Επτά πράγματα που οι δικηγόροι διαζυγίων ΔΕΝ κάνουν στους γάμους τους

Ας τους «ακούσουμε». Κάτι ξέρουν παραπάνω.
Open Image Modal
skynesher via Getty Images
.

Δεδομένου του επαγγέλματός τους, οι δικηγόροι διαζυγίων έχουν μια μοναδική άποψη όσον αφορά τον γάμο. (Και δεν είναι και τόσο κυνική όσο νομίζουμε). 

Έχουν δει τα καλά, τα κακά και τα άσχημα στις σχέσεις κι έχουν μάθει τι να αποφεύγουν στους γάμους τους. 

Παρακάτω, μοιράζονται τις κακές συνήθειες που προσωπικά προσπαθούν να αποφύγουν με τους συζύγους τους.

Δεν ελέγχουν το κινητό του/της συζύγου 

Η δικηγόρος διαζυγίων από τη Νέα Υόρκη, Μέριλιν Τσίνιτς, συνεργάτης στην εταιρεία Blank Rome, αναφέρει ότι δεν θα «σκάναρε» ποτέ τα email ή τα μηνύματα  του συζύγου της – ή τις τσέπες του. 

«Αν βρεθούμε σε μια θέση όπου θέλουμε να το κάνουμε αυτό, υπάρχει πρόβλημα στον γάμο», λέει στην HuffPost. «Αν ήμουν αρκετά καχύποπτος για να αρχίσω να κατασκοπεύω, αυτό είναι ένα μεγάλο ζήτημα».

Επιπλέον, το να ελέγχουμε το κινητό του/της συζύγου μας χωρίς άδεια απλά εγκαθιστά ή διαιωνίζει ένα μοτίβο μυστικοπαθούς συμπεριφοράς στη σχέση. 

«Αν θέλουμε έναν γάμο με διάρκεια, πρέπει να υπάρχει εμπιστοσύνη», λέει η Τσίνιτς. «Ο/η σύντροφός μας θα πρέπει επίσης να κερδίζει πάντα αυτή την εμπιστοσύνη. Αν δεν υπάρχει, αυτό είναι κόκκινη σημαία».

Δεν κάνουν αστεία ή απραγματοποίητες απειλές για διαζύγιο 

Ο δικηγόρος διαζυγίου από την Ατλάντα, Ράντι Κέσλερ, αναφέρει ότι οι πελάτες συχνά απειλούν να τερματίσουν τη σχέση τους «νομίζοντας ότι (αυτό) θα κάνει τον σύζυγό τους να αλλάξει τη συμπεριφορά του».

«Δυστυχώς (αυτό) συνήθως έχει το αντίθετο αποτέλεσμα και να κάνει τον σύζυγο να αρχίσει να προετοιμάζεται για ένα διαζύγιο και να το σχεδιάζει, καθιστώντας το πιο πιθανό», λέει στην  HuffPost. «Οπότε προσπαθώ πολύ σκληρά για να μην κάνω καν αστείο για το διαζύγιο. Ειδικά λαμβάνοντας υπόψη την καθημερινή μου δουλειά ως δικηγόρος διαζυγίων».

Δεν κατηγορούν διαρκώς τον/την σύντροφό τους

Το να σημειώνονται τσακωμοί σε μια σχέση «δεν είναι ποτέ λάθος του ενός ατόμου», λέει η δικηγόρος διαζυγίων από την βόρεια Καρολίνα, Νικόλ Σοντόμα.

Σε μια σχέση με υγιή δυναμική, κι οι δύο σύντροφοι μπορούν να αναγνωρίσουν τα λάθη τους και να αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν - από το να κουνούν το δάχτυλο, δείχνοντας σχεδόν συνέχεια το άλλο άτομο. 

«Εκτός κι αν υπάρχουν πραγματικές αποδείξεις - εκτός της συναισθηματικής μας ζημιάς - το ”παιχνίδι ευθυνών” θα δημιουργήσει σχεδόν πάντα πρόσθετη σύγκρουση», λέει η Σοντόμα, συγγραφέας του «Please Don’t Say You’re Sorry», στη HuffPost. «Όσο περισσότερη σύγκρουση υπάρχει, τόσο λιγότερο πιθανό είναι να συμβιβαστούμε και να βρούμε λύση».

Δεν κρύβουν την οικονομική τους κατάσταση

Πολλοί από τους πελάτες του Κέσλερ αισθάνονται ότι δεν έχουν ξεκάθαρη εικόνα για τα οικονομικά του γάμου τους. Εάν κάποιος είναι μυστικοπαθής και συγκρατημένος όταν πρόκειται για τα οικονομικά ζητήματα, αυτό δεν προμηνύει κάτι καλό για το μέλλον της σχέσης.

«Αν είναι μια αληθινή συνεργασία, γιατί να μην είμαστε υπεράνω των οικονομικών;» αναρωτιέται. «Είτε υπάρχει προγαμιαίο συμβόλαιο είτε όχι, πιστεύω ότι οι σύζυγοι γνωρίζουν την πλήρη οικονομική τους κατάσταση της οικογένειας. Το να μην μοιράζεσαι αυτές τις πληροφορίες ισοδυναμεί με το να λες «δεν σε εμπιστεύομαι».

Κι επίσης: 

Δεν τσακώνονται για ένα μέιλ ή ένα μήνυμα στο κινητό 

....όταν τα πράγματα ζορίζουν, «είναι πολύ πιο εύκολο να πληκτρολογήσουμε κάτι που πιθανότατα δεν θα λέγαμε σε κάποιον προσωπικά», λέει η Λάνα Στούτμαν στη HuffPost. «Απλώς, ας μην πατήσουμε το κουμπί αποστολής - ένας προφανής κανόνας, δύσκολο να τον τηρήσουμε όταν είμαστε θυμωμένοι ή αναστατωμένοι». 

Δεν λένε πράγματα που δεν μπορούν να τα πάρουν πίσω

... «Αν μπορώ να κάνω τον/την σύζυγό μου να γελάσει κατά τη διάρκεια της πιο έντονης λογομαχίας, (αυτό) θα μας βοηθήσει να ”γειωθούμε” και να κάνουμε μια συζήτηση που τελικά θα δώσει λύση», λέει η Τσίνιτς.

Δεν εμποδίζουν τον/την σύντροφό τους να έχει τα δικά του/της χόμπι και σχέσεις

Η Τσίνιτς δεν περιορίζει την ελευθερία του συζύγου της, γιατί ξέρει ότι είναι σημαντικό για την υγεία μιας συνεργασίας να διατηρηθεί η ανεξαρτησία.