Το Νο1 σημάδι ότι ο κήπος και η αυλή μας έχουν ποντίκια

Και τι να κάνουμε εάν έχουμε επιβεβαιωμένο κρούσμα.
Open Image Modal
Paul Grace Photography Somersham via Getty Images
.

Το φθινόπωρο είναι μια εποχή που οι κηπουροί βρίσκονται στα φόρτε τους. Αλλά καθώς τα φρούτα ωριμάζουν, ανθίζουν κι οι πληθυσμοί των αρουραίων.

Τα τρωκτικά λαχταρούν σπόρους, φρούτα και λαχανικά που είναι προς συγκομιδή τους επόμενους μήνες...

Έτσι, αν έχουμε υποψιαστεί ότι έχουμε εισβολή, δεν είμαστε μόνοι. Σκεφτήκαμε να μοιραστούμε τις ασυνήθιστες ενδείξεις ότι οι αρουραίοι μπήκαν στην αυλή μας - και τι να κάνουμε εάν έχουμε επιβεβαιωμένο κρούσμα.

Τα άδεια κοχύλια σαλιγκαριών θα μπορούσαν να σημαίνουν εισβολή

Η Royal Horticultural Society (HB) λέει ότι το να εντοπίσουμε σωρούς από άδεια κελύφη σαλιγκαριού στον κήπο μας, αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι οι αρουραίοι έχουν τον κάνει το σπίτι τους...

Η ίδια πηγή προσθέτει ότι οι ιδιοκτήτες ενός κήπου μολυσμένου από αρουραίους μπορεί επίσης να εντοπίσουν σήραγγες αρουραίων - τα ανοίγματά τους είναι συνήθως περίπου 3-4 εκατοστά, που είναι «περίπου διπλάσια από αυτά που δημιουργούνται από ποντίκια ή αρουραίους των αγρών». 

Τα μαύρα, κυλινδρικά, στρογγυλεμένα περιττώματα, μήκους περίπου 1,5 cm, είναι επίσης ένα ενδεικτικό σημάδι. Οι αρουραίοι αφήνουν πίσω τους έως και 55 περιττώματα την ημέρα, επομένως είναι λίγο πολύ αναπόφευκτο (να τα δούμε).

Μπορεί επίσης να εντοπίσουμε δύο μικρά κάθετα «κανάλια» στα λαχανικά, σημάδια από τα δόντια των αρουραίων. Και αν έχουμε υπόστεγο, οι επαγγελματίες συνιστούν να προσέχουμε τους διάσπαρτους κόκκους και τα τεμαχισμένα υλικά που χρησιμοποιούν οι αρουραίοι για να χτίσουν τις φωλιές τους.

Γιατί σε εμένα; 

Δυστυχώς, οι μολυσμένοι από αρουραίους κήποι μπορεί να είναι η πιο ξεκάθαρη περίπτωση «καμία καλή πράξη δεν μένει ατιμώρητη». Τα ανθισμένα λαχανικά, οι φιλικές προς τα πουλιά πρακτικές σίτισης, ακόμη και η εξαιρετική πρακτική κηπουρικής της κομποστοποίησης μπορούν να μας θέσουν σε μεγαλύτερο κίνδυνο από τους αρουραίους.

Οι ταΐστρες πουλιών μπορούν να λειτουργήσουν ως εύκολες πηγές τροφής για τους αρουραίους, οι οποίοι λατρεύουν λαχανικά όπως καλαμπόκι, κολοκύθες, σκουός, καρότο, βολβούς παντζαριού και πατάτας.

Και αν ο κάδος κομποστοποίησης μας δεν είναι καλά κλεισμένος, οι αρουραίοι θα προσελκύονται από την πλούσια πηγή τροφής και την μυρωδιά του.

Επίσης, μπορεί να είναι μια εξαιρετική ιδέα να αφήσουμε τους θάμνους μας χωρίς κόψιμο τους πιο κρύους μήνες, καθώς μπορεί να προσφέρει ζωτική κάλυψη για την, πολύ σημαντική, άγρια πανίδα. Δυστυχώς, αυτή η άγρια πανίδα μπορεί κάποια στιγμή να περιλαμβάνει αρουραίους. 

Και τώρα; 

Ευτυχώς, δεν χρειάζεται να ξεχάσουμε την κηπουρική μας σοφία για να απαλλαγούμε από τους αρουραίους. Η αφαίρεση της περίσσειας τροφής των πτηνών προτού συσσωρευτεί μπορεί να τους αποτρέψει, για παράδειγμα (καθώς επίσης και την εξάπλωση ασθενειών της άγριας πανίδας).

«Τα φυτά-απωθητικά, όπως ο ξύλινος υάκινθος, το άλλιουμ και οι νάρκισσοι, είναι γνωστό ότι βοηθούν στην απομάκρυνση των τρωκτικών», λέει η RSPCA (HB). Προσθέτουν, επίσης, ότι το να κόψουμε το γρασίδι και τους θάμνους μας ενώ οι αρουραίοι είναι εκεί (και στη συνέχεια να το αφήσουμε να μεγαλώσει ξανά μόλις φύγουν) θα πρέπει να βοηθά επίσης.

Επιπλέον, οι αρουραίοι αγαπούν την ακαταστασία (παρέχει άφθονη ζεστασιά και κρυψώνες). Ας εξετάσουμε το ενδεχόμενο ενός καθαρισμού σε όλο τον κήπο πριν ακολουθήσουμε πιο ακραίες μεθόδους κι αν έχουμε κατοικίδιο, ας προσέξουμε πού θα τοποθετήσουμε την τροφή του  – οι αρουραίοι είναι βέβαιο ότι θα δελεαστούν από μια εύκολη πηγή πρωτεΐνης.

Αλλά αν τίποτα άλλο δεν λειτουργεί, ίσως θα πρέπει να απευθυνθούμε στον τοπικό μας δήμο για να δούμε αν προσφέρουν έλεγχο για αρουραίους (πολλοί το κάνουν). Κι αν θέλουμε να τους πιάσουμε μόνοι μας, ας δοκιμάσουμε παγίδες για αρουραίους. 

Αυτές μπορούν να τοποθετηθούν σε μέρη όπου οι αρουραίοι είναι ενεργοί... [και]... να δολωθούν από ένα ευρύ φάσμα τροφίμων, όπως ψωμί, δημητριακά ή σοκολάτα. Ας τις κρατήσουμε μακριά από άλλα ζώα, ωστόσο. 

Το ποντικοφάρμακο, τέλος, είναι μια επιλογή, αν και προτιμάται λιγότερο. Πρώτον, θα μπορούσαμε να δηλητηριάσουμε κατά λάθος ένα άλλο ζώο (το οποίο είναι παράνομο). Δεύτερον, τα ζώα που πεθαίνουν από δηλητήριο συχνά σέρνονται κάπου κρυφά πριν ψοφήσουν, φέρνοντας άσχημες μυρωδιές και δύσκολα αντιμετωπίσιμες επιθέσεις από μύγες.

Αχ, αυτό το φθινόπωρο...