Υπάρχουν πολλά υπέροχα προϊόντα στην αγορά που μας βοηθούν να έχουμε τη βαλίτσα μας οργανωμένη όταν ταξιδεύουμε.
Αλλά ένα σημαντικό πράγμα βοηθά την οργάνωση και ίσως, ακόμα περισσότερο, την υγιεινή μας. Αναφερόμαστε σε τσάντες παπουτσιών.
Ενώ κάποιοι άνθρωποι αισθάνονται άνετα απλά πετώντας τα παπούτσια τους στο εσωτερικό της βαλίτσας, οι πιο συνειδητοί γύρω από τα μικρόβια ανάμεσά μας μπορεί να το σκεφτούν δύο φορές. Τελικά, θέλουμε το βρώμικο κάτω μέρος των σνίκερς ή των παπουτσιών μας να έρχεται σε επαφή με τα καθαρά ρούχα μας;
Γιατί οι τσάντες παπουτσιών είναι πραγματικά σημαντικές;
«Νομίζω ότι είναι καλή ιδέα να βάλουμε τα παπούτσια μας σε κάτι σαν πλαστική σακούλα από το μπακάλικο ή σε μια από αυτές τις επαναχρησιμοποιούμενες σακούλες με φερμουάρ που μπορούμε να αγοράσουμε πριν τη βάλουμε στη βαλίτσα μας», λέει ο Φίλιπ Κ. Τιερνό, καθηγητής μικροβιολογίας και παθολογίας στο Grossman School of Medicine του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης.
Σημειώνει ότι τα επίπεδα της «διείσδυσης» μικροβίων σε ένα ζευγάρι παπούτσια εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως το σχέδιο των παπουτσιών, το μέρος που περπατάμε και πόσο συχνά πλένονται.
«Αν το κάτω μέρος του παπουτσιού έχει ραβδώσεις ή υπάρχουν ραβδώσεις στο πλάι ή σε άλλες περιοχές που μπορούν να συλλέξουν υλικό, τότε ας σκεφτούμε τι μαζεύουν», εξηγεί ο ίδιος. «Ανάλογα με την πόλη στην οποία ζούμε, είναι πιθανό να περπατάμε σε πεζοδρόμια και δρόμους όπου οι άνθρωποι βήχουν, φτύνουν και κάνουν έμετο. Υπάρχουν ούρα, περιττώματα ανθρώπων και ζώων και ένα σωρό άλλα πράγματα που είναι σχετικά μικροβιακά και που προκαλούν ασθένειες. Και εκτός από τις σόλες των υποδημάτων μας, κι η εσωτερική περιοχή μπορεί να μεταφέρει μικρόβια.
Μερικοί ιδρώνουν περισσότερο από άλλους και φέρουν χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο*, ο οποίος μπορεί να εξαπλωθεί από το εσωτερικό του παπουτσιού...», σημειώνει ο Τιερνό. «Ο ιδρώτας μεταδίδει επίσης οσμή, η οποία μπορεί να εξαπλωθεί γύρω στη βαλίτσα».
Τι κίνδυνος ενέχεται στο να μην βάζουμε τα παπούτσια μας σε μια τσάντα;
«Οι άνθρωποι κάνουν τα πιο περίεργα πράγματα δημοσίως. Περπατώντας στο δρόμο μπορούμε να μαζέψουμε κάθε λογής πράγματα που μπορεί να είναι μολυσμένα. Αλλά εξακολουθεί να είναι σχετικά χαμηλός ο κίνδυνος να προκληθεί μόλυνση», λέει ο Τιερνό.
Τόνισε ότι για τους περισσότερους ανθρώπους, οι ανοσολογικές αποκρίσεις του οργανισμού και τα «εμπόδια» όπως το δέρμα τείνουν να μας προστατεύουν από λοιμώξεις, ακόμη και όταν είμαστε εκτεθειμένοι σε μικρόβια που μεταδίδονται από τα παπούτσια μας... «Και ακόμα κι αν κολλήσουμε μικροοργανισμούς, θα πρέπει να συλλέξουμε πολλά κύτταρα και σε επαρκή αριθμό για να προκληθεί μόλυνση. Θα μπορούσαμε να πατήσουμε πάνω σε οργανισμούς που είναι επικίνδυνοι, αλλά γενικά το χαρακτηρίζω ως κάτι χαμηλού κινδύνου».
Ακόμα κι αν ο κίνδυνος να αρρωστήσουμε είναι χαμηλός, πιθανότατα δεν μας ενδιαφέρει η ιδέα να ανακατέψουμε τα ρούχα μας με τα, γεμάτα μικρόβια, παπούτσια μας σε όλο τους το μεγαλείο... Μερικές φορές, τα μέλη της οικογένειας ετοιμάζουν μαζί τις ίδιες βαλίτσες όταν ταξιδεύουν μαζί ή μοιράζονται τις ίδιες αποσκευές που χρησιμοποιούν εναλλάξ για ξεχωριστά ταξίδια.
Και ενώ η βαλίτσα μας μπορεί να έχει μια ξεχωριστή εξωτερική θήκη όπου μπορούμε να τοποθετήσουμε τα παπούτσια μας, οι πιθανότητες είναι ότι πρέπει να χρησιμοποιήσουμε και το εσωτερικό της βαλίτσας. Εκεί μπαίνουν οι τσάντες παπουτσιών. Από διάφορες συσκευασίες που πλένονται μέχρι πολύχρωμους σάκους με κορδόνια περίσφιξης, υπάρχουν πολλές επιλογές για να φυλάξουμε τα υποδήματά μας.
* Χρυσίζων σταφυλόκοκκος (επιστημονική ονομασία: Staphylococcus aureus) είναι βακτήριο, είδος Gram θετικού κόκκου, το οποίο ανήκει στο γένος των σταφυλοκόκκων. Βρίσκεται στο δέρμα και σε βλεννογόνους στο άνω αναπνευστικό σύστημα - κυρίως στην μύτη. Αν και συχνά δεν επιφέρει επιπτώσεις, ενίοτε προκαλεί δερματικές και συστηματικές λοιμώξεις (ΠΗΓΗ: el.wikipedia.org)