Η μεταφορά φορτίων πολύ μεγάλων για τον δρόμο, και συγκεκριμένα γιγαντιαίων λεπίδων για ανεμοτουρμπίνες, είναι η δουλειά για την οποία σχεδιάζεται το Radia Windrunner- ένα αεροπλάνο που, εφόσον ολοκληρωθεί, θα είναι το μεγαλύτερο στον κόσμο, ξεπερνώντας ακόμα και το εμβληματικό Antonov An-225 Mriya, που καταστράφηκε κατά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Επίσης, προορίζεται να είναι ικανό να προσγειώνεται και να απογειώνεται από «ημι-προετοιμασμένους) διαδρόμους.
Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα της Wall Street Journal, ο Μαρκ Λούντστρομ, πυραυλικός επιστήμονας με σπουδές στο ΜΙΤ, έχει περάσει πάνω από επτά χρόνια με ομάδα μηχανικών σχεδιάζοντας το Windrunner. Σημειώνεται πως οι λεπίδες των ανεμοτουρμπινών είναι τα μεγαλύτερα μεμονωμένα τμήματα μηχανών που υπάρχουν στον κόσμο (με την εξαίρεση του LHC, όπως σημειώνεται σε δημοσίευμα του New Atlas) και η μεταφορά τους είναι μεγάλη πρόκληση, ειδικά όταν μιλάμε για εγκαταστάσεις στην ξηρά. Αυτό είναι ένα από τα εμπόδια που στέκονται στον δρόμο της μεγάλης ανάπτυξης της βιομηχανίας αιολικής ενέργειας- οπότε αν υπήρχε πιο εύκολος τρόπος μεταφοράς, αυτό θα άλλαζε σημαντικά τα δεδομένα.
Οι διαστάσεις του είναι εντυπωσιακές: Μήκος 108 μέτρα, ύψος 24 μέτρα, άνοιγμα φτερών 80 μέτρα, μέγιστο μήκος φορτίου 105 μέτρα, μέγιστο ύψος φορτίου 7,3 μέτρα, μέγιστο βάρος φορτίου 72.575 κιλά, δυνατότητα χρήσης διαδρόμου 1.800 μέτρων, ταχύτητα cruise 0,6 Μαχ (1 Μαχ: Η ταχύτητα του ήχου), «οροφή» 12.525 μέτρα (41.000 πόδια), εμβέλεια με μέγιστο φορτίο 2.000 χλμ.
Η Radia κρατούσε τα σχέδιά της μυστικά για χρόνια, ωστόσο πλέον ο Λούντστρομ θεωρεί ότι πάνω από το ήμισυ του «δρόμου» έχει διανυθεί ως προς τον σχεδιασμό, την κατασκευή και την πιστοποίησή του. Η κεντρική ιδέα είναι η κατασκευή «πρόχειρων» διαδρόμων κοντά σε εγκαταστάσεις όπου κατασκευάζονται αιολικά πάρκα, ώστε να μεταφέρονται εκεί οι λεπίδες από αέρος.
Η Radia έχει συγκεντρώσει χρηματοδότηση 104 εκατομμυρίων δολαρίων και η αξία της υπολογίζεται στο 1 δισ. δολάρια.