Ο 21ος αιώνας θα είναι ο αιώνας της Τουρκίας. Το μόνο που δεν ξέρουμε είναι αν η Τουρκία θα είναι ο γίγαντας με τα πήλινα πόδια, όπως ήταν η Οθωμανική Αυτοκρατορία του 19ο αιώνα, ή αν θα είναι μία κραταιά περιφερειακή υπερδύναμη με ρόλο και γνώμη στη διεθνή οικονομική και πολιτική σκηνή. Μάλιστα η Τουρκία είναι μέλος των G20 και στον Δείκτη Ανθρώπινης Ανάπτυξης είναι στην 59η θέση, για το 2019, ανήκοντας στις χώρες με την πολύ υψηλή ανθρώπινη ανάπτυξη. Επίσης ο πληθυσμός της γειτονικής χώρας, σύμφωνα με εκτιμήσεις, είναι άνω των 83 εκατομμυρίων κατοίκων, με τους περισσότερους από αυτούς να ανήκουν στα νεαρά ηλικιακά στρώματα, κάτι που αποδεικνύει περίτρανα την δημογραφική ισχύ της Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή.
Μεγάλο ρόλο για την μακροπρόθεσμή κατάσταση της οικονομίας της Τουρκίας, διαδραματίζει το γεγονός πως στην γείτονα χώρα, το εν δυνάμει εργατικό δυναμικό δεν απασχολείται στο σύνολο του, γεγονός το οποίο καταδεικνύει την δυνατότητα για περαιτέρω μεγέθυνση της οικονομίας της Τουρκίας, που είδη τα τελευταία χρόνια γνώρισε μία πρωτοφανή, οργιώδη ανάπτυξη, σε πλήθος τομέων, όπως τις κατασκευές, την αμυντική βιομηχανία, την ναυτιλία, μέχρι την βιομηχανία του θεάματος, φτάνοντας έως και τον αθλητισμό. Όλα αυτά επί διακυβέρνησης του ημιδημοκρατικού καθεστώτος του προέδρου Ερντογάν, συνοδευόμενα από μία άνθηση στο χώρο της παιδείας, σε όλες της τις βαθμίδες, ικανοποιώντας τις προσδοκίες των νέων για μάθηση, αλλά και των μεγαλύτερων σε ηλικία, δίνοντας τους μία δεύτερη ευκαιρία.
Όταν κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν πως η διαμάχη μας με την Τουρκία τις τελευταίες δεκαετίες στηρίζεται σε ιστορικούς λόγους, σίγουρα προσπαθούν να ποδηγετήσουν τον ελλαδικό λαό. Γιατί δεν είμαστε σε άτυπο πόλεμο με την Βουλγαρία, όπως συμβαίνει σήμερα με την Τουρκία; Καθώς μέχρι πριν μερικές δεκαετίες, όπως είναι γνωστό στους πολίτες κάποιας ηλικίας, πως η Βουλγαρία αποτελούσε τον νούμερο 1 εχθρό της Ελλάδας – σήμερα είναι προσδεμένη στο γεωπολιτικό και γεωοικονομικό άρμα της Τουρκίας – και η Τουρκία ήταν η νούμερο 2 απειλή για τα ελλαδικά εθνικά συμφέροντα. Εδώ αξίζει να αναφερθεί η προσέγγιση που επιχειρήθηκε σε πλήθος θεμάτων Ελλάδας Τουρκίας την δεκαετία του 1930, χωρίς όμως επιτυχία.
Τι είναι όμως αυτό που πρέπει να φοβίζει το ελληνικό έθνος, από την γειτονική χώρα, που βρίσκεται στα ανατολικά σύνορα μας, σε εκτεταμένα χερσαία και θαλάσσια σύνορα από τον Έβρο ως την ανατολική Μεσόγειο; Η Ελλάδα μαζί με την Κυπριακή Δημοκρατία έχουν μία καλά οργανωμένη, αποτρεπτική, στρατιωτική μηχανή, που φοβίζει την Τουρκία.
Η Τουρκία γνωρίζει καλά πως μία κατά μέτωπο σύγκρουση με τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις και την Εθνική Φρουρά θα στοίχιζε μεγάλες απώλειες, σε έμψυχο και άψυχο υλικό. Επιπρόσθετα θα έπληττε καίρια την τουρκική οικονομία, επιφέροντας παράλληλα απορρύθμιση στην κοινωνία, οδηγώντας την συνάμα και στην διπλωματική απομόνωση, καθώς τα δύο ελλαδικά κράτη χαίρουν μεγάλου μεγέθους διπλωματικής ισχύος, σε διεθνείς οργανισμούς, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή. Με τις συμμαχίες που έχουν αναπτύξει. Το χειρότερο λοιπόν πράγμα που μπορούμε να πάθουμε από αυτόν τον γίγαντα· που ονομάζεται Τουρκία, είναι να χάσουμε έναν πόλεμο εν ειρήνη και να φιλανδοποιηθούμε από την “βαρυτική” του δύναμη.
Τι είναι αναγκαίο να πράξουμε λοιπόν για να μην χάσουμε έναν πόλεμο εν ειρήνη και εν συνεχεία φιλανδοποιηθούμε από την Τουρκία; Πρέπει να δημιουργήσουμε μία “Δημοκρατία” – με όλη την σημασία του όρου – που θα προασπίζεται από ταλέντα· αυτοί οι πολίτες θα είναι σε θέση να εκμεταλλευτούν στο έπακρο τους πόρους της χώρας μας, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που λειτουργεί η οικονομία – κοινωνία – πρότυπο της Νορβηγίας, που στηρίζεται στα ταλέντα και στους φυσικούς πόρους.
Είναι αναγκαίο όσο ποτέ να αναπτύξουμε την παιδεία μας σε όλο της το φάσμα. Η παιδεία θα στηρίζει την οικονομία και τις επιχειρήσεις και θα παρέχει ευκαιρίες για γνώση με υψηλό επίπεδο σε όλους τους πολίτες. Κατά αυτόν τον τρόπο όλοι θα μπορούν να είναι παραγωγικοί, με επακόλουθο την αύξηση του ΑΕΠ και την εξωστρέφεια της οικονομίας, φέρνοντας ως τελικό αποτέλεσμα και τη διείσδυση της οικονομίας μας εντός της οικονομίας της Τουρκίας.
Επίσης άξιο αναφοράς είναι πως η πραγματική γνώση, για την δημιουργία μίας συνειδητοποιημένης κοινωνίας, δεν έρχεται μόνο από τις πανεπιστημιακές σπουδές, αλλά αποκτάται και από την μελέτη στο σπίτι, μία νέα, επιτυχημένη παράδοση που προωθείται από πολλές χώρες της Δύσης και ιδιαίτερα από τα πανεπιστήμια των χωρών αυτών.
Για αυτόν τον λόγο πρέπει να υπάρχει η μέγιστη δυνατή προώθηση της εκδοτικής βιομηχανίας και του πολιτισμού, σε όλους τους τομείς. Η εκδοτική βιομηχανία και ο πολιτισμός πρέπει να είναι ψηλά στην ατζέντα της κυβερνητικής πολιτικής, της εκάστοτε κυβέρνησης για την Ελλάδα, την Κύπρο, την ομογένεια και τους φιλέλληνες, ώστε πράγματι ο πολιτισμός να κινείται σε όρους βιομηχανίας και σε επίπεδο τζίρου· για αυτούς που αγαπάνε τους καρπούς του ελληνικού πολιτισμού, ώστε και η γλώσσα μας να διεθνοποιηθεί αποφέροντας μας χρηματικά οφέλη.
Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε πως οι αρχαίοι μας πρόγονοι, με τον υψηλού επιπέδου πολιτισμό τους, ενώ σκλαβώθηκαν από τους Ρωμαίους, κατάφεραν και τους καθυπόταξαν πολιτιστικά, με την υπεροχή του πολιτισμού τους, δημιουργώντας τον ελληνορωμαϊκό πολιτισμό. Αδιάψευστο παράδειγμα της πολιτιστικής υπεροχής των προγόνων μας, που φανερώνει την δύναμη του πολιτισμού τους, αποτελεί ο σπουδαίος, Ρωμαίος Αυτοκράτορας, Μάρκος Αυρήλιος. Αυτός ο Αυτοκράτορας – Φιλόσοφος καταγόταν από την σημερινή Ισπανία, έγραφε στα ελληνικά και όχι στα λατινικά, την μητρική του γλώσσα, όχι για να γίνει γνωστός αλλά για να έχει την σωφροσύνη ώστε να κυβερνήσει δίκαια την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Το εν λόγω γεγονός καταδεικνύει την εκτίμηση που έχαιρε η ελληνική γλώσσα για την εποχή ως διανοητικό εργαλείο.
Εν κατακλείδι με τον ίδιο τρόπο μπορούμε κι εμείς σήμερα να μην φιλανδοποιηθούμε από την Τουρκία. Οι πρόγονοι μας ουσιαστικά θα μπορούσαμε να πούμε πως φιλανδοποίησαν τους Ρωμαίους. Με τα τεράστια πολιτισμικά μας αγαθά, από την αρχαιότητα έως σήμερα, που επιδρούν σε ένα ευρύ φάσμα τομέων, αγγίζοντας πολλούς τομείς της οικονομίας, καθώς και στο σήμερα είμαστε από τα πιο αξιόλογα έθνη, έχουμε την δυνατότητα αν όχι να κατακτήσουμε τον κόσμο, τουλάχιστον να γίνουμε οι πρωταγωνιστές της ανατολικής Μεσογείου, των Βαλκανίων και της ανατολικής Ευρώπης.