Όταν ο σκηνοθέτης της χρυσής εποχής του Χόλιγουντ, Τζορτζ Στίβενς -πέντε φορές υποψήφιος για Όσκαρ και δύο νικητής- έπεισε την Ελίζαμπεθ Τέιλορ, τον Ροκ Χάτσον και τον Τζέιμς Ντιν να τον ακολουθήσουν στο Δυτικό Τέξας για τα γυρίσματα της ταινίας «Ο Γίγας», ήταν αδύνατο να προβλέψει ότι, η σχέση των τριών θα εξελισσόταν σε δράμα επικών διαστάσεων και ότι, ο ένας εξ αυτών θα σκοτωνόταν σε τροχαίο προτού ολοκληρωθεί η ταινία.
Σύμφωνα με το βιβλίο «Giant: Elizabeth Taylor, Rock Hudson, James Dean, Edna Ferber and the Making of a Legendary American Film» του Ντον Γκράχαμ, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Τέξας, με θέμα τα γυρίσματα της θρυλικής αμερικανικής ταινίας «Ο Γίγας» (1965), ο Στίβενς, που κράτησε απομονωμένο το καστ του στην άγρια φύση, έγινε μάρτυρας μίας ιστορίας σφοδρής αντιπαλότητας, με απανωτές εκρήξεις ανασφάλειας, εγωισμού, υφέρποντος ερωτισμού, ζήλειας, αλλά και ταλέντου.
Ποιός είναι ο λόγος για τον οποίον ο Στίβενς ήθελε να κάνει γυρίσματα στο Τέξας; Όπως είπε ο Ντον Γκράχαμ στο Fox News, ο Στίβενς «ήθελε να είναι όσο το δυνατόν πιο μακριά από τον έλεγχο του στούντιο [...] Η πόλη Μάρφα του Τέξας ήταν η κατάλληλη, επειδή ήταν πολύ μακριά από το Χόλιγουντ...».
«Ο Στίβενς υπέφερε από την ασυδοσία του Χάτσον, τις απαιτήσεις της ντίβας Τέιλορ και την εκκεντρικότητα του Ντιν» σύμφωνα με τον εκδοτικό οίκο St. Martin’s Press «όμως, κατόρθωσε να αποσπάσει μεγάλες ερμηνείες από τους ηθοποιούς του, που έμειναν στην ιστορία του κινηματογράφου, κερδίζοντας Όσκαρ Σκηνοθεσίας και εννέα υποψηφιότητες, μεταξύ των οποίων η μεταθανάτια υποψηφιότητα του Ντιν για το Όσκαρ καλύτερου Ηθοποιού».
Το βιβλίο, μία κατάδυση στο Χόλιγουντ του 1950, βασίστηκε στο αρχειακό υλικό του Στίβενς, το οποίο βρίσκεται στη βιβλιοθήκη Margaret Herrick στο Μπέβερλι Χιλς (θεωρείται η επίσημη βιβλιοθήκη της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογραφικών).
Η σύγκρουση του 29χρονου Χάτσον και του 24χρονου Ντιν είχε ξεκινήσει ήδη από το γύρισμα. Σύμφωνα με τον Γκράχαμ «ο Ροκ Χάτσον μισούσε απολύτως τον Τζέιμς Ντιν και το αντίστροφο. Οι αντιπαραθέσεις ήταν συνεχείς και η Ελίζαμπεθ Τέιλορ χρειάστηκε να αναλάβει ρόλο διαμεσολαβητή. Έγινε πολύ καλή φίλη με τον Ροκ Χάτσον και η φιλία τους κράτησε μια ζωή. Ήταν όμως, καλή φίλη και με τον Ντιν. Στην πορεία, οι δυό τους άρχισαν να ανταγωνίζονται για τη στοργή της, όπως και στην ταινία». Σύμφωνα με φήμες -ήδη από την εποχή εκείνη-, ο Χάτσον ήταν gay και ο Ντιν τον είχε απορρίψει. Ο Γκράχαμ ωστόσο, υποστηρίζει πως το θέμα ήταν το ύφος του Ντιν, που εκνεύριζε όλους στο σετ, συμπεριλαμβανομένης της 23χρονης Ελίζαμπεθ Τέιλορ.
«Τόσο ο Ροκ Χάτσον, όσο και η Ελίζαμπεθ Τέιλορ μισούσαν τις μεθόδους και την αλλόκοτη συμπεριφορά του Τζέιμς Ντιν. Δεν στεκόταν εκεί όπου έπρεπε να είναι, μουρμούριζε ή έκανε κόλπα με ένα μικρό σχοινί που είχε μαζί του. Ήταν πάντα απασχολημένος κάνοντας κάτι προκειμένου να συλλάβει τον πνεύμα του χαρακτήρα. Όμως οι άλλοι δύο ηθοποιοί ήταν εκπαιδευμένοι να στέκονται, να διαβάζουν τις ατάκες του ρόλου τους και να ακολουθούν οδηγίες [...] Ο Τζέμις απλά, τα τίναζε όλα στον αέρα κι αυτό τους τρέλαινε. Και ο Στίβενς είχε προβλήματα με τον Τζέιμς και από ένα σημείο και μετά, έλεγε ότι δεν πρόκειται να δουλέψει ξανά μαζί του. Όπως και έγινε...»
Ο Ροκ Χάτσον και η Ελίζαμπεθ Τέιλορ περνούσαν νύχτες ολόκληρες, συχνά μέχρι τις 3 τα ξημερώματα- ενώ είχαν γύρισμα στις 6 το πρωί- πίνοντας βότκα και τρώγοντας σοκολάτες. Ο Ροκ εκτιμούσε πολύ τη φιλία της. Και μετά ο Τζέιμς Ντιν άρχισε να παρεμβαίνει στη σχέση τους Ο Ροκ άρχισε να φοβάται ότι ο Τζέιμς θα του πάρει την Ελίζαμπεθ Τέιλορ, αλλά και την ταινία. Σύμφωνα με τον Γκράχαμ, ο Τζέιμς Ντιν εμπιστευόταν την Τέιλορ.
Όλα τελειώσαν στις 30 Σεπτεμβρίου 1955. Ο Τζέιμς Ντιν σκοτώθηκε σε τροχαίο. Η Τέιλορ ήταν ράκος.
«Πέθανε την Παρασκευή και το Σάββατο, συνέχισαν τα γυρίσματα» αναφέρει ο Γκράχαμ. «Αλλά η Τέιλορ ήταν εκτός εαυτού. Τελικά αρρώστησε και νοσηλεύτηκε. Τα γυρίσματα δεν συνεχίστηκαν ούτε τις επόμενες μέρες. Το πήρε πιο βαριά από όλους... Ο Ροκ Χάτσον ξέσπασε κλαίγοντας... Αλλά η Ελίζαμπεθ Τέιλορ ήταν συντετριμμένη».