Σε αντίθεση με το τεράστιο μέγεθος των σαγονιών τους, αυτού του είδους τα χέλια διαθέτουν ένα από τα πιο μικροσκοπικα κρανία που μπορεί να συναντήσει κανείς στα ζώα. Τα πελώρια σαγόνια τους, τους επιτρέπουν να καταπίνουν όποιο θήραμα κι αν συναντήσουν στον βυθό, παρόλο που στο βάθος που ζουν, η εύρεση τροφής αποτελεί πραγματική πρόκληση.
Τα χέλια μήκους ενός μέτρου ζουν σε βάθος μεγαλύτερο των 7 χιλιομέτρων κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, ενώ τα σαγόνια τους ξεδιπλώνονται σε τεράστιες διαστάσεις, θυμίζοντας ομπρέλα.
Τα χέλια που ανακαλύφθηκαν σε πρόσφατη αποστολή στα νησιά Κόκος, στον Ινδικό Ωκεανό, εκτός από το τεράστιο στόμα τους, διακρίνονται και για το απίστευτα ελαστικό δέρμα τους, που μπορεί να «φιλοξενήσει» μια απίστευτες ποσότητες τροφής.
Φουσκωμένο με νερό, αυτού του είδουε το χέλι μοιάζει με κατάμαυρο μπαλόνι. Το χρώμα του μάλιστα είναι τόσο έντονο, που μοιάζει τεχνητό. Οι χρωστικές της μελανίνης στο δέρμα του είναι διατεταγμένες με τέτοιο τρόπο ώστε φωτόνια φωτός να αναπηδούν ανάμεσά του, όπως μια μπάλα χτυπάει πέρα δώθε μέσα σε ένα φλιπεράκι και μόνο λίγα καταφέρνουν τελικά να διαφύγουν. Συγκεκριμένα, περισσότερο από το 99,7% του φωτός που πέφτει στο δέρμα τους απορροφάται, καθιστώντας τα χέλια τόσο μαύρα όσο τα τεχνητά υπέρμαυρα επιχρίσματα που κατασκευάζονται από άνθρακα.
Το εξαιρετικά μαύρο δέρμα βοηθά τα χέλια να κρύβονται από τη λεία τους, που ενίοτε μπορεί να είναι και βιοφωταυγή, όπως τα φαναρόψαρα. Δεν θέλουν να ξεχωρίζουν προκειμένου να κερδίζουν την τροφή τους γρήγορα και αποτελεσματικά.
Πηγή: Guardian