Τον απόλυτο τρόμο προκαλεί στους ανθρώπους ένα νησάκι στη νοτιοανατολική ακτή της Βραζιλίας, το Ilha da Queimada Grande γνωστό και ως «Νησί των Φιδιών».
Το νησί που βρίσκεται 90 ναυτικά μίλια από την ακτή του Σάο Πάολο, είναι μικρό σε έκταση, μόλις 43 εκτάρια, και έχει εύκρατο κλίμα.
Σχεδόν κάθε Βραζιλιάνος γνωρίζει για το νησί, αλλά οι περισσότεροι δεν θα ονειρεύονταν ποτέ να πάνε εκεί - είναι «μολυσμένο» από 2.000 έως 4.000 χρυσούς βόθρακες ( σ.σ Το Bothrops insularis, κοινώς γνωστό ως το χρυσό λογχοκέφαλο, είναι ένα εξαιρετικά δηλητηριώδες είδος οχιάς που ενδημεί στην Ilha da Queimada Grande, στα ανοικτά των ακτών της πολιτείας Σάο Πάολο, στη Βραζιλία), ένα από τα πιο θανατηφόρα φίδια σε ολόκληρο τον κόσμο.
Το δηλητήριό του είναι αρκετά ισχυρό για να σκοτώσει μεγάλα πουλιά και να τα ρίξει στο έδαφος ενώ πετούν.
Μπορεί να σκοτώσει έναν άνθρωπο σε λιγότερο από μία ώρα. Πολλοί τοπικοί θρύλοι λένε για τη φρικτή μοίρα που περίμενε όσους περιπλανήθηκαν στις ακτές του νησιού. Το δηλητήριο του φιδιού μπορεί να προκαλέσει νεφρική ανεπάρκεια, νέκρωση του μυϊκού ιστού, εγκεφαλική αιμορραγία και εντερική αιμορραγία.
Οι χρυσοί βόθρακες χαρακτηρίζονται μάλιστα ως ένας από τους καλύτερους θηρευτές της φύσης.
Φήμες λένε ότι ένας άτυχος ψαράς έφτασε στο νησί αναζητώντας μπανάνες - για να τον ανακαλύψουν λίγες μέρες αργότερα στη βάρκα του, νεκρό μέσα σε μια λίμνη αίματος, με δαγκώματα φιδιών στο σώμα του.
Από το 1909 έως τη δεκαετία του 1920, λίγοι άνθρωποι κατοικούσαν στο νησί και εργαζόντουσαν ως φαροφύλακες του φάρο του.
Σύμφωνα με μια άλλη τοπική ιστορία, ο τελευταίος φαροφύλακας, μαζί με ολόκληρη την οικογένειά του, πέθανε όταν μια ομάδα φιδιών μπήκε στο σπίτι του από τα παράθυρα.
Αν και ορισμένοι ισχυρίζονται ότι τα φίδια τοποθετήθηκαν στο νησί από πειρατές που ήλπιζαν να προστατεύσουν τον χρυσό τους, στην πραγματικότητα, ο μεγάλος πληθυσμός φιδιών του νησιού εξελίχθηκε μέσα σε χιλιάδες χρόνια - χωρίς την ανθρώπινη παρέμβαση.
Πριν από περίπου 11.000 χρόνια, η στάθμη της θάλασσας ανέβηκε αρκετά για να απομονώσει την Ilha da Queimada Grande από την ηπειρωτική Βραζιλία, με αποτέλεσμα τα είδη φιδιών που ζούσαν στο νησί - που πιθανότατα πιστεύεται ότι ήταν φίδια Τζαραράκα ( σ.σ είναι ένα είδος ενδημικής οχιάς με πολύ δηλητηριώδη λάκκα στη Νότια Αμερική στη νότια Βραζιλία, την Παραγουάη και τη βόρεια Αργεντινή. Το συγκεκριμένο όνομα, jararaca, προέρχεται από τις λέξεις Tupi yarará και ca, που σημαίνει «μεγάλο φίδι».) - να εξελιχθούν σε διαφορετικό μονοπάτι από τα αδέρφια τους στην ηπειρωτική χώρα.
Λόγω του κινδύνου, η κυβέρνηση της Βραζιλίας ελέγχει αυστηρά τις επισκέψεις στην Ilha da Queimada Grande. Ακόμη και χωρίς κυβερνητική απαγόρευση, ωστόσο, το Ilha da Queimada Grande πιθανότατα δεν θα ήταν κορυφαίος τουριστικός προορισμός: τα φίδια στο νησί υπάρχουν σε τόσο υψηλή συγκέντρωση που ορισμένες εκτιμήσεις υποστηρίζουν ότι υπάρχει ένα φίδι για κάθε τετραγωνικό μέτρο σε ορισμένα σημεία.
Η κυβέρνηση της Βραζιλίας απαιτεί να είναι παρών γιατρός σε οποιεσδήποτε επισκέπτετε το νησί. Το ναυτικό της Βραζιλίας κάνει μια ετήσια στάση στο νησί για τη συντήρηση του φάρου, ο οποίος, από τη δεκαετία του 1920, έχει αυτοματοποιηθεί. Το νησί είναι επίσης ένα σημαντικό εργαστήριο για βιολόγους και ερευνητές, στους οποίους χορηγείται ειδική άδεια για να το επισκεφθούν και να μελετήσουν τους χρυσούς βόθρακες.
Πηγή: smithsonianmag.com