Ένας Βρετανίδα σχεδιάστρια ισχυρίζεται ότι είναι η πρώτη που έφτιαξε ποτέ παγωτό με γεύση βανίλιας που προέρχεται από ανακυκλωμένο πλαστικό. Αν και κανείς δεν το έχει δοκιμάσει ακόμα, υποτίθεται ότι έχει γεύση ακριβώς όπως το κανονικό παγωτό βανίλιας.
Στο πλαίσιο του τελευταίου έτους του πρότζεκτ της στο Central Saint Martins Design School, η Ελεονόρα Ορτολάνι ξεκίνησε να κάνει κάτι που κανείς άλλος δεν είχε επιχειρήσει ποτέ πριν, τουλάχιστον εξ όσων γνωρίζει: να χρησιμοποιήσει μια μικρή ποσότητα πλαστικού για να φτιάξει γεύση παγωτού, αναφέρει το Oddity Central.
Το πρότζεκτ, με τίτλο Guilty Flavours, εμπνεύστηκε από την απογοήτευση της νεαρής σχεδιάστριας για το πώς ανακυκλώνεται γενικά το πλαστικό: μετατρέπεται σε προϊόντα που δεν μπορούν να ανακυκλωθούν περαιτέρω, επειδή είχαν αναμιχθεί με ρητίνες ή άλλα υλικά, κάτι που πίστευε ότι επιδείνωνε το πρόβλημα.
Έχοντας ακούσει πρόσφατα για ένα είδος σκουληκιού που θα μπορούσε να χωνέψει τις πλαστικές σακούλες, άρχισε να αναρωτιέται αν υπήρχε κάποιος τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι θα μπορούσαν να τρώνε πλαστικό, να το σπάσουν και να το εξαλείψουν οριστικά.
«Δεν θα φανταζόμουν ποτέ ότι θα μπορούσα πραγματικά να φτιάξω τρόφιμα από πλαστικό», δήλωσε ο Ορτολάνι στο περιοδικό Dezeen. «Και ήταν δύσκολο για μένα να βρω έναν επιστήμονα που να ενδιαφέρεται πραγματικά να συνεργαστεί μαζί μου σε αυτό».
Τελικά, η Ορτολάνι βρήκε την επιστήμονα τροφίμων και ερευνήτρια του London Metropolitan University Τζοάνα Σάντλερ από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, η οποία τη βοήθησε να συνθέσει συνθετική βανιλίνη από πλαστικό.
Παράγεται από την ίδια πρώτη ύλη με το πλαστικό - αργό πετρέλαιο - οπότε το σκεπτικό ήταν ότι το μόνο που χρειάζονταν ήταν ένα ένζυμο για να σπάσουν τους εξαιρετικά ισχυρούς δεσμούς μεταξύ των μορίων στη δομή του πλαστικού και ένα άλλο για να συνθέσουν αυτά τα μόρια σε βανιλίνη.
Τη στιγμή που τα πρώτα ένζυμα σπάνε την αλυσίδα, δεν είναι πια πλαστικό, δεν είναι πια πολυμερές. Είναι μονομερή. Είναι στοιχεία», είπε ο νεαρός σχεδιαστής. «Το μικροπλαστικό μοιάζει σαν να είναι ένα μόριο, αλλά στην πραγματικότητα είναι ένα πολύ μικρό κομμάτι πλαστικού, δεν έχει σπάσει».
Η ουσία που προκύπτει μυρίζει ακριβώς όπως η βανιλίνη, αλλά η Ορτολάνι δεν την έχει δοκιμάσει, ούτε και κανένας άλλος. Υπάρχει ένας καλός λόγος γι′ αυτό. Επειδή αυτό είναι το πρώτο στον κόσμο, θεωρείται ένα εντελώς νέο συστατικό από τους φορείς ασφάλειας τροφίμων, οπότε κανείς δεν επιτρέπεται να το φάει μέχρι να μελετηθεί και να κριθεί ασφαλές για κατανάλωση. Ωστόσο, η μοριακή δομή είναι πανομοιότυπη με εκείνη της βανιλλίνης.
Το πρώτο παγωτό βανίλιας αρωματισμένο με πλαστική βανιλίνη είναι επί του παρόντος κλειδωμένο σε ψυγείο και εκτίθεται στο Central Saint Martins. Η σχεδιάστρια ελπίζει ότι το επίτευγμά της θα ξεκινήσει μια συζήτηση για την ανακύκλωση και τον τρόπο που βλέπουμε τα συνθετικά και φυσικά προϊόντα.