Δεν έχει καμία σημασία πόσο ταιριάζετε σαν ζευγάρι. Από τη στιγμή που υπάρχουν άπλυτα πιάτα στο νεροχύτη, υπάρχουν οι υποδομές για εντάσεις. Το προφανές για οποιονδήποτε μοιράστηκε ποτέ μια κουζίνα – δηλαδή, ότι κανείς δεν θέλει να πλύνει τα πιάτα - είναι πλέον και πιστοποιημένο από το CCF (Council of Contemporary Families-Συμβούλιο Σύγχρονων Οικογενειών). Σύμφωνα με το πόρισμα σχετικής έρευνας, το φλέγον ερώτημα του ποιος θα πλύνει τα πιάτα προκαλεί συχνά αρκετές εντάσεις σε ένα ζευγάρι. Ειδικά αφού οι δουλειές δεν καταμερίζεται ισότιμα.
Το CCF, ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που διερευνά τη δυναμική σύγχρονων οικογενειών στην Αμερική, εξέτασε τις οικιακές υποχρεώσεις σε ένα δείγμα οικογενειών χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος ετεροφυλόφιλων ζευγαριών μεταξύ 1992 και 2006. Όπως μπορείτε να φανταστείτε, όλα αυτά τα χρόνια οι γυναίκες δηλώνουν ότι το πλύσιμο των πιάτων είναι η μεγαλύτερη οικιακή πρόκληση για ένα ζευγάρι. Συνήθως έπλεναν μόνο εκείνες τα πιάτα και ως αποτέλεσμα, ήταν λιγότερο ικανοποιημένες από τη σχέση τους, την ερωτική τους ζωή, αλλά και το ότι ήταν αιτία για καυγά με τον σύντροφό τους.
Ωστόσο, τα ζευγάρια που μοιράζονται το πλύσιμο των πιάτων, τα πηγαίνουν πολύ καλύτερα. Επίσης, για πολλές γυναίκες το να πλένουν πιάτα μαζί με το σύντροφό τους είναι πιο ικανοποιητικό από το να μοιράζονται μαζί του οποιαδήποτε άλλη δουλειά του σπιτιού. Ένας από τους λόγους που είναι πηγή συγκρούσεων είναι ότι εκ φύσεως αποτελεί αγγαρεία. Κάποιες δουλειές χρειάζεται να γίνουν μια-δύο φορές την εβδομάδα, άλλα όσο μια οικογένεια τρώει, πάντα θα υπάρχουν άπλυτα πιάτα. «Η διαμάχη για τα πιάτα είναι συνεχής», δηλώνει ο Dan Carlson, αναπληρωτής καθηγητής κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Γιούτα.
Υπάρχουν και κοινωνιολογικοί παράγοντες που το τεκμηριώνουν. Το πλύσιμο των πιάτων ήταν κάποτε αποκλειστικά γυναικεία υπόθεση, αλλά με την πάροδο του χρόνου έχει εξελιχθεί σε μια από τις δουλείες που τείνουν να μοιράζονται τα ζευγάρια. Έτσι, όταν τα ζευγάρια σήμερα στηρίζονται πάνω στις παλιομοδίτικες νόρμες, αυτό αποτελεί πηγή εκνευρισμού. «Το πλύσιμο πιάτων είναι ιστορικά ζήτημα φύλου και θεωρείται κατά πολλούς, υποχρέωση των γυναικών», κατά τον Carlson. «Οι γυναίκες που καταλήγουν να πλένουν τα πιάτα νιώθουν αδικημένες έναντι του συντρόφου τους και αυτό οδηγεί σε περαιτέρω αισθήματα ανισότητας και δυστυχίας».
Ευτυχώς, η έρευνα ανέδειξε και ορισμένα θετικά δείγματα οικιακής ισότητας: Το ποσοστό των σύγχρονων ζευγαριών που μοιράζονται το καθάρισμα, το πλύσιμο των ρούχων, το μαγείρεμα και το πλύσιμο των πιάτων έχει αυξηθεί ραγδαία την τελευταία δεκαετία. Επίσης, έχει διπλασιαστεί το ποσοστό των των ανδρών που είναι διατεθειμένοι να κάνουν αυτές τις δουλειές.
Σύντροφοι που μοιράζονται τις οικιακές εργασίες είναι χαρούμενοι και δηλώνουν μεγαλύτερη σεξουαλική ικανοποίηση. Και ακόμα κι αν δεν φαίνεται ιδιαίτερα αισθησιακό το να πλένετε τα πιάτα μαζί, έχει κι αυτό τα πλεονεκτήματά του για ένα ζευγάρι, όπως υποδεικνύει η έρευνα. «Είναι ένας τρόπος για τα ζευγάρια να δένονται και να ενδυναμώνουν τη σχέση τους μέσα από συνεργασία και γι′ αυτό το να μοιράζονται το πλύσιμο των πιάτων φαίνεται να είναι ό,τι καλύτερο για την ποιότητα της σχέσης - ειδικά για τις γυναίκες».