“...Η Ευτυχία της ζωής μας εξαρτάται από την ποιότητα των σκέψεών μας...” ανέφερε ένας σπουδαίος μελετητής του ανθρώπινου μυαλού, ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Μάρκος Αυρήλιος.
Παρότι πιθανά να ακούγεται σαν μία ωραία φιλοσοφική σκέψη, πρόκειται στην πραγματικότητα για μία επιστημονική αλήθεια. Κάθε σκέψη που κάνουμε, επηρεάζει ή και δημιουργεί τα συναισθήματα που νιώθουμε! Καθώς τα συναισθήματα είναι νευροχημικές καταστάσεις, δεν είναι παράξενο να λέμε πώς όταν οι σκέψεις μας επηρεάζουν τα συναισθήματα μας, διαθέτοντας τη δύναμη να τα δημιουργούν, να αυξομειώνουν την έντασή και το βάθος τους, στην ουσία ρυθμίζουν την αντίληψή μας για την πραγματικότητα και τον κόσμο που μας περιβάλλει.
Για την ακρίβεια, οι σκέψεις μας αποφασίζουν ποια είναι η πραγματικότητα που μας περιβάλλει!
Διότι το αν θα βλέπουμε ένα ποτήρι νερού μισογεμάτο ή μισοάδειο δεν εξαρτάται από το αν θα μετρήσουμε με χάρακα αν το νερό βρίσκεται ακριβώς στη μέση, λίγο πιο πάνω ή πιο κάτω από αυτήν. Εξαρτάται από το που έχουμε μάθει να εστιάζουμε την σκέψη μας. Ένας άλλος τρόπος σκέψης θα μπορούσε να είναι ότι απλά θέλουμε να γεμίσουμε το ποτήρι με νερό, αδιαφορώντας αν είναι μισοάδειο ή μισογεμάτο, ή να κοιτάξουμε αν υπάρχουν δαχτυλιές στο ποτήρι, ένα δηλαδή διαφορετικό εστιασμό της σκέψης μακριά από το κλασικό δίλημμα.
Το πιο σημαντικό γεγονός ομως είναι ότι η τάση να βλέπουμε το ποτήρι μισογεμάτο ή μισοάδειο είναι μία συνήθεια μαθημένη από επιδράσεις σε μικρότερη ηλικία, την οποία μπορούμε να εκπαιδεύουμε να αλλάζει.
“Αλλοιώνουμε την πραγματικότητα όμως έτσι” θα έλεγε ένας σκεπτικιστής. Αν αντιλαμβανόμασταν την πραγματικότητα μετρώντας το ποτήρι με χάρακα, ίσως θα λέγαμε, αλλά δεν την αντιλαμβανόμαστε έτσι. Το μυαλό μας λειτουργεί πρωταρχικά με το συναίσθημα, το οποίο επηρεάζεται από θεμελειώδεις, δομικές σκέψεις που σχηματίσαμε από πολύ παλιά για τον εαυτό μας. Βλέπουμε τον κόσμο σε μεγάλο βαθμό μέσα από τις σκέψεις και τα συναισθήματα που έχουμε διαμορφώσει για τον εαυτό μας. Μία αντίληψη που διαμορφώθηκε όταν κοιτάγαμε στα μάτια τους γονείς μας και μέσα από το πόσο ικανούς μας έβλεπαν, σχηματίστηκε η αυτοαντίληψή μας.
Η αυτοαντίληψη είναι κάτι μαγικό σαν σύλληψη! Όχι μόνο γιατί είναι ένα σύνολο σκέψεων και συναισθημάτων για το ποιοι είμαστε και πόσα πράγματα, γνωστά και άγνωστα μπορούμε να καταφέρουμε, αλλά γιατί μπορεί να αλλάζει, να εξελίσσεται, και μαζί της να αλλάζει η πίστη στον εαυτό μας, την ποικιλία των ικανοτήτων και δυνατοτήτων μας.
Είναι ο πολύ απλός λόγος που όταν πλησιάζουμε κάτι άγνωστο, που μπορεί να αποφεύγαμε γιατι μας δημιουργούσε φόβο, δεν μειώνεται μόνο σταδιακά το συναίσθημα του φόβου απέναντι σε αυτό...Αλλά συμβαίνει κάτι σπουδαιότερο...
Με τη μείωση ενός φόβου, αλλάζει και η σκέψη μας όχι μόνο απέναντι σε κάτι που παλαιότερα φοβόμασταν...αλλά ευρύτερα, αυξάνει η συνειδητοποίηση ότι διαθέταμε έναν παλαιό περιοριστικό τρόπο σκέψης για τον εαυτό μας και τις δυνατότητές του. Αυτό το “περιοριστικό σχήμα σκέψης” δημιουργούσε το συναίσθημα του φόβου σε διάφορες καταστάσεις. Πράγματικα, γι αυτό είναι συχνά πολύτιμα τα αρνητικά συναισθήματα, όταν αποφασίζουμε να τα αποδεχόμαστε και έτσι σιγά σιγά, να τα υπερνικάμε σε διάφορες καταστάσεις.
Μέσα από αυτή τη διαδικασία, την σκέψη πάνω σε αρνητικά συναισθήματα που πιθανά νιώθουμε, προσεγγίζουμε και επεξεργαζόμαστε θεμελειώδεις σκέψεις για τον εαυτό μας, που συνήθως δεν είναι συνειδητές. Τις πραγματικές ρίζες των συναισθημάτων, και όχι το μικρό ποσοστό που θεωρούμε ότι είναι οι εξωτερικές καταστάσεις που κάθε τόσο συναντάμε. Για το λόγο αυτό τα εξωτερικά εμπόδια έιναι μία εξαιρετική ευκαιρία να ανακαλύψουμε τα σχήματα σκέψεων που έχουμε για τον εαυτό μας και με τα οποία αναπαριστούμε στο μυαλό μας τον εξωτερικό κόσμο.
Μέσα από αυτή τη διαδικασία μπορούμε να κατανοούμε και να ανακαλύπτουμε σε ολόκληρη τη ζωή μας το γεγονός ότι αλλάζοντας τις σκέψεις που έχουμε για τον εαυτό μας, αλλάζουμε τον εξωτερικό κόσμο που τον θεωρούσαμε τόσο αντικειμενικό και δεδομένο...
Κοιτάζοντας πλέον ένα ποτήρι νερό μπορεί έτσι πια να σκεπτόμαστε ότι δεν έχει σημασία αν είναι μισοάδειο ή μισογεμάτο, αλλά ότι ευτυχία είναι να θέλουμε να το γεμίζουμε λίγο περισσότερο...