Ο Σκωτσέζος συγγραφέας Τζέιμς Μάθιου Μπάρι (1860 - 1937) εμπνεύστηκε τον «Πίτερ Παν», το σκανταλιάρικο αγόρι που αρνείται να μεγαλώσει και επιπλέον μπορεί να πετάξει χωρίς τη βοήθεια νεραϊδόσκονης, από τα αγόρια της οικογένειας Λουέλιν Ντέιβις, την κηδεμονία των οποίων ανέλαβε όταν τα παιδιά έχασαν τους γονείς τους.
Οι περιπέτειες του ατίθασου αρχηγού των Χαμένων Παιδιών στη Χώρα του Ποτέ -με την γλυκιά νεράιδα Τίνκερμπελ, τον αιώνιο αντίπαλο του, Κάπτεν Χουκ και βεβαίως τη φίλη του Γουέντι- που πιστεύει με όλη του τη δύναμη ότι τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα μόνο αν τα επιθυμείς βαθιά, αγαπήθηκαν από την πρώτη στιγμή, γνωρίζοντας συνεχείς επανεκδόσεις και εμπνέοντας ταινίες, animation, μιούζικαλ και θεατρικές παραστάσεις.
Ωστόσο, το ανέκδοτο αρχικό χειρόγραφο του Τζέιμς Μάθιου Μπάρι με τίτλο «Πίτερ Παν και Γουέντι» που κυκλοφόρησε πριν από λίγες ημέρες, αποκαλύπτει μια πιο σκοτεινή πλευρά του ατίθασου ήρωα.
Το βιβλίο φέρει τις ιδιόχειρες σημειώσεις και αλλαγές που έκανε ο συγγραφέας ενώ «χτένιζε» το κείμενο, από τις οποίες προκύπτει ότι σε δεύτερο χρόνο και σε μία προσπάθεια να δώσει ένα έργο περισσότερο «ταιριαστό» με το αναγνωστικό κοινό της εποχής του (1911), ο Μπάρι αποφάσισε να απεικονίσει τον Πίτερ Παν πιο ήπιο από ό,τι αρχικά τον είχε σκιαγραφήσει, σβήνοντας σημεία όπως αυτά που τον αποκαλούσε «σκανταλιάρικο αγόρι» ή έγραφε ότι απευθύνεται με προκλητικό τρόπο στη Γουέντι και πως η συμπεριφορά του είναι «περισσότερο περιφρονητική παρά ποτέ».
Η επιμελήτρια της νέας έκδοσης Τζέσικα Νέλσον δήλωσε ότι οι τροποποιήσεις του Μπάρι όσον αφορά τα χαρακτηριστικά που ο συγγραφέας προσέδωσε αρχικά στον Πίτερ Παν θυμίζουν την πρώτη εκδοχή του «Φρανκενστάιν» της Μαίρης Σέλεϊ: «Το πλάσμα στο χειρόγραφο της ήταν πιο σκοτεινό, με λιγότερο ανθρώπινες ιδιότητες».
«Ο Πίτερ Παν είναι πολύ πιο ’εγωιστής′ στο χειρόγραφο του Μπάρι σε σχέση με την τελική -δημοσιευμένη- εκδοχή» εξηγεί η Νέλσον, γεγονός που συνάδει περισσότερο με το φινάλε του βιβλίου όταν ο Πίτερ Παν αποκαλύπτει στην Γουέντι ότι έχει ξεχάσει εντελώς την Τίνκερμπελ.
«Ο Μπάρι δεν φοβόταν να πάει την ιστορία του σε σκοτεινά σημεία και επίσης, προσπαθούσε να δείξει ότι τα παιδιά μπορούν να είναι και άγρια».
Στην αρχική εκδοχή η Neverland (Χώρα του Ποτέ) ονομάζεται «Never Never Land» και περιγράφεται ως ένας «κόλπος έρημος», πολύ πιο μυστηριώδης από ό,τι στην έκδοση.
Ο συγγραφέας ήθελε να τονίσει την απόσταση ανάμεσα στον κόσμο των ενηλίκων και στον Πίτερ Παν: «Η Neverland είναι πραγματικά ένα Never Never Land, ένας τόπος στον οποίον οι μεγάλοι δεν μπορούν να φτάσουν ποτέ, μα ποτέ» καταλήγει η Νέλσον.
Το 282 σελίδων χειρόγραφο κυκλοφορεί από τον εκδοτικό οίκο SP Books σε μόλις 1000 αριθμημένα αντίτυπα (στην τιμή των 167 ευρώ) και περιλαμβάνει 21 έγχρωμες εικονογραφήσεις της Γκουίντεντ Χάντσον, από μία σπάνια έκδοση του βιβλίου το 1930. Μέρος των εσόδων θα δοθούν στο νοσοκομείο Great Ormond Street Hospital στο οποίο ο συγγραφέας είχε μεταβιβάσει τα πνευματικά δικαιώματα του «Πίτερ Παν».
Με πληροφορίες από Guardian