Του Βίκτωρα Ισαάκ Ελιέζερ*
Όταν οι Σοβιετικοί στρατιώτες, στις 27 Ιανουαρίου του 1945, απελευθέρωσαν το Άουσβιτς, αντίκρισαν τη κόλαση – σκελετωμένα κορμιά που θύμιζαν ανθρώπους, στάχτη ανθρώπινης σάρκας, καπνισμένα φουγάρα κρεματόριων, ομαδικούς τάφους – μια ολόκληρη βιομηχανία εξόντωσης ανθρώπων: Ήταν η υλοποίηση της «Τελικής Λύσης» που είχε εξαγγείλει ο Αδόλφος Χίτλερ για τον αφανισμό των Εβραίων από την Ευρώπη και τον κόσμο όλο.
Πολλοί θεώρησαν τότε, ότι οι πύλες της Σοβιετικής Ένωσης θα ήταν ανοικτές για τους Εβραίους και η διαβίωση τους δεν θα θύμιζε τίποτε από τα πογκρόμ που είχαν υποστεί από τη Τσαρική Ρωσία στο τέλος του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα. Και η αλήθεια είναι ότι πολλοί Εβραίοι από τις χώρες που αποτελούσαν τη Σοβιετική Ένωση μετανάστευσαν πριν από το Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο στη τότε Παλαιστίνη για να κτίσουν το κράτος του Ισραήλ.
Η Σοβιετική Ένωση ήταν η πρώτη χώρα που αναγνώρισε επίσημα το νεοσύστατο Εβραϊκό κράτος, το 1948. Με την απαρχή όμως του ψυχρού πολέμου, η έξοδος των Εβραίων περιορίστηκε, οι συλλήψεις και οι φυλακίσεις όσων επεδίωκαν να εγκαταλείψουν τη Σοβιετική Ένωση εντάθηκαν, η δαιμονοποίηση του κράτους του Ισραήλ και των Εβραίων προκάλεσε νέες διώξεις και εκτοπισμούς όλων όσων διαφωνούσαν με το καθεστώς.
Με την ανάδειξη του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ στην ηγεσία της χώρας του και την Περεστρόικα, περισσότεροι από ένα εκατομμύριο Εβραίοι εγκαταλείπουν την Σοβιετική Ένωση τη δεκαετία του -90 και μεταναστεύουν στο Ισραήλ. Με τη διάλυση της, η Ρωσία καθίσταται μια φιλική χώρα που συνεργάζεται στενά με το κράτος του Ισραήλ σε όλους τους τομείς.
Την Πρωτομαγιά του 2022, ο ρωσικός αντισημιτισμός αποκαλύφθηκε ξανά, αυτή τη φορά από τον υπουργό εξωτερικών Σεργκέϊ Λαβρόφ, ακολουθώντας τη γνωστή τακτική της συνωμοσιολογίας που υιοθετούν τα ”Πρωτόκολλα των σοφών της Σιών”, τα οποία πρωτοκυκλοφόρησαν στη τσαρική Ρωσία.
«Ο Χίτλερ είχε εβραϊκό αίμα», υποστήριξε ο Ρώσος υπουργός σε δηλώσεις του στην Ιταλική τηλεόραση, ο ”θύτης” ταυτίζεται με τα ”θύματα”, για να απονομιμοποιηθεί ηθικά η Εβραϊκή καταγωγή του Ουκρανού προέδρου και να καταγγελθεί ως υπερασπιστής του ναζισμού.
Σε ότι αφορά στην ιστορική διάσταση, πρόκειται για ένα κακοήθη ισχυρισμό πάνω στον οποίο βασίστηκε η συνωμοσιολογία που θεωρεί ότι υπήρξε μια συμφωνία μεταξύ του Χίτλερ και των Εβραίων σιωνιστών για να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι υπήρξε Ολοκαύτωμα, που θα οδηγούσε μετά στην ανεξαρτησία του κράτους του Ισραήλ. Πρόκειται σαφώς για ένα αισχρό ψεύδος το οποίο και ιστορικά δεν έχει απολύτως καμία βάση. Έχουν στηριχτεί και στο παρελθόν τέτοιου είδους συνωμοσιολογίες, μόνο και μόνο επειδή ο παππούς του Χίτλερ είναι αγνώστου πατρός!
Ένα τέρας, ένας άνθρωπος ο οποίος ευθύνεται για την μεγαλύτερη θηριωδία που γνώρισε η ανθρωπότητα, φέρεται να έχει εβραϊκό αίμα προκειμένου να εξυπηρετηθεί η προπαγάνδα του Ρώσου Υπουργού Εξωτερικών.
«Οι μεγαλύτεροι αντισημίτες είναι Εβραίοι», συνέχισε ο κύριος Λαβρώφ για να αποδείξει ότι ο Ζελένσκι μπορεί να είναι και Εβραίος και αντισημίτης. Με άλλα λόγια, οι Εβραίοι διακρίνονται από ένα αυτοκτονικό σύνδρομο, να προκαλούν, να πλήττουν, να δολοφονούν οι ίδιοι τους εαυτούς τους! Πάσχουν από ένα αυτοκαταστροφικό σύνδρομο, κατά τον Ρώσο υπουργό!
Αυτό πλέον ξεπερνά τα όρια του παραλογισμού και θέτει σε κίνδυνο την ευημερία των 180.000 Εβραίων που ζουν ακόμη στη Ρωσία. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι ακόμη και ο Αρχιραβίνος της Ρωσίας Berel Lazar, αγνοώντας κάθε κίνδυνο προσαγωγής του και παραπομπής του σε δίκη, καταδίκασε δημόσια τις δηλώσεις του υπουργού του καλώντας τον να παραδεχθεί ότι έκανε ένα μεγάλο λάθος.
Το Ισραήλ δεν επιθυμεί τη σύγκρουση με τη Ρωσία η οποία βρίσκεται στη διπλανή του πόρτα, ελέγχοντας τη Συρία που έχει μετατραπεί σε πεδίο δράσης των «μαχητών» του Ιράν. Για το λόγο αυτό, καταδίκασε μεν τη ρωσική εισβολή, απέφυγε ωστόσο να εφαρμόσει τις κυρώσεις που επέβαλλε η Δύση. Ταυτόχρονα, έστειλε ανθρωπιστική βοήθεια και αμυντικό εξοπλισμό στην Ουκρανία, και υποδέχεται στο έδαφός του χιλιάδες πρόσφυγες. Οι δηλώσεις Λαβρώφ όμως ξεσήκωσαν τη κοινή γνώμη του Ισραήλ και την ιστορική συνείδηση των Εβραίων.
Το Ισραήλ, που ήταν ένας από τους λίγους συνομιλητές του Ρώσου προέδρου Πούτιν και του Ουκρανού προέδρου Ζελένσκι, αντέδρασε έντονα στους ισχυρισμούς Λαβρώφ και απαίτησε από τον Ρώσο υπουργό να ανασκευάσει τις δηλώσεις του και να ζητήσει συγνώμη από τον Εβραϊκό λαό. Αντί αυτού, η Μόσχα κατηγόρησε το Ισραήλ ότι «υποστηρίζει τους ναζί στην Ουκρανία», προχώρησε δηλαδή σε έναν ακόμα παραλογισμό, αφού στην Ουκρανία ζουν περισσότεροι από 200.000 Εβραίοι, απόγονοι αυτών που διασώθηκαν από την ναζιστική λαίλαπα.
Δεν αρκεί η συγνώμη του Ρώσου υπουργού προς τον Εβραϊκό λαό και το κράτος του Ισραήλ. Θα έπρεπε ίσως, οι ηγέτες του Ρωσικού στρατού να ανατρέξουν στις εικόνες που αντίκρισαν οι Σοβιετικοί στρατιώτες στο Άουσβιτς στις 27 Ιανουαρίου του 1945 και να σταματήσουν οι αγριότητες και τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διαπράττονται στην Ουκρανία.
Οι δε διπλωματικοί προϊστάμενοι τους θα έπρεπε να αντιληφθούν ότι το 2022, με τη Γκεμπελικού τύπου προπαγάνδα, αναδεικνύουν τον παραλογισμό ως βασικό όπλο παραγωγής μιας νέας πραγματικότητας που θέλουν να διαμορφώσουν, δείχνοντας ότι τίποτε δεν διδάχθηκαν από τις συνέπειες των δικών τους αντισημιτικών «Πρωτοκόλλων των Σοφών της Σιών», που οδήγησαν χιλιάδες Εβραίους στις φυλακές, στα βασανιστήρια και στο θάνατο.
*Δημοσιογράφος