Τρεις συνάνθρωποί μας μίλησαν για το αδιανόητο που έζησαν ως επιβάτες του τρένου που συγκρούστηκε με την εμπορική αμαξοστοιχία στα Τέμπη.
Κάποιες από τις περιγραφές - προειδοποιοιύμε - είναι πολύ σκληρές. Αγγίζουν και τις στιγμές που ίσως δεν πρέπει να περιγραφούν ποτέ, στο μέτρο που υπάρχουν οικογένειες, οι οποίες θρηνούν έχοντας χάσει αγαπημένους τους με τον σκληρότερο τρόπο...
Ωστόσο, έχουν σημαντική αξία για να διαμορφώσουμε όλοι σταδιακά μία εικόνα με βάση τα λόγια εκείνων που έζησαν το συμβάν και όχι μέσω τρίτων.
Αντώνης Κατεχάκης - διασωθείς από το 2ο βαγόνι: «Κρεμαστήκαμε από το βαγόνι και πηδήξαμε»
Η πιο γλαφυρή και ανατριχιαστική μέχρι στιγμής περιγραφή των στιγμών στα μοιραία βαγόνια, είναι αυτή που κάνει στην «Καθημερινή» και στη δημοσιογράφο Βίκυ Κατεχάκη ο τριτοετής φοιτητής στα ΤΕΦΑΑ Θεσσαλονίκης, Αντώνης Κατεχάκης, 22 ετών, που η δημοσιογράφος σημειώνει ότι είναι συγγενικό της πρόσωπο.
Η περιγραφή κάποια στιγμή μας μεταφέρει σε μία κόλαση επί της γης. Ο φοιτητής βγήκε ζωντανός από το δεύτερο βαγόνι, ανάμεσα σε ελάχιστους διασωθέντες από το κομμάτι της αμαξοστοιχίας που έγινε κομμάτια και παραδόθηκε στις φλόγες:
«Με τους δύο συνεπιβάτες που μόλις είχα γνωρίσει, σκεφτήκαμε ότι μοναδική μας διέξοδος ήταν το παράθυρο πάνω από τη θέση μας, το οποίο ήταν ήδη σπασμένο. Η πρώτη μας κίνηση ήταν να χρησιμοποιήσουμε τον φακό ενός κινητού για να δούμε αν είμαστε όλοι αρτιμελείς. Είχαμε ήδη περικυκλωθεί από τις φλόγες και δεν είχαμε καμία άλλη επιλογή από το να πηδήξουμε. Η απόσταση από το παράθυρο μέχρι το έδαφος ήταν γύρω στα 2,5-3 μέτρα και το μόνο που μπορούσαμε να δούμε από ψηλά ήταν μία μεγάλη λαμαρίνα. Αποφασίσαμε να πετάξουμε όλες τις βαλίτσες κάτω, ώστε να πέσουμε, όσο γινόταν, στα μαλακά. Για να μικρύνουμε την απόσταση, κρεμαστήκαμε από το βαγόνι και πηδήξαμε. Σε εκείνο το σημείο, είχαμε μαζευτεί πέντε άτομα, ένα κορίτσι και τέσσερα αγόρια. Θυμάμαι ότι εγώ πήδηξα δεύτερος ή τρίτος.»
Γιώργος Ευθυμιάδης - διωσωθείς από το 6ο βαγόνι: «Κομμάτια, κομμάτια...τίποτα άλλο»
«Κάποια στιγμή, ενώ το τρένο πήγαινε με πολύ μεγάλη ταχύτητα ακούστηκε αυτός ο εκκωφαντικός θόρυβος...Τότε αντιληφθήκαμε ότι συμβαίνει κάτι κακό. Ηταν πάνω από 70-80 μέσα στο βαγόνι που βρισκόμουν εγώ εκείνη τη στιγμή. Σκορπίσαμε δεξιά-αριστερά σε διάφορες γωνίες. Αλλοι χτυπημένοι, άλλοι κάτω από καθίσματα...» περιγράφει ο κύριος Ευθυμιάδης στον ΑΝΤ1.
Διευκρινίζει ότι έκαναν προσπάθειες για να βγουν οι επιβάτες, με τις πόρτες να μην ανοίγουν. Αναγκάστηκαν να σπάσουν παράθυρα. Στο μεταξύ ο καπνός από τα βαγόνια που πήραν φωτιά ερχόταν και στα βαγόνια πίσω...Καταλαβαίνετε ότι επικράτησε ταραχή και πανικός», περιγράφει. Ενώ η μαρτυρία του περιλαμβάνει πολλά σημαντικά στοιχεία και λεπτομέρειες στη συνέχεια...
Ελένη - διασωθείσα από το 7ο βαγόνι: «Τελευταία στιγμή άλλαξα βαγόνι»
«Πραγματικά ήταν θαύμα», είναι η φράση με την οποία μία νέα κοπέλα, η Ελένη, σχολιάζει την τυχαία «στροφή» που της μοίρας, που την έστειλε αντί για ένα από τα μπροστινά βαγόνια στην άλλη άκρη του επιβατικού τρένου.
Σώθηκε από αυτή την σύμπτωση, σε μία στιγμή που θα την χαράξει για πάντα.