«Το διακύβευμα των Ευρωεκλογών για τη Δημόσια Διοίκηση»

Στη χώρα μας η δημόσια διοίκηση ακόμη πασχίζει να διαδραματίσει τον αυτονόητο ρόλο της.
Open Image Modal
Francois Lenoir / Reuters

Οι Ευρωεκλογές της 26ης Μαΐου είναι οι πιο κρίσιμες των τελευταίων ετών τόσο για την Ευρώπη όσο και για την Ελλάδα. Το Ευρωπαϊκό διακύβευμα συνδέεται άρρηκτα με το εσωτερικό πολιτικό διακύβευμα και αφορά στην αποδυνάμωση των κραυγών του λαϊκισμού, στην καταδίκη της κυβερνητικής ανικανότητας και στην επιβράβευση της ειλικρίνειας και της αποτελεσματικότητας, με απώτερο σκοπό να ανακτήσει η Ελλάδα τη χαμένη της αξιοπιστία και να αποκτήσει ξανά στην Ευρώπη τη θέση που της αξίζει.

Οι κρίσιμες ποιότητες της αξιοπιστίας και της αποτελεσματικότητας, σχετίζονται άμεσα τόσο με τον ιδιωτικό όσο και με τον δημόσιο τομέα και συγκεκριμένα με τη δημόσια διοίκηση, το βασικό θεμέλιο της λειτουργίας του Κράτους, ειδικά σήμερα την εποχή της λεγόμενης «4ης Βιομηχανικής Επανάστασης». Η πρόκληση να κερδίσουμε το στοίχημα της ανάπτυξης μέσα από την ψηφιακή καινοτομία, είναι μπροστά μας και δεν πρέπει να χάσουμε τις ευκαιρίες που μας παρέχει η νέα ψηφιακή εποχή.

Η εφαρμογή και η χρήση των big data είναι ήδη γεγονός στις ευρωπαϊκές διοικήσεις. Οι ψηφιακές τεχνολογίες εν γένει και οι έξυπνες μορφές επικοινωνίας / εργασίας (τηλεδιάσκεψη, τηλε-εργασία κ.α.), καθώς και οι policy analysts συνιστούν τη μείζονα ειδικότητα των δημοσίων λειτουργών στην ευρωπαϊκή - και όχι μόνο – δημόσια διοίκηση.

Είναι γεγονός ότι θα πρέπει να επενδύσουμε στο ανθρώπινο κεφάλαιο της ελληνικής δημόσιας διοίκησης και να κάνουμε τις αναγκαίες παρεμβάσεις έτσι ώστε να ενισχύσουμε την αποδοτικότητα και την αυτοπεποίθηση των δημοσιών υπαλλήλων. Η ενίσχυση και η επικαιροποίηση των ψηφιακών δεξιοτήτων τους, δια μέσου του re-skilling και της διαρκούς και ουσιαστικής επιμόρφωσή τους, σε συνδυασμό με την παροχή κινήτρων, υλικών και ηθικών, θα οδηγήσουν αναμφίβολα στην αναβάθμιση των δεξιοτήτων και την βελτιστοποίηση των επιδόσεών τους και περαιτέρω, στην παροχή υψηλού επιπέδου υπηρεσιών στους διοικούμενους πολίτες, που είναι και το ζητούμενο.

Στη χώρα μας, όμως, η δημόσια διοίκηση ακόμη πασχίζει να διαδραματίσει τον αυτονόητο ρόλο της: τον ρόλο του θεματοφύλακα της συνέχειας του Κράτους,α από τις όποιες κυβερνητικές αλλαγές, μακριά από πελατειακές λογικές και κομματικές πιέσεις, με αξιοκρατία και διαφάνεια, όπως αρμόζει σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος.

Η λειτουργία της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης -κατ’ αντιστοιχία της φημισμένης Γαλλικής ENA – αποτελεί μία ειλικρινή προσπάθεια για εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης. Στα δύσκολα χρόνια της κρίσης, δομές όπως το ΕΚΚΔΑ/ΕΣΔΔ συνεισέφεραν καταλυτικά στην ποιότητα και τον εμπλουτισμό του δημόσιου τομέα, με νέο και ικανότατο/πλήρως καταρτισμένο προσωπικό. Προσωπικό που μαζί με τους χιλιάδες προσοντούχους δημοσίους υπαλλήλους με διδακτορικά, μεταπτυχιακά και αναγνωρισμένη προσφορά, συνέβαλε αισθητά στην επιμόρφωση των δημοσίων υπαλλήλων και την ενίσχυση των δεξιοτήτων τους.

 

* Η κ. Άννα Μισέλ Ασημακοπούλου εργάστηκε στον ιδιωτικό τομέα στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ως δικηγόρος στις Η.Π.Α., ως συνεργάτης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις Βρυξέλλες και στο Λουξεμβούργο και εξειδικεύεται σε θέματα Ευρωπαϊκού Δικαίου και Νέων Τεχνολογιών. Διατέλεσε βουλευτής Ιωαννίνων και Β΄ Αθηνών, Εκπρόσωπος Τύπου, Τομεάρχης Ανάπτυξης και Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης της Νέας Δημοκρατίας.