Πόλεμος έχει ξεσπάσει ανάμεσα στον Ταγίπ Ερντογάν και ξένα ΜΜΕ μετά και το πρωτοσέλιδο του Economist, όπου, μεταξύ άλλων, αναγράφεται ότι «ο Ερντογάν πρέπει να φύγει», λέγοντας ότι οι τουρκικές εκλογές είναι οι πιο σημαντικές του πλανήτη.
Ο Τούρκος πρόεδρος φανερά ενοχλημένος από τη θέση του διεθνούς μέσου απάντησε ότι «δεν θα επιτρέψουμε να κατευθύνεται η εσωτερική μας πολιτική και να κουνάνε τα δάχτυλα στην εθνική βούληση τα εξώφυλλα των περιοδικών, που αποτελούν τον επιχειρησιακό μηχανισμό των παγκόσμιων δυνάμεων».
Σύμφωνα με το Σκάι ο διευθυντής επικοινωνίας της τουρκικής προεδρίας Φαχρετίν Αλντούν, βγήκε κι αυτός στην επίθεση κατά των «δυτικών πρωτοσέλιδων» χαρακτηρίζοντάς τα «σκανδαλώδη πρωτοσέλιδα» και «μαζικό πόλεμο του Τύπου της Δύσης εναντίον του Ερντογάν».
Ο Αλντούν έχει ανεβάσει στο twitter δημοσιεύματα, μιλώντας για «εκστρατεία εναντίον του Ερντογάν»:
«Λυπούμαστε για την παθολογική αντίθεση των δυτικών ΜΜΕ στην Τουρκία και την εχθρότητα προς τον Ερντογάν πριν από τις εκλογές της 14ης Μαΐου και παρακολουθούμε με έκπληξη τα δημοσιεύματα που στοχεύουν τη βούληση του έθνους μας.
Όσο η χώρα μας απαλλάσσεται από τα δεσμά, παρατηρούμε ότι η ένταση των δυτικών επιθέσεων αυξάνεται. Καθώς ο Πρόεδρός μας, κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, δίνει προτεραιότητα στα συμφέροντα του έθνους μας και απορρίπτει ό,τι επιβάλλεται, αγνοούν την αρχή της αμεροληψίας και στρέφονται σε επιχειρήσεις δημιουργίας εντυπώσεων. Θέλουμε να υπενθυμίσουμε.
Το έθνος μας, του οποίου η προτεραιότητα και η πλευρά είναι η Τουρκία , ξέρει πολύ καλά πού να σταθεί. Γνωρίζει από κοντά αυτούς που κάνουν βρόμικη προπαγάνδα και αυτούς που επιδίδονται σε ασύμμετρες ψυχολογικές επιχειρήσεις. Και το έθνος μας στις 14 Μαΐου ετοιμάζεται να σπάσει τα πρωτοσέλιδα, τα παιχνίδια που στοχεύουν τη βούληση του, υπό την καθοδήγηση των αρχών και των αξιών μας.
Πιστεύουμε ειλικρινά ότι το αγαπημένο μας έθνος, που γνωρίζει τα παιχνίδια αυτά , δεν ξεχνά τους σεναριογράφους και γνωρίζει τα έργα, θα σταθεί δίπλα στο κράτος και στον Πρόεδρό μας, όπως και χθες.
Εάν υπάρχουν εκείνοι που ονειρεύονται να σταματήσουν την άνοδο της Τουρκίας, τους συμβουλεύουμε να εγκαταλείψουν αυτό το όνειρο. Αυτό το αγαπημένο έθνος δεν ικανοποίησε τους εχθρούς της Τουρκίας και δεν θα το κάνει».
Τι γράφει ο Economist
Στο πρωτοσέλιδο του ο Economist διερωτάται εάν «Θα μπορούσε να εκδιωχθεί ο Ερντογάν στις επερχόμενες εκλογές στην Τουρκία;» για να υπογραμμίσει στη συνέχεια ότι «η έξοδός του θα αναμόρφωσε τη χώρα και θα είχε απήχηση σε όλο τον κόσμο».
Υποστηρίζει ακόμη ότι η απομάκρυνση του Ερντογάν από την πολιτική σκηνή θα ευνοούσε και τις γειτονικές προς την Τουρκία, χώρες.
«Παρότι ο Ερντογάν φυλακίστηκε και αποκλείστηκε από τα δημόσια αξιώματα (το 1999 καταδικάστηκε σε δεκάμηνη φυλάκιση με αφαίρεση των πολιτικών του δικαιωμάτων) ωστόσο κατάφερε να επιστρέψει και να κυριαρχήσει στην τουρκική πολιτική σκηνή» αναφέρει το δημοσίευμα.
Ο Ερντογάν έχει κερδίσει πέντε βουλευτικές εκλογές, δύο προεδρικές εκλογές και τρία δημοψηφίσματα. Έχει αντιμετωπίσει ακόμη και ένα στρατιωτικό πραξικόπημα. Αλλά στις 14 Μαΐου, πολλά μπορεί να αλλάξουν για τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και στη δεύτερη πολυπληθέστερη χώρα της Ευρώπης.
Ο Economist αναφέρεται στις δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι η ενωμένη αντιπολίτευση θα μπορούσε να κερδίσει τον έλεγχο του κοινοβουλίου από το κόμμα Δικαιοσύνη και Ανάπτυξη του Τούρκου προέδρου και των συμμάχων του ενώ και ο Ερντογάν, φαίνεται να υστερεί στις προεδρικές εκλογές που θα διεξαχθούν την ίδια ημέρα.
«Όμως μια ενδεχόμενη ήττα του Ερντογάν στις εκλογές δεν θα ήταν απλώς το τέλος μιας εποχής. Θα προκαλούσε τεράστια αναταραχή στην Τουρκία και σε όλο τον κόσμο» αναφέρει το δημοσίευμα.
«Η Τουρκία είναι, σε τελική ανάλυση, η 11η μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο, μετά την προσαρμογή του κόστους ζωής, μπροστά από τον Καναδά, την Ιταλία και τη Νότια Κορέα.
Είναι ένα κομβικό και δύστροπο μέλος του ΝΑΤΟ, που διατηρεί σχέσεις και μετα τις δύο πλευρές του πολέμου (Ρωσία- Ουκρανία) με τον Ερντογάν να έχει προσωπικές σχέσεις με τον Βλαντιμίρ Πούτιν.
Επιπλέον, βρίσκεται ανάμεσα στην Ευρώπη και το χάος της Μέσης Ανατολής και διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στον μετριασμό της ροής προσφύγων προς την ΕΕ. Είναι επίσης μια από τις λίγες γνήσιες δημοκρατίες στον μουσουλμανικό κόσμο, αν και ο κ. Ερντογάν υπονομεύει τους τουρκικούς θεσμούς εδώ και μια δεκαετία» αναφ΄ρει μεταξύ άλλων το δημοσιίευμα.
Πηγές: Economist, Σκάι, Daily Sabah