Καθώς είναι σε εξέλιξη η θύελλα γύρω από τις αποκαλύψεις για το «Plan B» του, ο πρώην υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης, «ξαναχτυπά» με άρθρο του στους Financial Times, υπό τον τίτλο «Υπάρχει κάτι σάπιο στους ειδεχθείς περιορισμούς της Ευρωζώνης πάνω στην εθνική κυριαρχία» (Something is rotten with the eurozone's hideous restrictions on sovereignty) και υποστηρίζει ότι το σχέδιό του θα είχε βελτιώσει την κατάσταση όσον αφορά στη χρόνια έλλειψη ρευστότητας στην Ελλάδα.
Ο πρώην υπουργός κάνει λόγο για «παράδοξο» στα θεμέλια της Ευρωζώνης, καθώς οι κυβερνήσεις δεν έχουν μια κεντρική τράπεζα να της στηρίζει, ενώ η κεντρική τράπεζα δεν έχει μια κυβέρνηση να στηρίζει αυτήν. «Το παράδοξο αυτό δεν μπορεί να εξαφανιστεί χωρίς θεμελιώδεις θεσμικές αλλαγές» σημειώνει.
Στη συνέχεια, αναλύει το σχέδιό του- μια «απλή ιδέα» για «πολυμερή ακύρωση των καθυστερούμενων οφειλών μεταξύ του κράτους και του ιδιωτικού τομέα, χρησιμοποιώντας την υπάρχουσα διαδικτυακή πλατφόρμα πληρωμών. Ένας λογαριασμός αποθεματικού θα μπορούσε να δημιουργηθεί ανά ΑΦΜ στο web interface της εφορίας και να πιστώνεται με τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του κράτους προς το άτομο ή την εταιρεία. Οι κάτοχοι ΑΦΜ θα ήταν σε θέση να μεταφέρουν χρήματα από τον λογαριασμό τους είτε στο κράτος (αντικαθιστώντας τις πληρωμές φόρου) ή σε άλλον λογαριασμό αποθεματικού» .
Στη συνέχεια παραθέτει παραδείγματα και αναφέρει ότι μια οικονομία όπως της Ελλάδας θα αποκρούσε μεγάλες ελευθερίες εντός της ΟΝΕ, ενώ σε δεύτερη φάση υποστηρίζει πως εφαρμογές smartphones και κάρτες θα παρείχαν αυξημένη ευελιξία. Το σύστημα πληρωμών αυτό θα μπορούσε να αναπτυχθεί ως υποκατάστατο για την απουσία πλήρως λειτουργικών αγορών δημοσίου χρέους, ειδικά σε ένα credit crunch όπως αυτό που πλήττει την Ελλάδα ως στο 2010. Το αποτέλεσμα, συνεχίζει, θα ήταν αύξηση της ρευστότητας της κυβέρνησης, η οποία θα ήταν «δημοσιονομικά υπεύθυνη», και ένα ταχύτερο μονοπάτι πίσω στις αγορές.
«Δίνοντας τα ηνία στον φίλο μου Ευκλείδη Τσακαλώτο στις 6 Ιουλίου, παρουσίασα μια πλήρη λίστα των projects του υπουργείου, των προτεραιοτήτων και των επιτευγμάτων κατά τους πέντε μήνες μου στη θέση. Το νέο σύστημα πληρωμών που περιγράφεται εδώ ήταν τμήμα αυτής της παρουσίασης. Κανένας δημοσιογράφος δεν έδωσε σημασία. Αλλά όταν μια τηλεφωνική συνομιλία με μεγάλο αριθμό διεθνών επενδυτών, που διοργανώθηκε από τους φίλους μου Νόρμαν Λαμόντ και Ντέιβιντ Μαρς...διέρρευσε, παρά τον κανόνα του Chatham House που είχε συμφωνηθεί μεταξύ των ακροατών, ο Τύπος οργίασε. Αφοσιωμένος στην άνευ περιορισμών διαύγεια και πλήρη διαφάνεια, έδωσα στον OMFIF άδεια να δημοσιοποιήσει τις συνομιλίες».
«Αν και καταλαβαίνω τον ενθουσιασμό του Τύπου που προκύπτει από κάποια στοιχεία της εν λόγω συζήτησης...υπάρχει μόνο ένα σημαντικό ζήτημα από πλευράς δημοσίου συμφέροντος. Υπάρχει ένας ειδεχθής περιορισμός της εθνικής κυριαρχίας που έχει επιβληθεί από την τρόικα των δανειστών στους Έλληνες υπουργούς, οι οποίοι δεν έχουν πρόσβαση σε τμήματα των υπουργείων τους απαραίτητα για την εφαρμογή καινοτόμων πολιτικών. Όταν η απώλεια της εθνικής κυριαρχίας, εξαιτίας μη βιώσιμου δημόσιου χρέους, έχει ως αποτέλεσμα πολιτικές που δεν αρμόζουν σε έθνη που βρίσκονται ήδη υπό πίεση, αντιλαμβάνεται κάποιος ότι υπάρχει κάτι σάπιο στο βασίλειο του ευρώ».