Οι αρχαίοι Μάγια κατασκεύασαν εκατοντάδες πυραμίδες σε όλη τη Μεσοαμερική, περίπου από το 1000 π.Χ. έως το 1500 μ.Χ., τοποθετώντας μια μεγάλη ποικιλία αντικειμένων στο εσωτερικό τους.
Τι ακριβώς έβαζαν όμως μέσα στις πυραμίδες;
Αποδεικνύεται ότι, όπως οι πυραμίδες της αρχαίας Αιγύπτου, αυτές που χτίστηκαν από τους Μάγια περιείχαν πλούσιους θησαυρούς και ταφές. Αλλά συχνά περιείχαν κάτι πιο περίεργο - μικρότερες πυραμίδες μέσα στις μεγαλύτερες, είπαν οι ειδικοί στο Live Science.
Για παράδειγμα, η πυραμίδα του Ελ Καστίλλο, στην τοποθεσία Τσίτσεν Ίτζα στη χερσόνησο Γιουκατάν, περιέχει μια πυραμίδα μέσα σε μια πυραμίδα μέσα σε μια πυραμίδα, όπως μια ρωσική μπαμπούσκα.
«Οι αρχαίοι κάτοικοι της χερσονήσου Γιουκατάν, όταν έφτασαν σε μια προηγουμένως κατοικημένη και εγκαταλειμμένη τοποθεσία, δεν κατέστρεψαν τις παλιές κατασκευές», είπε ο Άντρες Τοξέχο-Αντράντε, καθηγητής στο Εθνικό Αυτόνομο Πανεπιστήμιο του Μεξικού (UNAM) που έχει σπουδάσει και γράψει για το Ελ Καστίλλο, είπε στο Live Science. «Μάλλον μια νέα κατασκευάστηκε πάνω από αυτές που ήταν ήδη παρόντες, και ούτω καθεξής», είπε, σημειώνοντας ότι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το Ελ Καστίλλο έχει αυτή τη δομή μπαμπούσκας.
Αυτή η πρακτική δεν ήταν μοναδική στο Ελ Καστίλλο. Άλλες πυραμίδες των Μάγια και οι μη Μάγια έχουν αυτή τη διάταξη, είπε η Ντένις Λορενια Αργκότε Εσπόνο, ερευνήτρια στο Εθνικό Ινστιτούτο Ανθρωπολογίας και Ιστορίας του Μεξικού (INAH), σε ένα email στο Live Science.
Η Εσπίνο σημείωσε ότι το χτίσιμο μιας πυραμίδας πάνω από μια άλλη πυραμίδα «ήταν μια συνηθισμένη πρακτική στην προϊσπανική [πριν φτάσουν οι Ισπανοί] εποχές» και ότι «οι κύριες κατασκευές σε μεγάλους οικισμούς [τοποθεσίες που κατοικούνταν για μεγάλο χρονικό διάστημα] έχουν συνήθως αρκετές εποικοδομητικές φάσεις».
Ωστόσο, τέτοιες στοίβες πυραμίδων δεν είναι τα πιο συνηθισμένα πράγματα που βρίσκουν οι αρχαιολόγοι στις πυραμίδες των Μάγια. Ενώ ορισμένοι ναοί των Μάγια χρησιμοποιούνταν για τελετουργίες, άλλοι χρησίμευαν ως τάφοι για ηγεμόνες ή άλλα ελίτ άτομα.
Αυτές οι ταφές περιείχαν αντικείμενα όπως μάσκες νεφρίτη (για τους νεκρούς), χάντρες από νεφρίτη, λεπίδες οψιανού και αγκάθια από κεντρί, που ήταν σύμβολο αυτοθυσίας για τους αρχαίους Μάγια, σύμφωνα με το βιβλίο του Μικαέλ Κόε «The Maya» (Thames & Hudson, 2011).
Τα αγκάθια του Στινγκρέι συνδέονταν με την αυτοθυσία επειδή μερικές φορές τοποθετούνταν «μέσα από αυτιά, μάγουλα, χείλη, γλώσσα και το πέος, με το αίμα να σκορπίζεται σε χαρτί που χρησιμοποιείται για να [χρίσει] είδωλα», έγραψε ο Κόε στο βιβλίο του.
Οι αρχαίοι Μάγια τιμούσαν αντικείμενα από νεφρίτη. Ένα από τα πιο διάσημα παραδείγματα είναι ένας θρόνος τζάγκουαρ που βρέθηκε στην πυραμίδα Ελ Καστίλλο.
«Οι Κλασικοί Μάγια εκτιμούσαν τον ιαδείτη όχι μόνο για την πολύτιμη και την ομορφιά του, αλλά και ως πέτρα μεγάλης συμβολικής σημασίας», έγραψε ο Καρλ Τόμπ, καθηγητής ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Riverside, σε ένα άρθρο του 2005 που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Ancient Mesoamerica (ανοίγει σε νέα καρτέλα). Για παράδειγμα, οι Μάγια συνέδεσαν τον νεφρίτη με τον αραβόσιτο, την κυριαρχία και τον ίδιο τον άνεμο, έγραψε ο Τόμπ. «Ο νεφρίτης ήταν ένα σημαντικό συστατικό των ταφικών τελετουργιών και της τελετουργίας των θεών και των προγόνων», πρόσθεσε.
Οι πυραμίδες των Μάγια περιείχαν πολλά άλλα αξιόλογα αντικείμενα. Για παράδειγμα, μια πυραμίδα στην τοποθεσία Σαν Μπαρτόλο, στη βόρεια Γουατεμάλα, περιέχει ένα κομμάτι από αυτό που μπορεί να είναι το αρχαιότερο ημερολόγιο των Μάγια που έχει βρεθεί ποτέ, που χρονολογείται πριν από περισσότερα από 2.200 χρόνια.
Μια πυραμίδα στο Κοπάν, στην Ονδούρα, έχει μια τεράστια επιγραφή που περιέχει πάνω από 2.000 γλυφούς των Μάγια χαραγμένα στη σκάλα της. Η επιγραφή αφηγείται την ιστορία των ηγεμόνων του Κοπάν, σύμφωνα με μια έκθεση του Ινστιτούτου Διατήρησης Getty του 2006. Οι Μάγια χρησιμοποιούσαν ένα σύστημα γραφής που μερικές φορές ονομάζεται «ιερογλυφικό των Μάγια».
Αυτό το σύστημα γραφής έχει γλύφους που αντιπροσωπεύουν ήχους που σχηματίζουν λέξεις που οι μελετητές μπορούν να διαβάσουν και να μεταφράσουν.