Αν κάτι είναι σίγουρο, αυτό είναι ότι οι γεωπολιτικές εξελίξεις και το 2019 δεν θα μας κάνουν να βαρεθούμε ή να αναφωνήσουμε ότι αυτά που βιώνουμε τα έχουμε ξαναβιώσει.
Αυτή την πρόβλεψη έρχεται να επιβεβαιώσει και η ανακοίνωση του Τουρκικού υπουργείου εξωτερικών στις 9 Φεβρουαρίου, η οποία στράφηκε εναντίον της Κίνας για τον τρόπο μεταχείρισης των Ουιγούρων, την Τουρκογενή εθνική ομάδα που ζει στην Κίνα. Η ανακοίνωση του Υπουργείου Εξωτερικών ήταν σε ασυνήθιστα υψηλούς τόνους, με αναφορές σε ‘’βασανιστήρια και συστηματική πλύση εγκεφάλου που διεξάγεται σε πολιτικά στρατόπεδα συγκέντρωσης’’.
Η εξέλιξη αυτή έχει ενδιαφέρον, αν αναλογιστεί κανείς ότι το Κυβερνών Κόμμα της ‘’δικαιοσύνης και ανάπτυξης’’, διατηρούσε διαχρονικά μια πιο ήπια στάση απέναντι στην Κίνα και στις κατηγορίες για κακομεταχείριση της εθνοτικής αυτής μειονότητας. Μολονότι το κυβερνών κόμμα διαχρονικά ήταν ένθερμος υποστηρικτής των δικαιωμάτων των απανταχού Μουσουλμάνων, σε πολλές περιπτώσεις υποστήριξης που ελάμβανε και χαρακτήρα ανάμειξης στα εσωτερικά ζητήματα άλλων χωρών, δεν είχε αναγάγει ως ζήτημα πρώτης γραμμής τα δικαιώματα της συγκεκριμένης ομάδας που ζει στην Κίνα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι και το ύφος της ανακοίνωσης του υπουργείου εξωτερικών ήταν ασυνήθιστα υψηλό δημιουργώντας ακόμα περισσότερα ερωτηματικά για τους λόγους που οδήγησαν την γειτονική μας χώρα σε αυτήν την αύξηση της έντασης με την Κίνα.
Αν αναλογιστεί κανείς ότι η Τουρκία το τελευταίο χρονικό διάστημα έχει επιλέξει να στήσει γέφυρες επικοινωνίας και συνεργασίας με ανερχόμενες δυνάμεις σε περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο, όπως η Ρωσία, η Κίνα αλλά και το Ιράν, η ανακοίνωση αυτή σίγουρα δεν είναι προς αυτή την κατεύθυνση.
Μια πρώτη ανάγνωση που μπορεί να κάνει κάποιος είναι ότι η ανακοίνωση αυτή είχε στραμμένη το βλέμμα στο εσωτερικό ακροατήριο και συγκεκριμένα στις επικείμενες δημοτικές εκλογές. Ο Ερντογάν έχει άμεση ανάγκη να προσδώσει στην διακυβέρνηση του τον χαρακτήρα του προστάτη των απανταχού Τούρκων ή Τουρκογενών άλλα και των Μουσουλμάνων, εν γένει.
Το μεγάλο ερώτημα είναι αν θα θυσιάσει σχέσεις απαραίτητες για την βιωσιμότητα των φαραωνικών του σχεδίων στην οικονομία, όπως με την Κίνα, για πρόσκαιρα εκλογικά οφέλη. Σε λίγες εβδομάδες θα γνωρίζουμε.