Artist - The ClashAlbum - (self titled UK version reissue)Label - EpicYear - 1999/1977Genre - Rock / PunkURL (if available): www.amazon.com/Clash-U-K-Version/dp/B00004BZ04/ref=sr_1_4...their first album in the UK, but their second in the US (Give Em Enough Rope was released stateside first). both versions are great for different reasons and both have different tracklistings. i prefer the UK version for the sequencing (it seems to make more sense) but the US version has awesome tracks like "Police & Thieves" "Complete Control" and "I Fought The Law"" data-caption="i'm doing something i haven't done in agesi'm going through and listening to all my CDs in orderi started on 15 feb 2010continuing on with CDs that i think are fantastic from start to finishthe main criteria being as such:while most CDs that i own may have 1, 2 or more tracks that are my favourites...these CDs are different in that every song is my favouriteor i don't have a favouritehowever you want to view itand yes, these are ones where i set aside time (if i can) to thoroughly enjoy themthese have my seal of approval as ones worthy of adding to your music libraryArtist - The ClashAlbum - (self titled UK version reissue)Label - EpicYear - 1999/1977Genre - Rock / PunkURL (if available): www.amazon.com/Clash-U-K-Version/dp/B00004BZ04/ref=sr_1_4...their first album in the UK, but their second in the US (Give Em Enough Rope was released stateside first). both versions are great for different reasons and both have different tracklistings. i prefer the UK version for the sequencing (it seems to make more sense) but the US version has awesome tracks like "Police & Thieves" "Complete Control" and "I Fought The Law"" data-credit="rzrxtion /Flickr">
Στάδιο 1ο: ακούς ένα τραγούδι και σου αρέσει. Στάδιο 2ο: το συνδέεις με μια συγκεκριμένη στιγμή, όμορφη ή θλιβερή. Στάδιο 3ο: το ακούς ξανά και ξανά αλλά εσύ παραμένεις κολλημένος στους πρώτους στίχους που έπιασε το αυτί σου και στο συναίσθημα που σου προκάλεσε κυρίως η μουσική μια δεδομένη στιγμή. Τελικά πόσο σίγουροι είστε πως ξέρετε για τι πραγματικά «μιλάει» το αγαπημένο σας τραγούδι; Εμείς δεν είμαστε πλέον καθόλου σίγουροι...τουλάχιστον μετά από αυτά τα λίγα παραδείγματα. Α! Και να ξέρετε: αυτά είναι μόνο ένα μικρό δείγμα από τα δεκάδες ή και εκατοντάδες δημοφιλή τραγούδια που ο στίχος τους έχει παρερμηνευθεί. Αν έχετε διάθεση συμπληρώστε τη λίστα.
Summer of 69/Bryan Adams – το σεξουαλικό μήνυμα
Ήταν μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του τραγουδιστή αλλά δεν αποτελεί, όπως πολλοί νομίζουν μέχρι σήμερα έναν ύπνο στο καλοκαίρι της αντίστοιχης χρονιάς ή ένας ύμνος σε κάποια ανάμνηση του Adams ο οποίος το 1969 ήταν μόλις 10 ετών. Όπως έχει δηλώσει ο ίδιος σε συνέντευξή του στο CBS News το τραγούδι «έχει να κάνει περισσότερο με το να κάνεις έρωτα κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Χρησιμοποιεί το 69 ως σεξουαλική αναφορά».
London Calling/The Clash - ο φόβος του πνιγμού
Κρίνοντας από τη δισκογραφία του συγκροτήματος είναι λογικό να πιστεύει κανείς πως και αυτό το τραγούδι αποτελεί μια πολιτική δήλωση για την κατάσταση της βρετανικής πολιτικής σκηνής. Κι όμως. Κάνουν – και εμείς μαζί τους- λάθος. Είναι ένα τραγούδι πολύ πιο προσωπικό που αφορά τον φόβο του τραγουδιστή Joe Strummer's για τον πνιγμό. Ο δε Mick Jones, μέλος του συγκροτήματος, έχει αναφερθεί στην αμηχανία και το άγχος που προκάλεσε στο συγκρότημα ένας τίτλος εφημερίδας το 1979, της περιόδου δηλαδή που γράφτηκε το κομμάτι, και αναφερόταν στην πιθανότητα να υπερχειλίσει ο Τάμεσης και να πλημμυρίσει το Λονδίνο. Ο φόβος του πνιγμού οδήγησε στη συγγραφή των στίχων και τελικά το τραγούδι πήρε τη μορφή της «προειδοποίησης για μια καταστροφή της καθημερινής ζωής».
The one I love/R.E.M.- το βίαιο τραγούδι
Ο κιθαρίστας του συγκροτήματος, Peter Buck όταν είδες τη αντίδραση του κοινού κατά τη διάρκεια συναυλίας, βρέθηκε σε πλήρη σύγχυση. «...ζευγάρια φιλιούνταν. Κι όμως ο στίχος είναι αγρίως αντι-ερωτικός...Κάποιοι που είπαν πως αυτή ήταν το τραγούδι τους. Μα πράγματι ήταν το τραγούδι τους;», αναρωτιόταν. Αντίστοιχα ο τραγουδιστής Michael Stipe σε συνέντευξή του το 1992 στο Q Magazine δήλωνε πως δεν ήθελε καν να το ηχογραφήσει θεωρώντας πως είναι πολύ «σκληρό», «βίαιο, απαίσιο».
Imagine/John Lenon- ένα κομμουνιστικό μανιφέστο
Το Rolling Stone το χαρακτήρισε ως «το καλύτερο τραγούδι όλων των εποχών» αλλά και τους στίχους ως ιδανικούς για να εκφράσουν την πίστη του ανθρώπου στη δύναμη του κόσμου να αλλάξει και την συστράτευση σε έναν κοινό σκοπό. Για κάποιους το τραγούδι έχει φτάσει να χρησιμοποιείται σχεδόν σαν εθνικός ύμνος. Ο Lenon όμως είχε άλλη άποψη και μάλλον ειρωνευόταν όσους το «άκουγαν» ως ένα ρομαντικό τραγούδι για τον κόσμο. Ο ίδιος είχε χαρακτηρίσει το Imagine ως «ένα κομμουνιστικό μανιφέστο» και όταν έγινε hit σχολίασε «επειδή είναι πασπαλισμένο με ζάχαρη, έγινε αποδεκτό. Τώρα ξέρω τι πρέπει να κάνω. Να βάζω λίγο μέλι στο μήνυμα».
American Woman/Guess Who – το τραγούδι της αντίστασης
Ναι εάν δεν προσέξεις τους στίχους είναι πολύ εύκολο να νομίζεις πως το τραγούδι αποτελεί έναν ύμνο. Αλλά και πάλι, όχι δεν είναι έτσι. Ο Burton Cummings δεν είχε κάτι τέτοιο στο μυαλό του όταν το έγραψε αφού στην πραγματικότητα το τραγούδι εξηγεί πως το καναδικό συγκρότημα δεν θα επιτρέψει να ξελογιαστεί από την «American Woman» ούτε από τον πόλεμο των μηχανών.
Perfect Day/Lou Reed – τραγουδώντας για την ηρωίνη
Θεωρείται ένα όμορφο, τρυφερό ή και ευχάριστο τραγούδ, γι' αυτό άλλωστε χρησιμοποιείται συχνά σε και σε διαφημίσεις. Ο Reed όμως όταν έγραψε τη μελωδία διένυε μια περίοδο διαρκούς και υπερβολικής χρήσης ηρωίνης. Στην πραγματικότητα το τραγούδι αναφέρεται στην «υπέροχη μέρα» κατά την οποία ο ίδιος κάνει χρήση στο πάρκο...
Every Breath You Take/Police – ένα τραγούδι διαζυγίου
Σε ένα πρώτο άκουσμα το τραγούδι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως τρυφερό και ερωτικό. Ο Sting όμως δεν ήταν καθόλου σε ρομαντική διάθεση όταν το έγραψε. Ακριβώς το αντίθετο μάλιστα. Το τραγούδι το έγραψε για το διαζύγιο του και οι στίχοι εξηγούν πως η όλη εμπειρία τον έκανε να εμμονικό και να έχει την ανάγκη να ελέγχει διαρκώς τα πάντα.