Οι χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης θα έχουν παρατηρήσει πως τις τελευταίες ώρες οι λογαριασμοί τους κατακλύζονται από δημοσιεύσεις φίλων και celebrities που έχουν μπει στο «παιχνίδι» του 10 year challenge. Μάλιστα αρκετοί από εσάς που διαβάζετε αυτό το άρθρο ήδη μπορεί να έχετε δημιουργήσει το δικό σας meme με κάποια αστεία φωτογραφία σας πριν 10 χρόνια.
Το 10 year challenge πρόκειται για ένα meme τύπου throwback με δύο φωτογραφίες που δείχνουν την εξέλιξη μας μέσα σε μία 10ετία. Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο, καθώς υπάρχουν αρκετά ανενεργά hashtags με αντίστοιχες προσπάθειες του παρελθόντος.
Τη δεδομένη στιγμή το #10yearchallenge αποτελεί ένα από τα πιο hot trends, όμως τι σχέση μπορεί να έχει με την πολιτική οικονομία του Διαδικτύου;
Όπως προείπα, για να δημιουργηθεί το meme χρειάζεται ο συνδυασμός δύο φωτογραφιών, μίας παλιάς από τα αριστερά και μίας νέας από τα δεξιά. Εάν οι φωτογραφίες είναι ευκρινείς τότε έχουμε ένα αρκετά πλούσιο περιεχόμενο που μπορεί να αξιοποιηθεί με πολλαπλούς τρόπους και εργαλεία.
Ένα παράδειγμα ανάλυσης του περιεχομένου θα μπορούσε να είναι το «στυλ» του ατόμου. Η εναλλαγή δηλαδή στο ντύσιμο, την εξωτερική εμφάνιση και τον τρόπο διασκέδασης του ατόμου ή οτιδήποτε άλλο σχετίζεται με το πολιτιστικό περιεχόμενο εντός της φωτογραφίας.
Όμως στην πραγματικότητα ο τεράστιος όγκος δεδομένων του 10 year challenge μπορεί να αξιοποιηθεί για την βελτιστοποίηση της «μηχανικής μάθησης».
Εδώ και πολλά χρόνια κάθε φωτογραφία μας που ανεβαίνει στο Facebook, το Twitter ή το Instagram αναλύεται από αλγορίθμους με σκοπό να γίνεται αυτοματοποιημένα η αναγνώριση του ή των ατόμων που εμπεριέχονται. Ακόμη οι αλγόριθμοι μπορούν να αναγνωρίσουν αντικείμενα ή κατοικίδια. Εάν δεν έχετε απενεργοποιήσει τη συγκεκριμένη λειτουργία ίσως να έχετε προσέξει τα αυτοματοποιημένα tags στις φωτογραφίες σας.
Φανταστείτε λοιπόν πως το περιεχόμενο που έχει παραχθεί με το 10 year challenge μπορεί να αξιοποιηθεί, ώστε οι αλγόριθμοι να γίνουν πιο ακριβείς στους υπολογισμούς τους, αλλά και οι χρήστες που δεν είχαν Facebook πριν μία δεκαετία να προσφέρουν πληροφορίες για τις μικροδιαφοροποιήσεις στο πρόσωπο τους που είναι αδύνατο να βρεθούν με άλλο τρόπο.
Εδώ είναι και το πολύ ενδιαφέρον στοιχείο αν αναλύσει κάποιος τα στοιχεία για τους ενεργούς χρήστες του Facebook σε συνδυασμό με το 10 year challenge.
Στο τελευταίο τρίμηνο του 2008 οι ενεργοί χρήστες του Facebook παγκοσμίως ήταν μόλις 100 εκατομμύρια, ενώ στο τρίτο τρίμηνο του 2018 ο ίδιος αριθμός ανέρχεται στα 2.23 δισεκατομμύρια χρήστες σύμφωνα με τα στοιχεία της Statista.
H πλατφόρμα monitoring των social media Talkwaker, αποκάλυψε πως το 10 year challenge μέσα σε τρεις μέρες από την εμφάνιση του έφτασε τις 5.2 εκατομμύρια εμπλοκές μόνο στο Facebook.
Η παραγωγή περιεχομένου σχετικά με το 10 year challenge είναι τρομαχτική αν αναλογιστεί κάποιος πως είναι trend σε όλα τα social media παγκοσμίως. Αυτός ο κατακλυσμός δεδομένων αποτελεί μία μοναδική ευκαιρία για αξιοποίηση από τις ίδιες τις πλατφόρμες για βελτίωση αλλά και εμπορική χρήση.
Πάνω στην τεχνολογία του «face recognition» κάνει κάτι αντίστοιχο και η Google, όπου εδώ και ένα χρόνο παρέχει τη δυνατότητα «σύγκρισης» προσώπων με έργα τέχνης μέσω της εφαρμογής «Google Arts and Culture».
Τι κοινό έχουν όμως όλα αυτά μεταξύ τους; Είναι δωρεάν και ανοιχτά σε όλους.
Σε μία άλλη διάσταση, το τεχνολογικό site Verge φιλοξένησε πριν λίγες μέρες μία συνέντευξη του Bill Baxter, διευθυντή του τμήματος τεχνολογίας της Vizio μίας αμερικανικής εταιρείας ηλεκτρονικών συσκευών. Στη συνέντευξη του ο Baxter ανέλυσε την πολιτική της εταιρείας να παρέχει φτηνές «έξυπνες» τηλεοράσεις στους καταναλωτές, οι οποίες όμως συλλέγουν και εμπορεύονται τα δεδομένα τους με τρίτες εταιρείες.
Η συγκεκριμένη φιλοσοφία που εδώ και χρόνια ενστερνίζεται από μεγάλους τεχνολογικούς κολοσσούς, αποτελεί το νέο δόγμα της πολιτικής οικονομίας του Διαδικτύου.
Έτσι σήμερα το παραγωγικό μοντέλο αρκετών τεχνολογικών εταιρειών, δεν στοχεύει στο άμεσο κέρδος από την πώληση των συσκευών ή των υπηρεσιών, αλλά αντιθέτως στο έμμεσο, από την εμπορευματοποίηση των δεδομένων που συλλέγονται από τη χρήση των προϊόντων τους.
Φαινόμενα όπως το Cambridge Analytica, οι εκλογικές μοχλεύσεις με τεχνικές προπαγάνδας μέσω των social media, οι ψεύτικοι λογαριασμοί, τα δωρεάν παιχνίδια, τα trends τύπου 10 year challenge και άλλα πολλά, είναι προϊόντα αυτής της νέας απορυθμισμένης πολιτικής οικονομίας του Διαδικτύου, η οποία βρίσκεται αρκετές φορές εντός γκρίζων ζωνών, λόγω των πολιτικών γύρω από τα προσωπικά δεδομένα των χρηστών.