Αν ένα πράγμα δεν θα πρέπει να μας προκαλεί η αποφυλάκιση του Αμερικάνου Πάστορα Άντριου Μπράνσον από τις φυλακές της γειτονικής μας χώρα είναι ένα : Να μας προκαλεί εντύπωση.
Η Τουρκία ειδικά στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής ακολουθεί εδώ και δεκαετίες μια συγκεκριμένη τακτική στις συνδιαλλαγές της με άλλα κράτη. Η αύξηση της έντασης σε τέτοιο βαθμό που θα επιτρέψει και στις δυο πλευρές να εισέλθουν σε ένα ατέρμονο ίσως παζάρι.
Η απελευθέρωση του Πάστορα έρχεται σε μια περίοδο που η Τουρκική οικονομία βάλλεται πανταχόθεν από τις εσωτερικές της δυσλειτουργίες αλλά και από τον οικονομικό πόλεμο που της έχουν κηρύξει οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Επιπροσθέτως, ο Τούρκος Πρόεδρος έχει να αντιμετωπίσει πολλαπλά ανοιχτά μέτωπα, υψίστης γεωπολιτικής σημασίας, που ενδέχεται να καθορίσουν την θέση της γειτονικής μας χώρας στην περιοχή για δεκαετίες. Στο πλαίσιο αυτό είναι φανερό ότι ο Ερντογάν δεν αντέχει, πολιτικά αλλά και οντολογικά να έχει και άλλο ένα ανοιχτό μέτωπο, με την μεγαλύτερη υπερδύναμη του πλανήτη.
Αυτό που θα έχει ενδιαφέρον από και πέρα είναι το τι κέρδισε πρακτικά, αν αποκόμισε κάτι, η γειτονική μας χώρα από την απελευθέρωση του Πάστορα. Η διαχείριση του Κουρδικού ζητήματος στην Συρία και η στάση των ΗΠΑ απέναντι στην επεκτατική πολιτική των γειτόνων μας στην ευρύτερη περιοχή θα αποτελέσει το σημείο κλειδί για την ανάπτυξη ή την κατάρρευση των σχέσεων ανάμεσα στις δύο χώρες.
Ένα άλλο ζήτημα που θα διαδραματίσει κομβικό ρόλο στην εξομάλυνση ή μη των σχέσεων ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Τουρκία είναι και η τελική στάση που θα κρατήσουν οι ΗΠΑ έαν τελικά η Τουρκία προβεί στην αγορά S-400. Σύμφωνα με διεθνείς αναλυτές μέσα στον Νοέμβριο θα έχουν ληφθεί και οι τελικές αποφάσεις από το Κογκρέσο για την στάση που θα κρατήσουν οι ΗΠΑ απέναντι στην στροφή της Τουρκίας προς την Ρωσία.
Εν τω μεταξύ στην Τουρκία, ο Ερντογάν επιμένει για την έκδοση του Γκιουλέν στην Άγκυρα, ενώ σε εξέλιξη βρίσκεται η δίκη για την υπόθεση της Halkbank, όπου ο Μεχμέτ Ατίλα, αναπληρωτής διευθυντής της τράπεζας, έχει καταδικαστεί σε φυλάκιση 32 ετών για τραπεζική απάτη και συνωμοσία. Η Άγκυρα έχει ήδη χαρακτηρίσει την δίκη ως «συνωμοσία» που έχει εξυφάνει ο Γκιούλεν για να πλήξει τον Τούρκο Πρόεδρο σε ζητήματα ηθικής, αφού βασικό ρόλο παίζει ο Τουρκό-Ιρανός επιχειρηματίας, Ρεζά Ζαράμπ, ο οποίος έχει εμπλέξει στελέχη του στενού πυρήνα του Τούρκου Προέδρου στην υπόθεση.
Από τα ανωτέρω καθίσταται σαφές ότι η αποφυλάκιση του Πάστορα αποτελεί μια κίνηση καλής θέλησης μιας στριμωγμένης γεωπολιτικά Τουρκίας. Μιας Τουρκίας όμως που έχει απλά αφήσει στο περιθώριο τις νέο-οθωμανικές επιδιώξεις κυριαρχίας στην ευρύτερη περιοχή
Για αυτό τον λόγο αν αυτή η κίνηση θα αποτελέσει και το εναρκτήριο λάκτισμα για τον επαναπροσδιορισμό των σχέσεων ανάμεσα στις δύο χώρες είναι κάτι που θα το δείξει ο χρόνος, αλλά οι στοχεύσεις των ΗΠΑ στην περιοχή και η αντοχή της γειτονικής μας χώρας στο να μην δείξει τις πραγματικές προθέσεις.