Το Σάββατο 6 Φεβρουαρίου θα γίνει η κηδεία του Παύλου Σάμιου στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών.
Ο ζωγράφος και πανεπιστημιακός, καθηγητής της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών έφυγε την Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου, από τη ζωή, μετά από ολιγόμηνη μάχη με την επάρατο νόσο.. Ο καταξιωμένος ζωγράφος νοσηλευόταν στο νοσοκομείο Υγεία.
Ο Παύλος Σάμιος πάλεψε με την αισιοδοξία που τον διέκρινε ως την ύστατη ώρα. Με τη ζωγραφική του και τα μηνύματα που διέδιδε μέσω αυτής είναι ένας νικητής της ζωής.
Η τελευταία ατομική του έκθεση πραγματοποιήθηκε τον Σεπτέμβριο-Οκτώβριο του 2020 στην γκαλερί Σκουφά, με τίτλο «Καφέ Παράδεισος», όπου ο Παύλος Σάμιος παρουσίασε μια νέα ενότητα έργων, στο αγαπημένο του θέμα των καφενείων, που τον είχε απασχολήσει για πρώτη φορά τη δεκαετία του ’80 στο Παρίσι.
Σε μια εποχή που η ανθρώπινη επαφή ακολουθεί κανόνες συμβίωσης και η ανάγκη συνύπαρξης γίνεται πιο έντονη, ο Παύλος Σάμιος, μας καλούσε μέσα από αυτήν την ύστατη έκθεση του, σ ένα χώρο συναναστροφής, ξεγνοιασιάς και οικειότητας, στο δικό του «Καφέ Παράδεισος».
Από τις πιο σημαντικές εκθέσεις του των τελευταίων ετών ήταν η έκθεση του με τίτλο «Broken History», που φιλοξενήθηκε στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο Ελλάδος από τον Μάρτιο ως το Φθινόπωρο του 2019.
O καταξιωμένος ζωγράφος είχε επιλέξει σ αυτή του την έκθεση ένα διαφορετικό υλικό, χάρτινες κούτες που έχει συλλέξει από τον δρόμο, το οποίο απογείωσε με την έμπνευση του και τη ζωγραφική του. Αυτό το ευτελές, αλλά τόσο δυναμικό υλικό, συνώνυμο της μετακίνησης και της αλλαγής τόπου, έγινε ο καμβάς των αρχαίων συμβόλων και λειτούργησε ως γέφυρα του παρελθόντος με το παρόν. Ο Σάμιος κατακερμάτισε τα αρχαία αγάλματα σε διαφορετικά κομμάτια χαρτόνι, αποδομώντας την ιστορία και προσφέροντας συνάμα μια διαφορετική οδό προσέγγισης της.
Εξαιρετικά σημαντική επίσης, στο σύνολο των εκθέσεων του, ήταν η μεγάλη αναδρομική του έκθεση που φιλοξενήθηκε τον Νοέμβριο του 2014 στο κτήριο της οδού Πειραιώς του Μουσείου Μπενάκη, με τίτλο «Ζωγραφική Απολογία».
Ο Παύλος Σάμιος είχε παρουσιάσει σ αυτή του την έκθεση για πρώτη φορά τα έργα που δημιούργησε τα τελευταία τέσσερα χρόνια, καθώς και μια επιλογή έργων που κάλυπταν όλη την πορεία του στη ζωγραφική ως τότε και κατέγραφαν τα θέματα που τον είχαν απασχολήσει κατά καιρούς στις ατομικές του εκθέσεις.
Και τις τρεις παραπάνω εκθέσεις είχε επιμεληθεί η σύζυγος του Μαρία Ξανθάκου, η οποία στάθηκε στο πλευρό του όλο το διάστημα της μάχης που έδινε από το καλοκαίρι και μετά.