Η επέλαση του Covid-19 στoν πλανήτη στοίχισε πολλές ανθρώπινες ζωές και ανάγκασε τους πολίτες να ζήσουν κάτω από συνθήκες αποστέρησης των κοινωνικών τους σχέσεων και της όποιας σωματικής εγγύτητας. Η κρίση που προκάλεσε ο κορονοϊός προκάλεσε πλήγμα σε όλες ανεξαιρέτως τις οικονομίες του κόσμου. Από τις συνέπειες του επηρεάστηκαν ακόμα και οι πλέον ισχυροί κι αν αυτό συνέβη έχουμε όλοι στο μυαλό μας τι μπορεί να σηματοδοτεί για τις κοινωνικά ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού.
Οι γυναίκες, οι χαμηλόμισθοι, οι μετανάστες, οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν χρόνια νοσήματα, είναι μόνο μερικές από τις κατηγορίες εκείνες που στην πραγματικότητα είδαν τις ανισότητες να γιγαντώνονται μπροστά τους και να απειλούν την ύπαρξή τους σε μεγάλο βαθμό. Οι νέοι μετασχηματισμοί καθιστούν τα άτομα από ευάλωτες κοινωνικές ομάδες ακόμη πιο ευάλωτα, πιο αδύναμα, ακόμη πιο αδικημένα.
Η πανδημία του κορονοϊού, που έπληξε και την Ελλάδα, αποκάλυψε μεταξύ άλλων και τον τρόπο που η μακροχρόνια ύφεση και τα μέτρα λιτότητας αποδυνάμωσαν το σύστημα υγείας της χώρας. Την κατάσταση αυτή παρουσίασε σε σχετική έκθεση που δημοσίευσε η Διεθνής Αμνηστία πρόσφατα.
Στην έκθεση με τίτλο «Ανάνηψη Τώρα: Το ελληνικό σύστημα υγείας μετά από μια δεκαετία λιτότητας» αποτυπώνεται το πώς οι σοβαρές περικοπές από το 2010 και μετά έχουν καταστήσει ανέφικτη για πολλούς ανθρώπους την πρόσβαση και την οικονομική δυνατότητα για υγειονομική περίθαλψη. Εκπρόσωποι εργαζομένων στον τομέα υγείας δήλωσαν στη Διεθνή Αμνηστία ότι λειτουργούν με σημαντικές ελλείψεις προσωπικού, μια κατάσταση κρίσης που οξύνθηκε μετά την εμφάνιση του κορονοϊού.
Οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα άρχισαν να εφαρμόζουν μέτρα λιτότητας από το 2010, ως απάντηση στην κρίση χρέους που έπληξε την χώρα. Οι δημόσιες δαπάνες μειώθηκαν κατά 32% συνολικά, ενώ οι κατά κεφαλήν δαπάνες για τη δημόσια υγεία μειώθηκαν κατά σχεδόν 43% μεταξύ 2009 και 2017. Μέσω των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, μετατοπίστηκε το μεγαλύτερο μέρος του κόστους της υγειονομικής περίθαλψης στους/στις ασθενείς. Επιπλέον, τα τρία προγράμματα οικονομικής βοήθειας που συνήφθησαν με τους πιστωτές της Ελλάδας περιλάμβαναν όρους λιτότητας που με την σειρά τους οδήγησαν σε ένα συρρικνωμένο σύστημα υγείας.
Οι επιπτώσεις έγιναν αισθητές από το προσωπικό και τους/τις ασθενείς. Η Διεθνής Αμνηστία πήρε συνέντευξη από 75 άτομα που αναζητούσαν περίθαλψη από το σύστημα δημόσιας υγείας και 55 εργαζόμενους/ες στον τομέα της υγείας. Περίπου το 90% των ερωτηθέντων/θείσων δήλωσαν στη Διεθνή Αμνηστία ότι είχαν αντιμετωπίσει μεγάλες καθυστερήσεις και πολλοί/ές περιέγραψαν τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν στην πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη λόγω του υψηλού κόστους.
H οργάνωση της Διεθνούς Αμνηστίας, παράλληλα, με αφετηρία όλα αυτά, προσπάθησε να δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα που αφορούν τις επιπτώσεις της πανδημίας στα ανθρώπινα δικαιώματα και τον τρόπο που επηρεάζονται συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες υπό την απειλή του κορονοϊού.
Για την ακρίβεια στα παραπάνω ερωτήματα και σε άλλα σχετικά με την επόμενη μέρα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, απαντούν 27 συγγραφείς με 26 άρθρα-συμβολές στο e-book με τίτλο «Αγώνας σε Καιρό Αβεβαιότητας: Ανθρώπινα Δικαιώματα και Πανδημία», που επιμελήθηκε το Ελληνικό Τμήμα της Διεθνούς Αμνηστίας.
Σε αυτό αναλύονται θέματα που σχετίζονται με τα ανθρώπινα δικαιώματα όπως αυτά διαμορφώνονται στο νέο περιβάλλον της πανδημίας.
Σε αυτό συμμετέχουν με άρθρα οι:
Έλενα Ακρίτα, Σπύρος Απέργης, Γιώργος Αργείτης, Ντορέττα Αστέρη, Daniel Valls, Daniel Vig, Ειρήνη Γαϊτάνου, Δήμητρα Γκασούκα, David Griffiths, Ξένια Κουναλάκη, Νίκος Κουραχάνης, Θεώνη Κουφονικολάκου, Τίνα Μανδηλαρά, Χρύσα Μελά, Παναγιώτης Μένεγος, Αλέξης Μπένος, Παντελής Μπουκάλας, Γιώργος Νικολαϊδης, Μάρω Πανταζίδου, Νάνσυ Παπαθανασίου, Κλειώ Παπαπαντολέων, Γαβριήλ Σακελλαρίδης, Παναγιώτης Σωπάκης-Βαλαλάκης, Φωτεινή Τζαβέλα, Sarah Jackson, Πρόδρομος Τσιαβός και Δημήτρης Χριστόπουλος.
Το e-book είναι διαθέσιμο στoν ακόλουθο σύνδεσμο: https://bit.ly/2MkFHfb
Είναι προσβάσιμο και δωρεάν για ανάγνωση σε όλους, με προαιρετική οικονομική στήριξη για την ενίσχυση της οργάνωσης.