Κληρονόμησες ένα δυάρι στο Κουκάκι και συνειδητοποιείς ότι πέραν του τίτλου «ιδιοκτήτης ακινήτων», αναλαμβάνεις ένα σωρό φόρους που ομολογουμένως ο μισθός σου δεν μπορεί να τους καλύψει. «Ένεκα της κρίσης Αντωνάκη μου!» Ψάχνεις τρόπους να το εκμεταλλευθείς οικονομικά, σαν μια δεύτερη δουλειά. Έτσι κι αλλιώς πάντα έβρισκες τρόπους να έχεις έξτρα χαρτζιλίκι, όπως τότε που δίδασκες τ´ απογεύματα στα ΙΕΚ και πληρωνόσουν μετά από τρία εξάμηνα. Αρχίζεις να ερευνάς το θέμα των κάθε λογής πλατφορμών τύπου BNB και ανακαλύπτεις πως, το άλλοτε άοσμο και άχρωμο Κουκάκι, που μόνον οι επαρχιώτες φοιτητές της Παντείου προτιμούσαν, εκτός από το τρόλεϊ απολαμβάνει και μία πρώτης τάξεως γειτνίαση με τον ιερό λόφο -μεγάλη η χάρη του- της Ακρόπολης. Δεν είσαι βέβαια αυτός που ανακάλυψε τον τροχό καθώς πολλοί πριν από σένα νοικιάζουν τα σπίτια τους βραχυπρόθεσμα. Πηγές λένε για παράδειγμα πως σε πλατφόρμα βραχυπρόθεσμων ενοικιάσεων από 32 σπίτια το 2011, η πλατφόρμα διαθέτει στην Ελλάδα 14252 καταχωρήσεις το 2019.
Γράφεις λοιπόν μια ωραιότατη περιγραφή, φωτογραφίζεις με το κινητό σου τους χώρους, ανεβάζεις τα στοιχεία σου στην πλατφόρμα και έχεις τους πρώτους σου φιλοξενούμενους και το πρώτο χαρτζιλίκι που αν μη τι άλλο θα πληρώσει τον ΕΝΦΙΑ. Στην προσπάθειά σου να αυξήσεις τις κρατήσεις και να διατηρήσεις μια αξιοπρεπή τιμή διανυκτέρευσης ξεκινάει ένα γαϊτανάκι κυνηγητού καλής κριτικής. Πόσα αστέρια σου έβαλε ο πελάτης, τι σχόλια έγραψε, πώς να απαντήσεις διπλωματικά για να πάρεις δημοσίως τη ρεβάνς.
Στο παιχνίδι μπαίνει όλη η γειτονιά. Παρακαλείς την από πάνω να μη βάζει ηλεκτρική σκούπα στις 8 το πρωί του Σαββάτου γιατί οι τουρίστες κάνουν διακοπές και ξενύχτησαν στα μπαράκια της Πλάκας μέχρι πρωίας. Προσπαθείς να πείσεις τον διαχειριστή να βαφτεί η είσοδος της πολυκατοικίας και να αλλαχτεί η εξώπορτα. Μέχρι εδώ καλά. Με τα τζιτζίκια στο δέντρο στη Δημητρακοπούλου Αύγουστο μήνα τι θα κάνεις; Θα τους βάλεις φίμωτρο; Μην τρελαίνεσαι. Έτσι είναι το ελληνικό καλοκαίρι. Ανοιχτά παράθυρα, δυνατά η TV στις ειδήσεις των 8, ενίοτε βλέπεις και τον εξηντάρη δασύτριχο με το φανελάκι στο μπαλκόνι. Σπίτι του είναι ότι θέλει κάνει. Στο κάτω-κάτω αυτή είναι η φιλοσοφία των BNB. Ζήσε σαν ντόπιος ανάμεσα στους ντόπιους. Αλλιώς ας πάνε στο 4στερο resort να απολαύσουν ησυχία. Το θέμα δεν το έχουν οι ενοικιαστές οι επονομαζόμενοι «guests». Την ανησυχία την έχεις εσύ ως ιδιοκτήτης δηλαδή «host» όπως λένε στο χωριό μου ή «hostess» όπως έλεγε η αξέχαστη Μαλβίνα. Ναι, να απαντάς επαγγελματικά στα σχόλιά τους χωρίς όμως να μπαίνεις σε διένεξη σε σχόλια και κριτικές «reviews», και βεβαίως χωρίς να σε επηρεάζουν συναισθηματικά οι βαθμολογίες και να ξυπνάς τη νύχτα από τις έννοιες του «wannabe» ξενοδόχου. Είπαμε, μπήκες σε αυτόν τον μπελά για να ξεπληρώνεις τους λογαριασμούς και να μένει κι ένα χαρτζιλίκι. Τίποτα παραπάνω.
Αρκετή η ταλαιπωρία πλύνε σεντόνια, καθάρισε σπίτι, στάζει η βρύση, έχει κουνούπια. Δεν χρειάζεται να θυσιάζεις τα πάντα στο βωμό των κριτικών. Υπάρχουν ενοικιαστές οι οποίοι στοχεύουν σε αποζημιώσεις από τη στιγμή που θα μπουν στο σπίτι. Ναι, ναι. Τους φταίει το τζιτζίκι, το αδέσποτο σκυλί, το καλαθάκι για τα χαρτιά στο μπάνιο. Ζουν ανάμεσά μας και οι πλατφόρμες τους έχουν δώσει λάθος δύναμη. Φτιάξε σωστά και ξεκάθαρα τους κανόνες του σπιτιού. Τους αρέσει δεν τους αρέσει αυτά παρέχεις. Από τη στιγμή που η τιμή είναι ανταποδοτική σε αυτό που προσφέρεις, τέλος. Τελεία και παύλα. Μην τους πολύ-χαϊδεύεις, μη σε νοιάζει η βαθμολογία. Όσο σκύβεις το κεφάλι δεν σε βλέπουν ως ιδιοκτήτη ακινήτου αλλά θα σου κάτσουν στο σβέρκο ως έμπορο που τον πληρώνουν κι ό,τι θέλουν κάνουν. Μην υποκύπτεις στο bullying. Όβερ εντ άουτ.