«Λαέ μου!» λέει ο Αντώνης Νέστορας γελώντας σε κάποια από τα βίντεο τα οποία αναρτά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με τα οποία επιδιώκει να εξηγήσει στους ψηφοφόρους- χρήστες των social media σημαντικά θέματα σχετικά με την Ευρώπη, την Ελλάδα και το κοινό τους μέλλον.
Ο γράφων γνωρίζεται με τον Αντώνη, πλέον υποψήφιο ευρωβουλευτή με τους «Δημοκράτες» του Ανδρέα Λοβέρδου, από το σχολείο ακόμα, στην Καλαμαριά της Θεσσαλονίκης. Είναι Αναπληρωτής Διευθυντής του European Liberal Forum (ELF) και έχει διδάξει ως επισκέπτης καθηγητής στη Σχολή Διακυβέρνησης του Vrije Universiteit Brussel (VUB). Εμφανίζεται συχνά σε ευρωπαϊκά ΜΜΕ όπως το EuroNews, Euractiv και EUObserver, ενώ είναι και αρχισυντάκτης του Future Europe Journal. Κάτοχος διπλού διδακτορικού στις Κοινωνικές και Πολιτικές Επιστήμες από τα πανεπιστήμια των Βρυξελλών και της Αμβέρσας, του έχει απονεμηθεί η υποτροφία Huygens από το Πανεπιστήμιο του Leiden. Το βιβλίο του «Belonging to the West: Geopolitical Myths and Identity in Modern Greece» κυκλοφορεί από τον εκδοτικό οίκο Brill, ενώ είναι πατέρας δύο κοριτσιών.
Οι συζητήσεις σχετικά με το «τι έχει κάνει τέλος πάντων η Ευρώπη για εμάς» (για να δανειστούμε/ παραφράσουμε μια από τις πιο γνωστές ατάκες από το «Life of Brian» των Monty Pythons) είναι πιο επίκαιρες από ποτέ εν όψει ευρωεκλογών σε μια περίοδο που όλο το οικοδόμημα της σύγχρονης Ευρώπης και της Δύσης εν γένει περνά στιγμές αμφισβήτησης – και αποτελούν βασικό πυλώνα της προεκλογικής επικοινωνιακής στρατηγικής του Αντώνη Νέστορα, ο οποίος επιδιώκει, αν μη τι άλλο, να βοηθήσει να γίνει κατανοητό στο ευρύ κοινό πως «μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την Ευρώπη προς όφελος μας, αλλά και πως συμβάλουμε και στην εξέλιξη της Ένωσης. Η Ελλάδα είναι ένα υπολογίσιμο μέγεθος στην Ευρώπη. Είμαστε μια μεγάλη χώρα και έτσι πρέπει να πορευόμαστε».
HuffPost Greece: Ας αρχίσουμε από τα βασικά: Πώς και γιατί αποφάσισες να κατεβείς υποψήφιος στις Ευρωεκλογές;
Αντώνης Νέστορας: Ήταν θέμα χρόνου για μένα και απλά αναζητούσα την κατάλληλη στιγμή. Πάντα με ενδιέφερε η πολιτική και θεωρούσα ότι είναι και καθήκον και υποχρέωση να συμμετέχει κανείς ενεργά στα κοινά. Στις ευρωεκλογές, με την εμπειρία και τη γνώση που έχω αποκτήσει μετά από 15 χρόνια σταδιοδρομίας στις Βρυξέλλες, ένιωσα ότι είχα κάτι σημαντικό να προσφέρω στη χώρα μου και στον λαό μου. Ωστόσο, ο κύριος λόγος που με ώθησε να πάρω αυτήν την απόφαση ήταν η πίστη μου στον Ανδρέα Λοβέρδο και στην προσπάθεια που κάνει με τους Δημοκράτες. Όταν μου παρουσίασε το όραμα του, αποφάσισα να τον βοηθήσω στο χτίσιμο μιας κεντρώας, πατριωτικής, μεταρρυθμιστικής δύναμης στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Μιας σοβαρής αντιπολίτευσης που όμως έχει θέληση και να κυβερνήσει. Σε αυτές τις ευρωεκλογές δεν θα ήμουν υποψήφιος με κανένα άλλο κόμμα.
Η προεκλογική σου στρατηγική έχει έναν «επεξηγηματικό» χαρακτήρα απέναντι στον πολίτη- τι κερδίζει η Ελλάδα από την Ευρώπη. Γιατί επέλεξες να ακολουθήσεις αυτή τη γραμμή;
Γιατί θεώρησα ότι αυτό ήταν και το συγκριτικό μου πλεονέκτημα. H Ευρώπη αλλάζει ραγδαία τα τελευταία χρόνια. Από μια απόμακρη και τεχνοκρατική διαδικασία, εξελίσσεται σε ένα επίπεδο διακυβέρνησης που μας αφορά όλους και επηρεάζει τόσο την καθημερινότητα μας, όσο και τα μεγάλα εθνικά μας θέματα. Θεωρώ ότι οι πολίτες συνειδητοποιούν τι συμβαίνει σε ένα βιωματικό επίπεδο, αλλά χρειάζονται και κάποιες εξηγήσεις. Λόγω της θέσης και της εμπειρίας μου, σκέφτηκα ότι μπορώ να βοηθήσω. Πρέπει να καταλάβουμε πως μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την Ευρώπη προς όφελος μας, αλλά και πως συμβάλουμε και στην εξέλιξη της Ένωσης. Η Ελλάδα είναι ένα υπολογίσιμο μέγεθος στην Ευρώπη. Είμαστε μια μεγάλη χώρα και έτσι πρέπει να πορευόμαστε. Να επηρεάζουμε τις εξελίξεις προς το συμφέρον μας, όχι να τις ακολουθούμε.
«Τι έχει κάνει τέλος πάντων η Ευρώπη για εμάς;». Πώς θα απαντούσες σε αυτό το ερώτημα από έναν ψηφοφόρο.
Η ερώτηση μου θυμίζει το γνωστό σκετσάκι των Monty Pythons («What have the Romans done for us?»), αλλά και το σκοτεινό αριστούργημα του Philip K. Dick, «The Man in the High Castle», που διαδραματίζεται σε ένα υποθετικό, δυστοπικό σενάριο όπου οι Ναζί έχουν κερδίσει τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Ειλικρινά, ούτε να φανταστώ δεν θέλω πως θα ήταν η χώρα αν δεν ήμασταν στην Ενωμένη Ευρώπη. Αλλά για να απαντήσω: από την Ευρώπη έχουμε οικονομικά οφέλη, πολιτική σταθερότητα, και γεωπολιτική ασφάλεια. Πιστεύω πως παρά τις αστοχίες ή τις δυσλειτουργίες της ΕΕ, δεν υπάρχει καμιά άλλη χώρα που να έχει ωφεληθεί σε τέτοιο βαθμό όπως η Ελλάδα. Και οι Έλληνες το γνωρίζουμε αυτό, δεν είμαστε αχάριστος λαός.
Αν έπρεπε να διαλέξω μόνο ένα πράγμα που έχει κάνει η Ευρώπη για μένα θα διάλεγα την ελευθερία κυκλοφορίας. Ως Έλληνας στην Ενωμένη Ευρώπη, μπορώ να ταξιδεύω ελεύθερα, να εγκατασταθώ σε όποια χώρα θέλω, να σπουδάσω, να δουλέψω, να δημιουργήσω τη ζωή μου με ελευθερία και ισονομία.
Τι παραπάνω πιστεύεις ότι μπορούμε να κερδίσουμε ως χώρα και ως πολίτες από την ΕΕ και τα δρώμενα στο Ευρωκοινοβούλιο; Ποιοι είναι οι σημαντικότεροι τομείς όπου επωφελούμαστε ήδη και πού υπάρχει περιθώριο βελτίωσης- και γιατί;
Κοινή πολιτική άμυνας και ασφάλειας: η Τουρκία παραμένει υπαρξιακή απειλή για εμάς και η διαφορά ισχύος μεταξύ μας μεγαλώνει. Όπως ακριβώς έχουμε μια κοινή πολιτική απέναντι στην Ρωσία (και τα δύο αυτά κράτη είναι παραβάτες του διεθνούς δικαίου), έτσι πρέπει να έχουμε και μια σκληρότερη εξωτερική πολιτική απέναντι στην Τουρκία. Για να συμβεί όμως κάτι τέτοιο χρειαζόμαστε κοινές αμυντικές δομές που θα συμπληρώνουν τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις. Αυτό θα ήταν ένα τεράστιο γεωπολιτικό κέρδος για την Ελλάδα.
Δομές πολιτικής προστασίας και αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών: είναι δεδομένο πλέον ότι καμιά ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να μας προστατέψει από τα ακραία φυσικά φαινόμενα, όπως οι πυρκαγιές που μας καίνε κάθε χρόνο. Ο λόγος είναι απλός. Δεν υπάρχουν αρκετά πυροσβεστικά μέσα και ανθρώπινο δυναμικό. Στα πρότυπα της Europol και της Frontex, μπορούμε να φτιάξουμε και μια Ευρωπαϊκή πυροσβεστική υπηρεσία που θα συνεπικουρεί και θα συμπληρώνει τους Έλληνες πυροσβέστες. Το κόστος για την Ένωση να αγοράσει αρκετά καναντέρ, ελικόπτερα, και οχήματα που θα χρησιμοποιούσαν όλα τα κράτη μέλη θα ήταν αμελητέο. Το κέρδος για την Ελλάδα σε ζωές, περιουσίες, και περιβάλλον θα ήταν ανυπολόγιστο. Αλλά και για την ίδια την Ένωση, το συμβολικό κέρδος θα ήταν να πείσει και τον τελευταίο πολίτη της ότι είναι χρήσιμη στη ζωή του.
Κοινή κοινωνική πολιτική: Το σχέδιο της ΕΕ για την πράσινη μετάβαση από τις παραδοσιακές, ρυπογόνες μορφές ενέργειας και οικονομίας προς πιο βιώσιμες, φιλικές προς το περιβάλλον εναλλακτικές λύσεις, έχει σημαντικές κοινωνικές επιπτώσεις. Δημιουργεί κοινωνικές ανισότητες. Όλοι πιστεύω αναγνωρίζουν την ανάγκη της βιωσιμότητας, όμως θα πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι η πράσινη μετάβαση είναι και δίκαιη. Προς το παρόν, ενώ η ΕΕ αποφασίζει για τις αλλαγές αυτές, αφήνει τα κράτη μέλη να πληρώσουν τον κοινωνικό λογαριασμό. Η Ελλάδα, με τα δύσκολα δημόσια οικονομικά της, θα επωφελούνταν από μια ευρωπαϊκή κοινωνική πολιτική.
Πόσο θεωρείς πως ασχολούνται οι Έλληνες πολίτες με το Ευρωκοινοβούλιο και τα τεκταινόμενα σε αυτό;
Λίγο πολύ, όσο και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι. Δεν αποτελούμε ειδική περίπτωση όπως θέλουμε να πιστεύουμε ορισμένες φορές. Σε όλη την Ευρώπη υπάρχει όμως μια συνειδητοποίηση πως κάτι συμβαίνει στις Βρυξέλλες που μας αφορά όλους. Δεν είναι μόνο η Ελλάδα που χρειάζεται την Ευρώπη. Είναι και η Γαλλία, και η Γερμανία, και η Ιταλία, που καταλαβαίνουν πλέον ότι δεν μπορούν να σταθούν μόνες τους σε έναν ασταθή κόσμο που ορίζεται από τεράστιες οικονομικές και στρατιωτικές δυνάμεις όπως η Κίνα, η Ινδία, η Ρωσία, και η Τουρκία. Και με την Αμερική να έχει πάψει προ πολλού να μας δίνει σιγουριά και ασφάλεια. Το Ευρωκοινοβούλιο είναι η μόνη άμεση συμμετοχή των πολιτών στην υπό κατασκευή ευρωπαϊκή δημοκρατία, και πολίτες σιγά σιγά το καταλαβαίνουν αυτό. Εγώ είμαι αισιόδοξος. Δείτε και τους αγρότες! Ενώθηκαν όλοι μαζί από όλες τις χώρες για να βρεθούν έξω από την ευρωβουλή και να απαιτήσουν φθηνότερες τιμές ενέργειας, και δικαιότερα περιβαλλοντικά μέτρα. Αυτό κάτι πρέπει να λέει και στις υπόλοιπες κοινωνικές ομάδες. Στο ευρωκοινοβούλιο θα δώσουμε τις μεγάλες μάχες από δω και στο εξής.
Είσαι υπέρμαχος της στρατηγικής αυτονομίας της ΕΕ. Πιστεύεις ότι είναι ρεαλιστική ως προοπτική, δεδομένων αυτών που έχουμε δει από την εισβολή στην Ουκρανία και μετά;
Η στρατηγική αυτονομία της Ένωσης, είναι μια γεωπολιτική αναγκαιότητα. Η επίτευξη αυτονομίας είναι ζωτικής σημασίας, δεν έχουμε άλλη προοπτική. Δεν μπορεί η Ένωση να εξαρτάται από τρίτους για την ασφάλεια της. Όταν μιλάω για ασφάλεια δεν περιορίζομαι στην άμυνα. Αναφέρομαι μεταξύ άλλων και στην ασφάλεια των τροφίμων, της ενέργειας, την κυβερνοασφάλεια. Η στρατηγική αυτονομία θα ενισχύσει την ικανότητα της ΕΕ να αντιμετωπίζει προκλήσεις και κρίσεις με αποτελεσματικότητα, ανεξάρτητα από εξωτερικές επιρροές ή πιέσεις. Επομένως είμαι απολύτως σίγουρος ότι θα τα καταφέρουμε. Ειδάλλως η Ευρώπη θα βρεθεί στο περιθώριο της ιστορίας. Κι αυτό ξέρετε δεν είναι επικίνδυνο για λόγους γοήτρου και μόνο. Υπάρχει ένας πολιτισμός σε αυτή την ήπειρο, βασισμένος στις αρχές της ελευθερίας και της δημοκρατίας, που διαμορφώθηκε διαμέσου των αιώνων. Πέρα από την οικονομική μας ευημερία, έχουμε και έναν τρόπο ζωής να υπερασπιστούμε.
Το θέμα της ακρίβειας είναι πιθανότατα το πιο φλέγον για τον μέσο Έλληνα πολίτη. Πώς μπορεί να βοηθηθεί η Ελλάδα σε επίπεδο Ευρωκοινοβουλίου και ΕΕ γενικότερα;
Υπάρχουν εσωτερικοί παράγοντες για την ακρίβεια, όπως η αισχροκέρδεια, τα καρτέλ, και οι φόροι. (Παρεμπιπτόντως, σε αυτό η κυβέρνηση απέτυχε παταγωδώς.) Υπάρχουν όμως και ευρωπαϊκοί παράγοντες όπως είναι η ενεργειακή και περιβαλλοντική πολιτική που αποφασίζονται στις Βρυξέλλες. Οι τιμές της ενέργειας πρέπει να πέσουν, και οι περιβαλλοντικές απαιτήσεις των Βρυξελλών να προσαρμοστούν. Το κόστος της μετάβασης σε μια βιώσιμη οικονομία δεν γίνεται να περνάει στους φτωχότερους πολίτες. Τέλος, κάτι που δεν ακούγεται πουθενά, το ευρωκοινοβούλιο πρέπει να ελέγξει επιτέλους την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Της οποίας ο ρόλος είναι να ελέγχει το επίπεδο τιμών κρατώντας τον πληθωρισμό κάτω από το 2%. Κάτι πήγε πολύ στραβά τα τελευταία χρόνια, και μόνο το ευρωκοινοβούλιο μπορεί να το αλλάξει αυτό.
Πώς αξιολογείς το επίπεδο των υποψηφίων στις ευρωεκλογές σε γενικές γραμμές και με ποια κριτήρια θεωρείς ότι επιλέγονται; Γιατί να σε προτιμήσει κάποιος;
Το πρόβλημα είναι κυρίως το εκλογικό σύστημα των ευρωεκλογών, δηλαδή το γεγονός ότι ολόκληρη η επικράτεια είναι μια εκλογική περιφέρεια. Αυτό σημαίνει ότι για να εκλεγείς θα πρέπει να είσαι διασημότητα, και αυτό ευνοεί τους ανθρώπους της showbiz και της τηλεόρασης. Δικαίωμά τους να κατεβαίνουν στις εκλογές, και δικαίωμα του κόσμου να τους ψηφίζει, αλλά δεν χρειάζεται και όλο το σύστημα να δουλεύει υπέρ τους. Ας δώσουμε και μια ευκαιρία σε ανθρώπους που έχουν την γνώση, την εμπειρία, και το μεράκι να προσφέρουν, κι ας μην είναι διάσημοι τηλεπαρουσιαστές ή ποδοσφαιριστές.