Η έκθεση με τίτλο «Apollo’s Muse: The Moon in the Age of Photography», που εγκαινιάζεται στο Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης στις 3 Ιουλίου, είναι μια μεγάλη γιορτή για την επέτειο των 50 χρόνων από την προσελήνωση του ανθρώπου.
Η αποστολή Apollo 11 ήταν η διαστημική πτήση που προσεδάφισε τους πρώτους δύο ανθρώπους στη Σελήνη.
Ο αρχηγός της αποστολής Νιλ Αρμστρονγκ και ο πιλότος Μπαζ Όλντριν, αμφότεροι Αμερικανοί, προσεδάφισαν τη σεληνάκατο Eagle στις 20 Ιουλίου 1969.
Έξι ώρες μετά την προσελήνωση, στις 21 Ιουλίου και ώρα 02:56:15 UTC, ο Άρμστρονγκ έγινε ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε στην επιφάνεια της Σελήνης. Ο Όλντριν ακολούθησε περίπου 20 λεπτά αργότερα. Πέρασαν μαζί 2 ώρες και ένα τέταρτο έξω από το διαστημικό σκάφος και συνέλεξαν 21,5 κιλά σεληνιακού υλικού για να επιστρέψουν στη Γη. Ενώ βρίσκονταν στην επιφάνεια της Σελήνης, ο Μάικλ Κόλινς οδηγούσε μόνος του το όχημα διακυβέρνησης Columbia σε σεληνιακή τροχιά. Ο Άρμστρονγκ και ο Όλντριν πέρασαν σχεδόν μία ημέρα στη σεληνιακή επιφάνεια προτού επανέλθουν στο Columbia σε σεληνιακή τροχιά.
Μισό δισεκατομμύριο άνθρωποι παρακολουθούσαν με κομμένη την ανάσα σε απευθείας μετάδοση τις πρώτες εικόνες από τη Σελήνη και το πρώτο βήμα του Άρμστρονγκ τη στιγμή που έλεγε «ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο, ένα τεράστιο άλμα για την ανθρωπότητα» (one small step for [a] man, one giant leap for mankind).
Οι εικόνες αυτές έμελλε να αλλάξουν διά παντός την αντίληψη μας για το φεγγάρι.
Η έκθεση «Η Μούσα του Apollo: Η Σελήνη στην εποχή της Φωτογραφίας» περιλαμβάνει 170 φωτογραφίες -αρχής γενομένης από τις εικαστικές αναπαραστάσεις του φεγγαριού στα τέλη του 19ου αιώνα-, αλλά και σκίτσα, λιθογραφίες, πίνακες.φιλμ, αστρονομικά όργανα, όπως και τις φωτογραφικές μηχανές Hasselblad που χρησιμοποίησαν οι αστροναύτες.
«Η Σελήνη αποτελούσε πάντα επιστημονικό και καλλιτεχνικό αντικείμενο παρατήρησης και φαντασίας», εξήγησε η επιμελήτρια της έκθεσης Μία Φάινμαν κατά την παρουσίαση στους δημοσιογράφους.
Από τις πρώτες ημέρες της φωτογραφίας, οι πρωτοπόροι στρέφονται στον δορυφόρο της Γης και το 1840 ο Αμερικανός Τζον Ουίλιαμ Ντέιπερ πραγματοποιεί την πρώτη λεπτομερή δαγκεροτυπία του άστρου.
«Η γοητεία για τη Σελήνη και η ανάπτυξη της φωτογραφίας συνδέονται από τη γέννηση αυτού του μέσου», υπογράμμισε ο διευθυντής του Met Μαξ Χόλαϊν.
Αστρονομικά γυαλιά κατασκευάζονται μόνο για φωτογραφικούς σκοπούς και η αστροφωτογραφία γίνεται μια ολόκληρη επιστήμη.
Τα κλισέ που γίνονται όλο και πιο ακριβή, αρχίζουν να κυκλοφορούν και τροφοδοτούν τη μαγεία για τη Σελήνη, την οποία στο εξής μπορεί να δει κανείς από κοντά.
Στο κατώφλι του 20ου αιώνα, ο «φωτογραφικός Άτλας της Σελήνης» των Γάλλων Μορίς Λεουί και Πιέρ-Ανρί Πουιζέ σηματοδοτεί μια καμπή. Επί 14 χρόνια (1894-1908) οι δύο αστρονόμοι κατέγραψαν με σχολαστικότητα τη Σελήνη από το Αστεροσκοπείο του Παρισιού, όπου βρίσκεται, εκείνη την εποχή, το πιο ισχυρό τηλεσκόπιο στον κόσμο.
Η εργασία τους, η οποία στο σύνολό της αναπαράγεται στο Met για πρώτη φορά μέσα σε μουσείο, θα παραπέμπει στην απαρχή της κατάκτησης του διαστήματος, μισό και πλέον αιώνα αργότερα.
Τη στιγμή της προετοιμασίας του ταξιδιού στη Σελήνη, η φωτογραφία θα παίξει εκεί ακόμη καθοριστικό ρόλο, θυμίζει η Φάινμαν. Χωρίς αυτήν, «δεν θα μπορούσαν να προσεληνώσουν μια σεληνάκατο» δηλώνει. «Χρειαζόταν να καταλάβουν τη γεωγραφία του άστρου για να βρουν ένα μέρος όπου να προσεληνωθούν».
Οι φωτογραφίες επίσης τροφοδότησαν τη φαντασία του κόσμου και καλλιτεχνών, μυθιστοριογράφων, ποιητών, ζωγράφων. Από τα πρώτα βήματα της ’Εβδομης Τέχνης, ο Ζορζ Μελιές θριαμβεύει με «Το ταξίδι στη Σελήνη» (1902).
«Αυτή είναι ο εγγύτερος ουράνιος σύντροφός μας», εξηγεί η επιμελήτρια της έκθεσης, «κοντινός και μακρινός ταυτόχρονα, σταθερός και μεταβλητός. Αυτό είναι κάτι παράδοξο».
Την εισαγωγή στον κατάλογο της έκθεσης έχει γράψει ο Τομ Χανκς, πρωταγωνιστής της ταινίας «Apollo 13».
Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 22 Σεπτεμβρίου 2019.