Λίγες ώρες πριν από τις σημαντικές για τον Ερντογάν δημοτικές εκλογές, όπου οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως δεν έχει πείσει τον τουρκικό λαό, η εφημερίδα Yeni Safak δημοσίευσε το σενάριο μίας πιθανής πολεμικής σύρραξης ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία και την παρέμβαση των ΗΠΑ. Πιο συγκεκριμένα, το δημοσίευμα φέρει τον τίτλο «Ο 6ος στόλος θα επιτεθεί στην Τουρκία», και αναφέρεται στο σενάριο μίας αμερικανικής στρατιωτικής επέμβασης στη χώρα κάνοντας συγκεκριμένη αναφορά στο βιβλίο του αρχηγού των ναυτικών επιχειρήσεων των ΗΠΑ, Τζον Ρίτσαρντσον, με τίτλο «Fleet Tactics and Naval Operations», το οποίο και επικαλείται.
Οταν βγαίνουν τέτοιου είδους πληροφορίες, υποτίθεται διαβαθμισμένες, για σενάρια επιχειρήσεων πολεμικής φύσης από τα ΜΜΕ, ειδικότερα δε όταν αφορούν ισχυρές χώρες, να γνωρίζουμε πώς είτε πρόκειται για ΨΕΠ (Ψυχολογικές Επιχειρήσεις) αποτροπής ή για «ιστορία τραβηγμένη και προσαρμοσμένη» με στόχο να συσπειρώσει τον κόσμο του εκάστοτε κράτους που την αναφέρει υπερ της ήδη υπάρχουσας κυβέρνησης και κυβερνητικής γραμμής.
Η σεναριολογία που κυκλοφόρησε από την YENI SAFAK (κυβερνητική εφημερίδα που υποστηρίζει το κόμμα ΑΚΡ του Ερντογάν) πέρα από το γεγονός πως είναι επίτηδες ατελής, είναι ταυτόχρονα και χωρίς ουσία. Διότι δείχνει κινήσεις που υποτίθεται ότι θα έκανε ο 6ος στόλος των ΗΠΑ, ο οποίος δεν είχε κάνει ανάλογες κινήσεις ούτε κατά των τζιχαντιστών στην Συρία (προσέγγιση στόχων) ενώ έχει ασόβαρα σημεία αναφοράς, όπως την συντριβή του ΠΝ χωρίς όμως να αναφέρει πώς θα γίνει αυτό, όταν η διασπορά και των δύο στόλων δεν επιτρέπει τέτοιες ναυμαχίες στυλ «Ναυαρίνου» (σ.σ. πρέπει να ενοχλεί την Τουρκία ακόμη η συγκεκριμένη ήττα). Ούτε φυσικά μπορεί να γίνει μια μαζική συγκέντρωση, όπως έκανε η Τουρκία σε πρόσφατη άσκηση που πήρε μόνο 2 μέρες για να πλεύσουν όλοι μαζί σε ίδια ρότα. Δεν πιάνει επίσης σημαντικές δυνάμεις, όπως η Π.Α. της Ελλάδας που ακόμα και σήμερα τους εξοντώνει σε αερομαχίες εικονικής φύσης. (Να τονίσουμε εδώ πως τα F-35 θα κάνουν πολύ καιρό να τα δουν στην Τουρκία όπως αποδεικνύουν οι μέχρι στιγμής εξελίξεις).
Οπότε, όπως το αντιλαμβάνομαι, πρόκειται για μια σεναριολογία τουρκικής έμπνευσης που στηρίχθηκε, μάλλον, σε μια κλασσική σειρά παιγνίων που κάνουν οι ΗΠΑ ακόμα και για ζόμπι και εξωγήινους (πρόκειται για το CONPLAN 8888).
Το άρθρο επικαλείτα 4 πολεμικά σενάρια και γι΄αυτό δημοσιεύει τέσσερις αντίστοιχους χάρτες.
Σύμφωνα με το πρώτο σενάριο, η Ελλάδα εγκαθιστά τακτικούς βαλλιστικούς πυραύλους στην Κυπριακή Δημοκρατία. Προκειμένου η Τουρκία να αποτρέψει αυτή την κίνηση, προειδοποιεί με σκληρό τρόπο την Αθήνα, η οποία ωστόσο δεν κάνει πίσω και πλοία της κατευθύνονται προς την Κύπρο, αλλά βυθίζονται από το τουρκικό ναυτικό.
Στο δεύτερο σενάριο, Τούρκοι κομάντο ξεκινούν επιχείρηση για την κατάληψη των νησιών της Μυτιλήνης, της Χίου, της Σάμου και της Κω.
Στο τρίτο σενάριο, στα νότια της Κύπρου και στην ανατολική Μεσόγειο το αμερικανικό αεροπλανοφόρο «Harry S.Truman» και άλλα πλοία των ΗΠΑ έρχονται αντιμέτωπα με τα τουρκικά πλοία.
Και στο τέταρτο σενάριο,οι αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις αναπτύσσονται στα βόρεια της Χίου και νότια της Αμοργού και στοχεύουν Αϊβαλί, Σμύρνη, Τσεσμέ, Κουσάντασι και Αλικαρνασσό. Το ‘οπλοστάσιο’ του 6ου στόλου αναπτύσσεται στο Κρητικό αρχιπέλαγος στα βόρεια του νησιού.
Φυσικά, όπως αναφέρω παραπάνω, τα σενάρια είναι υποθετικά και αποτελούν πάγια τακτική των ΗΠΑ και των αξιωματούχων της να δημιουργούν υποθετικά πολεμικά σενάρια, όμως η εφημερίδα Yeni Safak εκτιμά ότι είναι ενδεικτικά μιας μίας πιθανής στάσης των ΗΠΑ σε μία πραγματική σύρραξη Ελλάδας και Τουρκίας. Ενημερωτικά, αναφέρω πως η Yeni Safak (σημαίνει Νέα Αυγή) είναι γνωστή για τη σκληρή της υποστήριξη προς τον πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και έχει κατηγορηθεί ότι χρησιμοποίησε ρητορική μίσους για να στοχεύσει τις μειονότητες και τις ομάδες αντιπολίτευσης στη χώρα. Η εφημερίδα ιδρύθηκε το 1994 και φιλοξενούσε στις στηλες της φιλελεύθερους αλλά και ισλαμιστές αρθρογράφους. Το 1997 αποκτήθηκε από την εταιρεία Albayrak Holding, η οποία είχε στενούς δεσμούς με τον τότε δήμαρχο Κωνσταντινούπολης Ερντογάν. Σταδιακά, άρχισαν να προσλαμβάνονται περισσότεροι ισλαμιστές αρθρογράφοι, ενώ απολύθηκαν όσοι ασκούσαν κριτική στον Ερντογάν (χαρακτηριστική η περίπτωση του Kürşat Bumin).
Αναδημοσίευση από το Geopolitics and Daily News