Κι ενώ οι εκδοτικοί οίκοι έχουν ήδη κυκλοφορήσει -και θα κυκλοφορήσουν μέχρι τα Χριστούγεννα- μερικούς από τους πιο δυνατούς νέους τίτλους της σεζόν, η HuffPost προτείνει να υποδεχτούμε τον Νοέμβριο με κάτι λίγο πιο χαλαρό.
Από την αυτοβιογραφία του Μπρους Σπρίνγκστιν και τους παράλληλους βίους του Κάρολου Ντίκενς και του… Prince, στις άβολες αλήθειες της ελληνικής Ιστορίας, αλλά και σε μια περιπέτεια για τα όρια μεταξύ αλήθειας και ψευδαίσθησης. Να τι διαβάζουμε τώρα.
«Μύθοι, παρεξηγήσεις και άβολες αλήθειες της ελληνικής Ιστορίας 2» του Σταύρου Παναγιωτίδη (εκδόσεις Κέδρος)
Δηλαδή οι επιστήμες δεν ξεκίνησαν από την αρχαία Ελλάδα; Ούτε οι Μινωίτες μιλούσαν ελληνικά; Η Τροία που ανακάλυψε ο Σλίμαν δεν ήταν η πραγματική; Στην αρχαία Αθήνα οι ομοφυλόφιλοι δεν έχαναν τα πολιτικά τους δικαιώματα; Ούτε ο Αρμόδιος και ο Αριστογείτονας σκότωσαν τον τύραννο Ίππαρχο για πολιτικούς λόγους; Δεν βγήκε ο Αρχιμήδης γυμνός στους δρόμους – αντίθετα στους νόμους και κάθε ιερό – φωνάζοντας «Εύρηκα! Εύρηκα!»; Ούτε οι Χιώτες πήγαιναν δυο δυο για να μην τους αναγκάσουν οι Οθωμανοί να τους μεταφέρουν στους ώμους; Σε λίγο θα μας πείτε ότι και ο Ναπολέων δεν ήταν τελικά Έλληνας! Μήπως ούτε το κλαρίνο είναι ελληνικό όργανο; Θα ισχυριστείτε ότι και οι Έλληνες μετανάστευαν παράνομα; Ότι η Μικρά Ασία δεν χάθηκε επειδή «μας πούλησαν οι Σύμμαχοι;» Πως δεν καθυστέρησε η Μάχη της Κρήτης την επέλαση του Χίτλερ στη Σοβιετική Ένωση; Ότι δεν έπεσε κανένας εύζωνας από την Ακρόπολη τυλιγμένος με την ελληνική σημαία, μπροστά στους ναζί; Μήπως ούτε οι ελληνικές ομάδες ποδοσφαίρου έπαιξαν φιλικά ματς με τους κατακτητές;
Ο Σταύρος Παναγιωτίδης -με σπουδές Κοινωνιολογίας και διδακτορικό στην Ιστορία- επανέρχεται ένα χρόνο μετά την επιτυχία του πρώτου βιβλίου με το σίκουελ και μερικές ακόμη μικρές αφηγήσεις για γεγονότα που όλοι γνωρίζουμε, αλλά ποτέ δεν συνέβησαν.
«Born to run» του Bruce Springsteen (εκδόσεις Key Books, μετάφραση Αλέξης Καλοφωλιάς, επιμέλεια Γιώργος Τσελώνης)
«Το να γράφεις για τον εαυτό σου είναι μια βρομοδουλειά. Αλλά σε ένα έργο σαν κι αυτό, ο συγγραφέας έχει δώσει μια υπόσχεση – να μοιραστεί με τον αναγνώστη όσα έχει στο μυαλό του. Αυτό προσπάθησα να κάνω στις σελίδες που ακολουθούν». Bruce Springsteen, από τις σελίδες του Born to Run.
Ο Bruce Springsteen αφοσιώθηκε για επτά χρόνια στη συγγραφή της ιστορίας της ζωής του, με την ίδια ειλικρίνεια, το χιούμορ και την αυθεντικότητα που βρίσκει κανείς στα τραγούδια του.
Περιγράφει πώς μεγάλωσε σε μια καθολική οικογένεια στο Freehold του New Jersey, μέσα στην ποίηση, τον κίνδυνο και το σκοτάδι που πυροδότησε τη φαντασία του μέχρι τη στιγμή που περιγράφει ως τη «Μεγάλη Έκρηξη»: όταν είδε την πρώτη εμφάνιση του Έλβις Πρίσλεϊ στην αμερικανική τηλεόραση. Αφηγείται γλαφυρά το πάθος που είχε να γίνει μουσικός, τα πρώτα του live στα μπαρ του Asbury Park και την άνοδο των E Street Band. Μοιράζεται για πρώτη φορά τις προσωπικές του μάχες που ενέπνευσαν τις καλύτερες δουλειές του και μας δείχνει γιατί το τραγούδι «Born to Run» αποκαλύπτει πολλά περισσότερα απ’ όσα νομίζαμε.
«Η πρώτη μας εμφάνιση έγινε στο πάρκο για τροχόσπιτα Angle-Inn Trailer Park στον Αυτοκινητόδρομο 33, λίγο πιο ανατολικά απ’ το Shore Drive-In. Ήταν ένα καλοκαιρινό απόγευμα και υπήρχε ανοιχτή κουζίνα για τους ντόπιους. Στήσαμε τα όργανά μας στη σκιά, κάτω από το υπόστεγο ενός μικρού γκαράζ, και βρεθήκαμε μπροστά σε ένα κοινό αποτελούμενο από περίπου πενήντα ψυχές. Ο εξοπλισμός ήταν τελείως πρωτόγονος. Είχαμε τα τύμπανα του Μπαρτ, λίγους ενισχυτές και ένα μικρόφωνο συνδεδεμένο μ’ ένα απ’ τα περισσευούμενα κανάλια των ενισχυτών απ’ τις κιθάρες μας. Πριν από εμάς άνοιξε ένα τοπικό κάντρι συγκρότημα με τραγουδίστρια ένα κοριτσάκι έξι ή επτά χρονών που στεκόταν πάνω σε ένα σκαμνί τραγουδώντας τραγούδια της Πάτσι Κλάιν σε ένα μεγάλο, παλαιού τύπου μικρόφωνο, σαν αυτά που χρησιμοποιούσαν στις ραδιοφωνικές εκπομπές. Ήταν πολύ καλοί και… ανταγωνιστικοί!» (απόσπασμα).
«Είναι σαν να κάθεσαι δίπλα στη φωτιά και ο Springsteen να σου αφηγείται την ιστορία της ζωής του -θα εκλιπαρείς για άλλο ένα αγαπημένο ρεφρέν». People
«Ντίκενς & Prince. Βίοι Παράλληλοι» του Νικ Χόρνμπυ (εκδόσεις Πατάκη, μετάφραση Χίλντα Παπαδημητρίου)
Τι κοινό έχουν ο εμβληματικός βικτωριανός συγγραφέας Τσαρλς Ντίκενς (1812-1870) με το πρόωρα χαμένο είδωλο της μουσικής σκηνής, τον γεννημένο στη Μιννεσότα Prince (κατά κόσμον Prince Rogers Nelson 1958-2016); Ο Νικ Χόρνμπυ, με την ιδιαίτερη, λοξή ματιά του, προτείνει ένα, φαινομενικά, απίθανο ζευγάρι.
Όταν, το 2020, τριάντα τρία χρόνια μετά την πρώτη του κυκλοφορία, ξανακυκλοφορεί σε ειδική συλλεκτική κασετίνα το θρυλικό άλμπουμ του Prince Sign o’ the Times, περιλαμβάνονται επιπλέον 63 ανέκδοτα τραγούδια, αποκαλύπτοντας έναν απίστευτα παραγωγικό καλλιτέχνη. Νιώθοντας δέος, ο Χόρνμπυ αναρωτιέται αν υπάρχει κάποια αντίστοιχη περίπτωση σημαντικού δημιουργού που δούλεψε με αμείωτη ένταση και άφησε ένα τόσο πλούσιο έργο σε σύντομο χρονικό διάστημα. Την απάντηση τη βρίσκει στο πρόσωπο του Ντίκενς, ο οποίος πέθανε περισσότερα από εκατό χρόνια πριν ο Prince ξεκινήσει τη μουσική του καριέρα.
Το Ντίκενς & Prince είναι μια πρωτότυπη, εναλλακτική, εκ παραλλήλου βιογραφική προσέγγιση στις ζωές των δύο δημιουργών. Εξετάζοντας το κοινωνικό τους στάτους αλλά και τις προσωπικές τους τραγωδίες, μα πάνω απ’ όλα το αστείρευτο ταλέντο τους, ο Χόρνμπυ δείχνει μέσα από πολλούς εύστοχους παραλληλισμούς το πώς αυτές οι δύο φοβερές προσωπικότητες από διαφορετικούς αιώνες «φώτισαν τον κόσμο», καταλήγοντας τελικά σ’ έναν εμπνευσμένο στοχασμό για τη δημιουργικότητα, την πειθαρχία και τα ανεξάντλητα ψυχικά αποθέματα που απαιτεί η σπουδαία τέχνη.
«Ο Χόρνμπυ γράφει ταυτόχρονα μια επιστολή αγάπης προς δύο καλλιτέχνες που τον έθρεψαν με το έργο τους καθώς και την ιστορία του πώς αυτές οι δύο προσωπικότητες πήραν φωτιά και φώτισαν τον κόσμο». The Guardian
Ο Νικ Χόρνμπυ (γενν. 1957) σπούδασε αγγλική φιλολογία στο Κέμπριτζ και δούλεψε για κάποια χρόνια ως δάσκαλος πριν στραφεί στη συγγραφή. Τα βιβλία του μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες και έγιναν μπεστ σέλερ σε ολόκληρο τον κόσμο. Από τις Εκδόσεις Πατάκη έχουν κυκλοφορήσει τα μυθιστορήματα High Fidelity (1996), Για ένα αγόρι (1999), Πώς να είσαι καλός (2003), Η κάθοδος των τεσσάρων (2005), Πίκρα (2009), Η Τζούλιετ, γυµνή (2010), Αστείο κορίτσι (2016), Ακριβώς σαν εσένα (2022). Επιπλέον έχει γράψει το αυτοβιογραφικό Ο πυρετός της μπάλας (1992, Ελληνικά Γράμματα 1999) με θέμα το πάθος του για το ποδόσφαιρο, τη συλλογή διηγημάτων Otherwise Pandemonium (2005), και είναι επιμελητής των συλλογών My Favourite Year (1993) και Συνομιλώντας μ’ έναν άγγελο (Εκδόσεις Πατάκη, 2004). Έχει επίσης γράψει τα σενάρια για αρκετές ταινίες, με πιο πρόσφατες τις βραβευμένες Brooklyn και Wild. Το 1999, η Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Γραμμάτων τού απένειμε το βραβείο E. M. Forster. Ο ίδιος απέσπασε επίσης τα βραβεία W.H.Smith (2002), London Award (2003), Best Fiction for Young Adults της Αμερικανικής Ένωσης Βιβλιοπωλών (2008) και τιμήθηκε με το βραβείο συνολικής προσφοράς στον τομέα της αθλητικογραφίας από τον θεσμό British Sports Book Awards (2012).
«Το πρώτο ψέμα κερδίζει» της Ashley Elston (εκδόσεις Διόπτρα, μετάφραση Κίκα Κραμβουσάνου)
Συναντάς μια άγνωστη γυναίκα σε ένα πάρτι.
Σου μοιάζει… και μάλιστα έχει το όνομά σου...
Όλα όσα πρόκειται να τους πει είναι ψέματα...
Η Ίβι Πόρτερ έχει όλα όσα μπορεί να θέλει ένα κορίτσι: έναν σύντροφο, ένα σπίτι με φράχτη, φίλους. Το μοναδικό πρόβλημα: Η ’Ίβι Πόρτερ δεν υπάρχει.
Η πρώτη πληροφορία που της δίνεται είναι η τοποθεσία. Μαθαίνει τα πάντα για την πόλη που θα τη στείλουν και τους ανθρώπους που ζουν σε αυτή.
Μετά λαμβάνει το όνομα του στόχου, Ράιαν Σάμνερ, καθώς και την ταυτότητα που θα χρησιμοποιεί στη δουλειά. Ένα όνομα. Ένα παρελθόν.
Το τελευταίο κομμάτι του παζλ είναι η ολοκλήρωση της αποστολής. Για την Ίβι όμως αυτή η αποστολή είναι διαφορετική. Ο Ράιαν έχει κλέψει την καρδιά της και έχει αρχίσει να φαντάζεται μια άλλη ζωή, μια ζωή όπου το αφεντικό της δεν θα κινεί τα νήματα. Όμως δεν μπορεί να αφήσει τον εαυτό της να ονειρεύεται, γιατί το μόνο πράγμα για το οποίο προσπάθησε σε όλη της τη ζωή, η μοναδική ταυτότητα στην οποία μπορούσε πάντα να επιστρέψει, η πραγματική της ταυτότητα, δεν είναι πια δική της.
Μια γυναίκα που της μοιάζει της έκλεψε το όνομά της -και θέλει κι άλλα. Καθώς το παρελθόν της αρχίζει να την καταδιώκει, μπορεί να κάνει κάτι για να σώσει το μέλλον της; Tο ψυχολογικό τίμημα μιας ζωής που βασίζεται στο ψέμα, θολώνοντας τα όρια μεταξύ αλήθειας και ψευδαίσθησης.
Η Elston Ashley είναι συγγραφέας μυθιστορημάτων όπως το The Rules For Disappearing (Φιναλίστ στην κατηγορία Καλύτερο Μυθιστόρημα για Νέους Ενήλικες των Διεθνών Βραβείων Θρίλερ) και 10 Blind Dates. Τα έργα της έχουν μεταφραστεί σε 23 γλώσσες.
«Mixtape» του Κωνσταντίνου Τσάβαλου και του Αντώνη Βαβαγιάννη. Ένα μουσικό κόμικ - 24 ροκ ιστορίες (εκδόσεις Μεταίχμιο)
Ποιος Aμερικανός μουσικός είχε ένα περίεργα κακό προαίσθημα τη βραδιά της δολοφονίας του John Lennon;
Πόσο σουρεαλιστική ήταν η περιοδεία των Last Drive στην Ανατολική Γερμανία το 1987;
Πώς το πυρηνικό δυστύχημα στο Τσερνόμπιλ προκάλεσε «πανικό» στους Smiths;
Από ποιο αγαπημένο του άλμπουμ εμπνεύστηκε ο Kurt Cobain το εξώφυλλο ενός δίσκου των Νirvana;
Ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Κωνσταντίνος Τσάβαλος και ο κομίστας Αντώνης Βαβαγιάννης ενώνουν τις δυνάμεις τους και μας παραδίδουν ένα ολόφρεσκο «ροκ κόμικ» με 24 ιστορίες γύρω από γνωστά τραγούδια της ροκ και της ποπ μουσικής.