Τα παλιά χρόνια στο στρατό τα διάφορα παραγγέλματα δίνονταν και με τη σάλπιγγα, όπως π.χ. το γνωστό σάλπισμα για το συσσίτιο των στρατιωτών. Για τα άλογα του ιππικού υπήρχε ειδικό σάλπισμα, που λέγεται «νομή» για να τα καλέσουν για τάισμα.
Κάποτε στην Ελλάδα του 19ου αιώνα ένα ξύλινο ιστιοφόρο μετέφερε μια ίλη ιππικού. Το ταξίδι καθυστέρησε λόγω καιρικών συνθηκών και μεσοπέλαγα σώθηκαν οι τροφές για τα άλογα, που άρχισαν να πεινάνε και να διαμαρτύρονται κλωτσώντας τα ξύλινα πλευρά του πλοίου με κίνδυνο να το βουλιάξουν.
Ο καπετάνιος και ο ίλαρχος δεν ήξεραν πώς να ηρεμήσουν τα άλογα. Τότε ο ίλαρχος διέταξε τον σαλπιγκτή να σαλπίσει το παράγγελμα νομή, που ακούγοντας το τα άλογα νόμισαν, ότι θα τα ταΐσουν και ησύχασαν.
Μετά από λίγο τα πεινασμένα άλογα ξανάρχισαν να κλωτσούν, ξανά σάλπισε ο σαλπιγκτής νομή, τα άλογα ησύχασαν για λίγο, ξανάρχισαν να κλωτσούν, αλλά με συνεχή σαλπίσματα κατάφερναν να τα ησυχάζουν μέχρι που έφτασαν στο λιμάνι.
Η παλιά αυτή ιστορία μου θυμίζει τις τακτικές που χρησιμοποιούν διαχρονικά όχι μόνο όλες οι κυβερνήσεις, αλλά και η δημόσια διοίκηση με την παραπομπή των θεμάτων σε επιτροπές, η δικαιοσύνη με τις προκαταρκτικές εξετάσεις και κάθε σχηματισμός, όταν πρέπει να αντιμετωπίσει και επιλύσει κάθε είδους προβλήματα.
Οι προηγούμενες κυβερνήσεις είχαν να αντιμετωπίσουν κυρίως οικονομικά προβλήματα που τις ανάγκασαν να προσφύγουν στα μνημόνια που έπρεπε να κλείσουν με τις εκθέσεις αξιολόγησης με τα προαπαιτούμενα, τα μέτρα και αντίμετρα που έπρεπε να ληφθούν και κάθε φορά που τα πράγματα αγρίευαν γιατί δεν έκλεινε η αξιολόγηση η κυβέρνηση ανάγγελλε ξανά και ξανά νέες ημερομηνίες κλεισίματος.
Στη παρούσα κυβέρνηση έλαχε να αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα, εθνικά, γεωπολιτικά, πανδημίας, ενέργειας και κυρίως πληθωρισμού και ακρίβειας. Με τις ενέργειες της προσπάθησε να απαλύνει προσωρινά την οξύτητα του προβλήματος της ενέργειας με το προσωρινό άνοιγμα των λιγνιτωρυχείων, με επιδοτήσεις σε ορισμένες κοινωνικές ομάδες στη κατανάλωση του ηλεκτρικού ρεύματος, θέρμανσης και βενζίνης με τα διάφορα pass , της ακρίβειας που έπληττε τον καταναλωτή με το καλάθι της νοικοκυράς και τις ανεπαρκείς αυξήσεις των συντάξεων και μισθών, που καλύπτουν πολλοστημόριο του πληθωρισμού.
Όλα αυτά και όσα θα εξαγγελθούν είναι σαλπίσματα «νομής» που καθησυχάζουν τη κοινή γνώμη, λύνουν προσωρινά κατά κάποιο τρόπο μερικά από τα παραπάνω προβλήματα της καθημερινότητας και διεγείρουν τα αντανακλαστικά Παυλόφ των πολιτών για να περιμένουν παθητικά και να ελπίζουν ότι κάποτε η χώρα σαν το παραπάνω ιστιοφόρο θα φθάσει στο ήρεμο λιμάνι της οικονομικής ανάκαμψης, για την οποία όπως φαίνεται έχουν δημιουργηθεί οι προϋποθέσεις. Φυσικά υπάρχει και ο αντίλογος με οικονομικά και πολιτικά επιχειρήματα, αλλά αυτά δεν αποτελούν αντικείμενο του παρόντος άρθρου.
***
Λέανδρος Τ. Ρακιντζής
Αρεοπαγίτης ε.τ.