Στην ηλεκτρονική έκδοση της Καθημερινής στις 5 Νοεμβρίου αναρτήθηκε δημοσίευμα με τίτλο «Τα κοιμητήρια και οι “σκελετοί”». Το άρθρο ελέγχεται ως προς ανακρίβειες, παραποιήσεις και διαστρεβλώσεις γεγονότων, έστω μη ηθελημένες.
Στην αρχή του κειμένου ο δημοσιογράφος αναφέρει ότι ο Κωνσταντίνος Κατσίφας ένα χρόνο πριν από τον θάνατό του την 28η Οκτωβρίου τρέχοντος έτους, είχε οδηγήσει μαζί με «ομοϊδεάτες» του συγγενείς πεσόντων του 1940 σε ένα νεκροταφείο στην πλαγιά ενός βουνού κοντά στο χωριό Επισκοπή. Όταν «ο γράφων τρεις μήνες αργότερα, τον Ιανουάριο του 2018, επισκέφθηκε το σημείο, υπήρχαν υπολείμματα ενός στεφανιού που είχε καταθέσει η Χρυσή Αυγή». Ο βοσκός που οδήγησε τον υπογράφοντα στο σημείο «γελά» με την πλάνη του Κατσίφα και των υπολοίπων, καθώς ο ίδιος θεωρεί ότι οι τάφοι δεν ανήκουν σε Έλληνες, αλλά Ιταλούς.
(α) Οι λέξεις «ομοϊδεάτες» και «Χρυσή Αυγή» δημιουργούν εντυπώσεις για τον τεθνεώτα χωρίς καμία τεκμηρίωση. Ο Κατσίφας και η οικογένειά του σύμφωνα με δηλώσεις των ιδίων και μαρτυρίες Ελλήνων του Νότου της Αλβανίας υποστήριζαν το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα και του Σοσιαλιστικού Κινήματος Ενσωμάτωσης στην Αλβανία.
(β) Ο δημοσιογράφος προφανώς αναφέρεται στην επίσκεψη του «Εθνικού Συλλόγου Βόρειος Ήπειρος 1914» ανήμερα της 28η Οκτωβρίου το 2017 στο κοιμητήριο κοντά στην πυραμίδα 24 πάνω στην ελληνο-αλβανική συνοριογραμμή, στις πλαγιές του υψώματος 669 του όρους Μπουρέτου. Υπάρχει σχετική ανάρτηση στην ιστοσελίδα τους με φωτογραφίες της επίσκεψης και του στεφανιού στο οποίο αναγράφεται μόνο η ονομασία του Συλλόγου.
(γ) Ο πολιτικός Γιώργος Σούρλας σε βιβλίο του υποστηρίζει ότι στο εν λόγω νεκροταφείο οι τάφοι ανήκουν σε Έλληνες πέραν πάσης αμφιβολίας. Υπάρχει κατάλογος του ΥΠΕΘΑ με τα ονόματα των πεσόντων και τα σημεία στα οποία σκοτώθηκαν. Πολλές φορές κατά το παρελθόν συγγενείς των πεσόντων έχουν επισκεφθεί το μέρος.
(δ) Ο υπογράφων αναφέρει ότι ο βοσκός γελά, γεγονός το οποίο μπορεί στον ίδιο τον βοσκό να είναι συγγνωστό, ως δημοσιογραφική όμως αναφορά απάδει, δεδομένου ότι χλευάζει τον σκληρό πυρήνα και απαρχή κάθε πολιτισμού, που είναι η μνήμη των νεκρών και η απόδοση τιμών σε αυτούς.
Ο δημοσιογράφος εμφανίζει τον Κατσίφα ως πρωταγωνιστή κι άλλων επεισοδίων στο παρελθόν με υπερμεγέθεις ελληνικές σημαίες που κρεμούσε στην πλατεία του χωριού του. Κλιμακώνει τον συλλογισμό του με τον προβληματισμό για το ποιος ασκεί εξωτερική πολιτική για το ελληνικό κράτος στις περιοχές που διαβιοί ακόμη η ελληνική μειονότητα. Ο υπογράφων αποδίδει έμμεσα τον χαρακτηρισμό «τρελό» στον θανόντα, ενώ υποστηρίζει ότι σύμφωνα με ανακοινώσεις βορειοηπειρωτικών συλλόγων ο Κατσίφας προτίθετο να διαφύγει στην Ελλάδα από τα βουνά προκειμένου να αποφύγει την σύλληψη.
(α) Η αναφορά σε επεισόδια χωρίς τεκμηρίωση με συγκεκριμένα γεγονότα και λεπτομέρειες εμφανίζεται ως αίολη. Ο Κατσίφας ως μέλος της αναγνωρισμένης Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας (ΕΕΜ) της Αλβανίας είχε αναφαίρετο δικαίωμα να αναρτήσει το εθνικό σύμβολο της πατρίδος του.
(β) Την ελληνική εξωτερική πολιτική ορίζει η Ελληνική Κυβέρνηση με επικεφαλής τον Πρωθυπουργό και τον αρμόδιο Υπουργό Εξωτερικών. Την ελληνική εξωτερική πολιτική εφαρμόζουν και υλοποιούν οι στις πρεσβευτικές και προξενικές αρχές ανά τον κόσμο διορισμένοι Έλληνες διπλωμάτες. Ερώτημα αποτελεί αν ο υπογράφων ήγειρε το ίδιο ερώτημα όταν πρώην υπουργός της Κυβέρνησης και ΕΛΑΣ έσπευσαν, ως μη όφειλαν, να προκαταλάβουν το ελληνικό ΥΠΕΞ έχοντας ενστερνιστεί την αλβανική αφήγηση περί γεγονότων.
(γ) Ο όρος τρελός έχει αποδομηθεί στην «Ιστορία της Τρέλας», όπου ο Φουκώ αναδεικνύει ότι ο όρος καθιερώθηκε από τους μονάρχες για την εξόντωση πολιτικών τους αντιπάλων.
(δ) Ο ισχυρισμός ότι ο Κατσίφας ήθελε να διαφύγει στην Ελλάδα έγινε από τον Αλβανό Αρμπέν Λάλα. Οι Έλληνες της Νοτίου Αλβανίας γνώριζαν και κατέθεταν ότι ο Κατσίφας ναι μεν κατέφυγε στο βουνό, αλλά επέστρεψε, δεν θα εγκατέλειπε την πατρογονική του εστία.
Ο δημοσιογράφος αναφέρει ότι ο Κατσίφας είχε αναρτήσει στο προφίλ του σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης φωτογραφίες και σύμβολα της ΜΑΒΗ (Μέτωπο Απελευθέρωσης Βορείου Ηπείρου). Ακολούθως συνδέει τη ΜΑΒΗ με τα γεγονότα της 10ης Απριλίου του 1994 στην Επισκοπή, και εν συνεχεία με τα γεγονότα της 19ης Μαρτίου του 1995 παραθέτοντας συγκεκριμένα ονοματεπώνυμα.
(α) Η μόνη αποδεδειγμένη δράση και ύπαρξη της ΜΑΒΗ οριοθετείται στις χρονολογίες 1942 έως 1944 ως αντιστασιακής οργάνωσης εναντίον Ιταλών και Γερμανών, που συνεργάστηκε τόσο με την ΕΔΕΣ του Ζέρβα, όσο και με τους Παρτιζάνους του Χότζα. Το 1994 ορισμένοι καπηλεύτηκαν το όνομα προκειμένου να στήσουν προβοκάτσια.
(β) Τα γεγονότα της Επισκοπής το 1994 παραμένουν μέχρι σήμερα επισήμως ανεξιχνίαστα. Αρμόδια χείλη, ελληνικά και αλβανικά, ουδέποτε έχουν αποφανθεί.
(γ) Για τα γεγονότα του 1995 έχουν αποφανθεί τελεσιδίκως τα αρμόδια ελληνικά δικαστήρια. Ουδέποτε υπήρξε σύνδεση των γεγονότων με την οργάνωση ΜΑΒΗ, το κατηγορητήριο κατέρρευσε, οι δε εμπλεκόμενοι καταδικάστηκαν για οπλοκατοχή. Προς τι η αναφορά ότι τα μέλη δεν καταδικάστηκαν σε συμμετοχή σε εγκληματική; Προς τι η ανακίνηση γεγονότων για τα οποία αμφότερα, ελληνικό και αλβανικό κράτος, δεν κάνουν αναφορές; (δ) Ο υπογράφων αναλογίζεται τι σημαίνει η στοχοποίηση Ελλήνων όταν αναφέρεται σε συγκεκριμένα ονόματα; Για ποιο σκοπό το πράττει;
Ο δημοσιογράφος μνημονεύει ανάκληση Έλληνα Γενικού Προξένου στην Κορυτσά. (α) Οι θέσεις στην Πρεσβεία της Ελλάδος στα Τίρανα, καθώς και στα Γενικά Προξενεία της Ελλάδος σε Κορυτσά και Αργυρόκαστρο, θεωρούνται από τις πλέον απαιτητικές στις οποίες μπορεί να τοποθετηθεί Έλλην διπλωμάτης. Προς τι η σπουδή μνείας ενός γεγονότος το οποίο ούτε οι Αλβανοί επικαλούνται;
Ο δημοσιογράφος αναφέρει ότι «ο Φρέντυ Μπελέρης έγινε αργότερα Δήμαρχος Χειμάρρας». (α) Ο Διονύσιος Φρέντυ Μπελέρης ουδέποτε υπήρξε Δήμαρχος Χειμάρρας. Ο Φρέντυ Μπελέρης έχει διατελέσει Πρόεδρος και Αντιπρόεδρος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, είναι Πρόεδρος του παραρτήματος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ στη Χειμάρρα, όπου ζει και εργάζεται μόνιμα με την οικογένεια του. Στις δημοτικές εκλογές του 2015 ήταν υποψήφιος δήμαρχος με το Κόμμα Ένωση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΚΕΑΔ), το οποίο εκπροσωπεί κατά κύριο λόγο την ΕΕΜ, και είναι πολύ πιθανό να είχε εκλεχθεί, αν το αλβανικό κράτος και οι μυστικές υπηρεσίες δεν μετέρχονταν οιεσδήποτε πρακτικές αλλοίωσης ή παραποίησης των αποτελεσμάτων, όπως εκφοβισμό, εκβιασμούς, χρήση βίας, αντικατάσταση καλπών με ψηφοδέλτια, σύμφωνα με τις αναφορές των ξένων παρατηρητών.
Στην τελευταία παράγραφο ο δημοσιογράφος εφιστά την προσοχή σε «κατ′ επάγγελμα Βορειοηπειρώτες», «ομάδες υπερπατριωτών» και «ελληνικής καταγωγής θερμοκέφαλους». Η πλειονότητα των Ελλήνων που διαβιούν ή έλκουν την καταγωγή τους από τη Νότιο Αλβανία είναι μετριοπαθείς και δημοκράτες. Το ποσοστό που ασπάζεται ακραίες ιδέες είναι χαμηλότερο του ποσοστού ψήφων που έλαβε η Χρυσή Αυγή στην Ελλάδα. Το προσκέφαλο της ελευθερίας είναι μαλακό για να εκφράζεται κανείς και να αρθρώνει λόγο. Για εκείνους που μαρτύρησαν, βασανίστηκαν, εκτελέστηκαν, στις μυλόπετρες της ανελευθερίας και της καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ας είμεθα φειδωλοί. Είναι θεμιτό να εκφράζεται κανείς υπό τον μανδύα που του προσφέρει η πατρίδα. Είναι όμως συνετό να αναλογίζεται το πώς κατακτήθηκε αυτή η ελευθερία και το πόσο κοστίζει να διατηρηθεί.
Αντικείμενο δημοσιογραφικής ανάλυσης αποτελούν οι Εκθέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ΟΑΣΕ, των Διεθνών Οργανισμών, των Πρεσβειών στα Τίρανα για το έλλειμμα της Δημοκρατίας, τη διεφθαρμένη Δικαιοσύνη, την απουσία Κράτους Δικαίου, τη μη διεξαγωγή ελεύθερων και δίκαιων εκλογών, το έλλειμμα ασφάλειας, τη συστηματική και διαχρονική παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κυρίως των αναγνωρισμένων μειονοτήτων, το οργανωμένο εμπόριο ναρκωτικών ουσιών, όπλων, λευκής σαρκός, τη ρύπανση του περιβάλλοντος στη γείτονα. Αντικείμενο δημοσιογραφικής έρευνας αποτελούν οι οκτώ οικογένειες μαφίας που κυβερνούν την χώρα σύμφωνα με Αμερικανό Πρέσβυ στα Τίρανα ή ο βίος και η πολιτεία του Πρωθυπουργού Έντι Ράμα και ο παράνομος πλουτισμός των συνεργατών του. Ή οι επικείμενες απαλλοτριώσεις μειονοτικών περιουσιών στην Χειμάρρα, οι οποίες συνιστούν κατάφωρη παραβίαση κάθε κανόνα δικαίου. Η δημοσιογραφία δεν χρειάζεται τη σκύλευση «κοιμητηρίων» και «σκελετών» για να σταθεί και να υπάρξει.
Ο Κωνσταντίνος Κατσίφας εκτελέστηκε μην έχοντας ανθρωποκτόνο πρόθεση, -κρίνοντας εκ του αποτελέσματος-, ενώ ακόμη δεν έχει βρεθεί το όπλο του. Ο ίδιος γνώριζε ότι δεν αργεί μία τέτοια κατάληξη. Το πρωινό εκείνης της αποφράδας ημέρας, στην μητέρα του το είχε πει: «Μάνα, αυτά είναι τα τελευταία αυγά που μου ετοιμάζεις». Στελέχη της Αλβανικής Αστυνομίας και των μυστικών υπηρεσιών τον είχαν άλλωστε πολλάκις «προειδοποιήσει».