα, στις όχθες του Πάδου. Σε µια γιορτή του χωριού τον πλησιάζει η λυγερόκορµη µάντισσα τσιγγάνα Βιόλκα Τόσκα και στην παλάµη του χεριού του διαβάζει το κοινό τους µέλλον. Λίγους µήνες αργότερα, παντρεύονται σε πείσµα των οικογενειών τους.
Οι µισοί από τους απογόνους τους θα κληρονοµήσουν το ανοιχτό δέρµα, τα γαλανά µάτια και τον ονειροπόλο χαρακτήρα του Τζάκοµο, ενώ οι άλλοι µισοί το σκούρο δέρµα, τα µαύρα µάτια και το χάρισµα της διαίσθησης της Βιόλκα. Όλα όµως τα µέλη της οικογένειας σηµαδεύονται ανεξίτηλα από µια δυσοίωνη προφητεία που αποκαλύπτεται στη Βιόλκα µέσα από το ρίξιµο των ταρό.
Το πεπρωµένο των Καζάντιο είναι να αµφιταλαντεύονται ανάµεσα στη λαχτάρα τους να προκαλέσουν τη µοίρα και στην επικίνδυνη συνήθεια να κυνηγούν τα όνειρά τους. Και ακολουθούν µέχρι τέλους τις επιλογές τους, ανεξάρτητα αν υπαγορεύονται από έρωτα ή επαναστατικές ιδέες, από δίψα για δικαιοσύνη ή τη θέληση να αλλάξουν τον κόσµο.
Σε µια συναρπαστική οικογενειακή σάγκα, η Ντανιέλα Ραϊµόντι αποτυπώνει τα µεγάλα γεγονότα της ιταλικής ιστορίας µέσα από τις περιπέτειες των µελών της οικογένειας Καζάντιο, ξεκινώντας από τον αγώνα για την ενοποίηση της Ιταλίας στα µέσα του δεκάτου ενάτου αιώνα και συνεχίζοντας στον εικοστό αιώνα.
«Ένα µυθιστόρηµα σαν οικογενειακό δέντρο, που τα κλαδιά του πλέκονται και ξετυλίγονται όπως τα Εκατό χρόνια µοναξιά του Γκαµπριέλ Γκαρσία Μάρκες». Toute la Culture.
Η Ντανιέλα Ραϊµόντι γεννήθηκε το 1956 στην πόλη Σέρµιντε της επαρχίας της Μάντοβα. Το 1980 µετακόµισε στην Αγγλία, όπου σπούδασε ισπανική και λατινοαµερικανική λογοτεχνία στο King’s College του Λονδίνου και εργάστηκε για πολλά χρόνια ως καθηγήτρια ιταλικών. Πλέον µοιράζει τον χρόνο της µεταξύ Αγγλίας και Σαρδηνίας. Έχει εκδώσει δέκα ποιητικές συλλογές που απέσπασαν σηµαντικά βραβεία στην Ιταλία, ανάµεσά τους το Premio Montale για ανέκδοτη ποιητική συλλογή (2004), το Premio Sertoli Salis για πρωτοεµφανιζόµενους λογοτέχνες (2005) και το Premio Mario Luzi (2012) για την ποιητική της συλλογή La regina di Ica. Διηγήµατά της έχουν δηµοσιευθεί σε ανθολογίες και λογοτεχνικά περιοδικά. Η µάντισσα (La casa sull’argine) είναι το πρώτο της µυθιστόρηµα. Πρωτοκυκλοφόρησε στα ιταλικά το 2020 και έχει ήδη µεταφραστεί στα ισπανικά, στα γαλλικά, στα γερµανικά, στα ολλανδικά, στα σέρβικα, στα λιθουανικά, στα ρωσικά και στα εβραϊκά. Απέσπασε το Βραβείο Giovanni Comisso της πόλης του Τρεβίζο (2021) και το Βραβείο της πόλης Κάβα ντεϊ Τιρρένι (2021).
«Ο τελευταίος λευκός» του Μοχσίν Χαμίντ (εκδόσεις Ψυχογιός, μετάφραση Μιχάλης Μακρόπουλος)
Ένα πρωί, ένας άντρας ξυπνά και διαπιστώνει πως έχει μεταμορφωθεί. Μες στη νύχτα, το δέρμα του Άντερς έχει σκουρύνει και τώρα το είδωλό του στον καθρέφτη είναι αυτό ενός ξένου. Στην αρχή μοιράζεται το μυστικό του με μια παλιά του φίλη, και ερωμένη τώρα, την Ούνα.
Σύντομα, ειδήσεις για παρόμοια συμβάντα αρχίζουν να βγαίνουν στην επιφάνεια. Παντού, άνθρωποι ξυπνούν μεταμορφωμένοι κι αβέβαιοι για το πώς θα τους δεχτούν οι συγγενείς τους, οι γείτονες, οι φίλοι. Κάποιοι βλέπουν τούτες τις μεταμορφώσεις ως την ανατροπή της καθεστηκυίας τάξης που έτρεμαν ανέκαθεν ότι μπορούσε να συμβεί και που πρέπει να της αντισταθούν μέχρι τέλους.
Σε πολλούς, όπως στον πατέρα του Άντερς και στη μητέρα της Ούνα, μια αίσθηση βαθιάς απώλειας κι ανησυχίας αντιμάχεται τη βαθιά αγάπη. Καθώς ο δεσμός ανάμεσα στον Άντερς και στην Ούνα βαθαίνει, η αλλαγή μεταβάλλεται σε ευκαιρία για αναγέννηση -μια ευκαιρία να αντικρίσουμε εκ νέου τον εαυτό μας καταπρόσωπο.
Μια ιστορία αγάπης, απώλειας και συμφιλίωσης σε καιρούς ανησυχητικών αλλαγών, από τον Μοχσίν Χαμίντ, συγγραφέα πέντε μυθιστορημάτων, μεταξύ των οποίων τα Έξοδος προς Δυσμάς και The Reluctant Fundamentalist, που έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από σαράντα γλώσσες, έχουν μεταφερθεί στο σινεμά και έχουν βρεθεί στη βραχεία λίστα για το Booker.
«Το άγκιστρο του θανάτου» των Άντερς ντε λα Μοτ, Μονς Νίλσον (εκδόσεις Κέδρος, μετάφραση Ξενοφών Παγκαλιάς)
Σε ένα ειδυλλιακό χωριό του Εστερλέν, στη νότια Σουηδία, η επιχειρηματίας και μεσίτρια Γέσι Άντερσον βρίσκεται νεκρή σε μια πολυτελή βίλα την ημέρα των ραντεβού με υποψήφιους αγοραστές. Όλα δείχνουν ότι πρόκειται για ατύχημα, είναι όμως έτσι;
Η Άντερσον ήταν αντιπαθής στους κατοίκους της περιοχής, γιατί η βίλα αλλά και ολόκληρο το συγκρότημα κατοικιών που έχτιζε δίπλα στη θάλασσα απέκλειαν την ελεύθερη πρόσβαση στην παραλία και αλλοίωναν την αρχιτεκτονική της περιοχής. Οι επιστολές και οι κινήσεις διαμαρτυρίας δεν κατάφεραν να εμποδίσουν τα σχέδιά της. Μήπως κάποιος έφτασε μέχρι τον φόνο για να τη σταματήσει;
Ένα κλασικό whodunit, πρώτο βιβλίο της σειράς Δολοφονίες στο Εστερλέν, στην οποία εκκεντρικοί χαρακτήρες έρχονται αντιμέτωποι με το ψυχρό πρόσωπο του θανάτου στο παραθαλάσσιο θέρετρο. Το βιβλίο μεταφράζεται σε 12 γλώσσες.
«Θήβα. Η ξεχασμένη πόλη της αρχαίας Ελλάδας» του Πολ Κάρτλετζ (εκδόσεις Ψυχογιός, μετάφραση Γιώργος Μπλάνας)
Στη σκιά της Αθήνας και της Σπάρτης, άλλοτε σύμμαχος, άλλοτε αντίπαλός τους, η Θήβα υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα αστικά κέντρα του αρχαιοελληνικού κόσμου.
Η ταραχώδης διαδρομή της μεταξύ ολιγαρχίας και δημοκρατίας, η επιλογή της αντιπαράθεσής της στον εκάστοτε ηγεμόνα του ελληνικού κόσμου, η σύντομη λάμψη της επικράτησής της επί των Σπαρτιατών τον 4ο αιώνα π.Χ., η εξέγερσή της κατά του Μεγάλου Αλεξάνδρου και η καταστροφή της από τους Μακεδόνες το 335 π.Χ. συνέβαλαν στο να καλυφθούν τα χνάρια της από τον χρόνο και η ίδια να καταστεί η «ξεχασμένη πόλη της αρχαίας Ελλάδας».
Στο νέο του βιβλίο ο Πολ Κάρτλετζ, ομότιμος καθηγητής Ελληνικού Πολιτισμού, στην έδρα του Α. Γ. Λεβέντη, στο Τμήμα Κλασικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κείμπριτζ και ερευνητικός εταίρος στο Κολέγιο Κλερ του ίδιου πανεπιστημίου, συγκεντρώνει πλήθος πηγών, γραπτών και αρχαιολογικών, τη μαρτυρία των θραυσμάτων του παρελθόντος και τις πληροφορίες των επών, των ποιητών και των ιστορικών προκειμένου να ανασυστήσει την κοινωνία και τον πολιτισμό της.
Από τον θηβαϊκό μυθολογικό κύκλο και τον Πίνδαρο έως τον Επαμεινώνδα και τον Πελοπίδα, η θρησκεία, η πολιτική, η κουλτούρα και οι προσωπικότητες που σημάδεψαν την πόλη παρουσιάζονται σε μια συναρπαστική αφήγηση ανόδου και πτώσης, μεγαλείου και τραγωδίας.
Με γλώσσα άμεση, σύγχρονη και κατανοητή, που φροντίζει να επισημαίνει σε κάθε βήμα τις αναλογίες με την εποχή μας, ο Πολ Κάρτλετζ ανασυνθέτει την εικόνα μιας άλλης εκδοχής της ελληνικής αρχαιότητας με τις φωτεινές και τις σκοτεινές στιγμές της, τους θριάμβους και τις αποτυχίες της, όμοιας και ταυτόχρονα διαφορετικής από εκείνες που μας είναι οικείες, περιγράφοντας γοητευτικά την πόλη του μύθου και της Ιστορίας.
«Το Νυχτόσπιτο» του Jo Nesbo (εκδόσεις Μεταίχμιο, μετάφραση Γρηγόρης Κονδύλης)
Μετά τον θάνατο των γονιών του στη φωτιά του σπιτιού τους, ο δεκατετράχρονος Ρίτσαρντ Ελόβντ πηγαίνει να μείνει με τους θείους του στην απομακρυσμένη πόλη Μπάλανταϊν.
Ο Ρίτσαρντ κερδίζει πολύ γρήγορα τη φήμη του παρία κι όταν ένας συμμαθητής του, ο Τομ, εξαφανίζεται, όλοι υποπτεύονται το καινούργιο θυμωμένο αγόρι.
Κανείς δεν τον πιστεύει όταν τους λέει ότι ο τηλεφωνικός θάλαμος στην άκρη του δάσους τον ρούφηξε σαν να ήταν σε ταινία τρόμου. Κανείς, εκτός από την Κάρεν, μια εξίσου μοναχική συμμαθήτρια που ενθαρρύνει τον Ρίτσαρντ να ακολουθήσει τα στοιχεία που η αστυνομία αρνείται να διερευνήσει. Εντοπίζει τον αριθμό που κάλεσε ο Τομ για να κάνει φάρσα σε ένα εγκαταλειμμένο σπίτι στο Δάσος των Κατόπτρων. Εκεί βλέπει φευγαλέα ένα τρομακτικό πρόσωπο στο παράθυρο. Και τότε οι φωνές αρχίζουν να ψιθυρίζουν στο αυτί του.
Όταν ένας ακόμη συμμαθητής εξαφανίζεται, ο Ρίτσαρντ πρέπει να βρει έναν τρόπο να αποδείξει την αθωότητά του -και σώσει το μυαλό του από την τρέλα-καθώς παλεύει με τη σκοτεινή μαγεία που πνίγει το Μπάλανταϊν και μεθοδεύει την καταστροφή του. Τελικά όμως, ίσως ο Ρίτσαρντ δεν είναι ο πιο αξιόπιστος αφηγητής της δικής του ιστορίας.
Το Νυχτόσπιτο ξεκινάει σαν κάτι που θα έγραφε ο H.P. Lovecraft. Φτάνοντας στη μέση του βιβλίου, οι αναγνώστες θα χρειαστεί να αναθεωρήσουν όλα όσα έχουν διαβάσει. Δεν είναι ένα συνηθισμένο μυθιστόρημα τρόμου, αλλά μια ιστορία για έναν βασανισμένο νεαρό που ψάχνει το νόημα μετά από μια προσωπική τραγωδία. Associated Press