Οι αμμόλοφοι πίσω από την παραλία Μπαρίλ στη νότια ακτή του Αλγκάρβε της Πορτογαλίας φιλοξενούν πάνω από 200 σκουριασμένες άγκυρες που εγκαταλείφθηκαν εκεί πριν από σχεδόν 60 χρόνια από την τοπική κοινότητα αλιείας τόνου.
Το O Cemitério das Âncoras («Το νεκροταφείο της άγκυρας») είναι ένα από τα πιο εμβληματικά αξιοθέατα της ακτής του Αλγκάρβε, ωστόσο λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν την ιστορία και το νόημά του. Αυτό δεν είναι απλώς ένα τυχαίο μέρος όπου παλιά πλοία εγκατέλειψαν τις άγκυρές τους πριν από πολλά χρόνια, αλλά ένα μνημείο σε ένα ανενεργό πλέον εμπόριο που χρονολογείται εκατοντάδες χρόνια πίσω.
Το 1964, η τοπική κοινότητα αποφάσισε να τιμήσει τη μνήμη του θανάτου του παραδοσιακού ψαρέματος ερυθρού τόνου θάβοντας τις άγκυρες που κάποτε αποτελούσαν τη ραχοκοκαλιά των πολύπλοκων παγίδων τόνου γνωστών ως armações. Παρέμειναν εκεί από τότε ως υπενθύμιση της επίδρασης της εκβιομηχάνισης και της υπεραλίευσης από τους ντόπιους ψαράδες.
Αποτελούμενοι από κάθετα δίχτυα που υποστηρίζονταν από πασσάλους, σημαδούρες, καλώδια και άγκυρες που δημιουργούσαν μια σειρά από κανάλια, φράγματα και θαλάμους, οι armações (όπως ονομάζονται) έπαιξαν τεράστιο ρόλο στο παραδοσιακό εμπόριο τόνου Γοφάρι στην περιοχή Μπαρίλ. Αποτελούσαν τη ραχοκοκαλιά του τοπικού αλιευτικού εμπορίου από το οποίο βασίζονταν περισσότεροι από 80 ψαράδες και οι οικογένειές τους.
Μέχρι το 1964, το ψάρεμα με armações έγινε μη βιώσιμο και οι ντόπιοι εγκατέλειψαν τις παλιές τους εγκαταστάσεις, θάβοντας τις εκατοντάδες άγκυρες που κάποτε υποστήριζαν τα δίκτυα των διχτυών τους πίσω από την παραλία Μπαρίλ, και η τοποθεσία έγινε γνωστή ως «Το νεκροταφείο της άγκυρας». Οι σκουριασμένες άγκυρες παρέμειναν εκεί από τότε, για να θυμίζει το παραδοσιακό ψάρεμα τόνου.
Το 2016, η Τζοάνα Μαντέιρα Ρέμπελο, μεταπτυχιακή φοιτήτρια συντήρησης και αποκατάστασης στο Universidade Nova de Lisboa, έκανε έρευνα στο «Το νεκροταφείο της άγκυρας» και διαπίστωσε ότι αποτελούνταν από 248 άγκυρες σε διάφορους βαθμούς υποβάθμισης. Προειδοποίησε ότι αυτός ο πλέον εμβληματικός χώρος θα πάψει να υπάρχει σε μερικές δεκαετίες, εάν δεν ληφθούν μέτρα για την προστασία του.
Η Ρέμπελο είπε ότι, ενώ όλες οι άγκυρες είναι πολύ σκουριασμένες, μερικές είναι στην πραγματικότητα πολύ εύθραυστες και κινδυνεύουν να σπάσουν, ενώ άλλες διατηρούν τη δομική τους ακεραιότητα και μπορούν να διατηρηθούν. Προσδιόρισε το χλώριο ως την κύρια αιτία της υποβάθμισης των άγκυρων, καθώς διεισδύει στις άγκυρες και προκαλεί την αποκόλληση του σιδήρου.
Η άνοδος της βιομηχανικής αλιείας έχει εξαντλήσει σημαντικά τα αποθέματα τόνου και σήμερα δεν υπάρχει ουσιαστικά κανένας τόνος Γοφάρι στα νερά κατά μήκος της ακτής του Αλγκάρβε.
Οι παλιές καλύβες ψαρέματος κατά μήκος της ακτής έχουν επαναχρησιμοποιηθεί ως τουριστικά αξιοθέατα.