Ο Κασσελάκης έκανε μπρος - πίσω και, τελικά, καταλήξαμε στην αναβολή μίας νέας εκλογής αρχηγού στον ΣΥΡΙΖΑ. Μετά τις ευρωεκλογές. Αφού μετρηθεί σε αληθινές κάλπες ο Στέφανος Κασσελάκης απέναντι στη ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη.
″Να πάμε ενωμένοι στις εκλογές”, φώναζαν οι σύνεδροι - υποστηρικτές του αρχηγού στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Δε νομίζω ότι το πέτυχαν, αναβάλλοντας την σύγκρουση και συντηρώντας ανοιχτό το μέτωπο στο εσωτερικό του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Δυσκολεύομαι να φανταστώ την Όλγα Γεροβασίλη, αλλά και όλους εκείνους που διαφώνησαν δημόσια με το ερωτηματολόγιο Κασσελάκη, ξαφνικά να βάζουν πλάτη στον αρχηγό για να τον βοηθήσουν να συγκεντρώσει ένα ποσοστό - που θα του επιτρέψει να παραμείνει αρχηγός, ανενόχλητος μετά τις ευρωεκλογές.
Επίσης, δυσκολεύομαι να φανταστώ ότι ο Αλέξης Τσίπρας, που είδε να πέφτει στο κενό η παραίνεσή του για εκλογή αρχηγού τώρα, θα βγει μπροστά στην προεκλογική μάχη με τη ΝΔ.
Επί έξι μήνες, η διαχείριση της ηγεσίας από τον Κασσελάκη καταδίκασε τον ΣΥΡΙΖΑ σε διαρκή εσωστρέφεια. Εγινε μία διάσπαση με κρότο. Τα δημοσκοπικά ποσοστά τον φέρνουν τρίτο κόμμα και σε μία καθοδική πορεία που ουδείς γνωρίζει εάν έχει ολοκληρωθεί ή συνεχίζεται.
Την ίδια ώρα, βουλευτές και στελέχη - και ο ίδιος ο Κασσελάκης - σε κάθε συνέντευξη σχεδόν, είχαν να απαντήσουν σε τόσες ερωτήσεις για τον ΣΥΡΙΖΑ, όσες σχεδόν και για την αντιπολίτευση που ασκούσαν.
Υποψιάζομαι ότι από σήμερα και μέχρι τις ευρωεκλογές λίγα θα αλλάξουν για τον Στέφανο Κασσελάκη. Μόνος ήρθε, μόνος θα δώσει τη μάχη των ευρωεκλογών - δεν θέλω να παριστάνω την Κασσάνδρα, όμως ίσως φύγει και μόνος στο τέλος.
Και η κεντροαριστερά; Ποιά κεντροαριστερά;
Μετά τις εκλογές του περασμένου καλοκαιριού, το ΠΑΣΟΚ βρήκε την άνεση να κρατηθεί μακριά από ένα αμφιλεγόμενο συνομιλητή και να αναπτύξει μία - σχετική, αν όχι ισχνή - δυναμική ανάκαμψης, που το φέρνει ως δεύτερο κόμμα στις δημοσκοπήσεις. Λέω ”ισχνή”, γιατί υπό τις συνθήκες που επικράτησαν το τελευταίο εξάμηνο, ίσως είχε το ΠΑΣΟΚ μία μεγάλη ευκαιρία να εδραιώσει τον ρόλο και τα ποσοστά του ως ”επί της ουσίας αξιωματική αντιπολίτευση”. Δεν πρόλαβε.
Και τώρα;
Τώρα, το ΠΑΣΟΚ έχει τη μεγαλύτερη ευκαιρία του.
Αν καταφέρει να προσελκύσει την ψήφο διαμαρτυρίας, που εύκολα δίνουν οι Ελληνες στις ευρωεκλογές.
Αν αξιοποιήσει την αμηχανία, ως αποτέλεσμα των εσωτερικών συγκρούσεων στον ΣΥΡΙΖΑ.
Αν πείσει τους ψηφοφόρους, ότι ανακάμπτει πραγματικά και είναι σε θέση να συσπειρώσει κοινωνικές δυνάμεις που είχε απογοητεύσει στο παρελθόν, με αποτέλεσμα να μετακινηθούν στον ΣΥΡΙΖΑ, επί ημερών Τσίπρα.
Αν αποδείξει, ότι μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες απέναντι στη ΝΔ και να παρουσιάσει μία συγκροτημένη εναλλακτική πολιτική πρόταση - εκεί που ο Κασσελάκης υστερεί (επιεικώς) μέχρι στιγμής.
Αν όχι και τώρα, πότε; Μεγαλύτερη ευκαιρία δεν μπορώ να φανταστώ.
Όμως, αν δεν σημαδέψεις σωστά, όλα τα γκολ χάνονται.