«Κάθε χρόνο την 20ή Ιουνίου τιμούμε τους πρόσφυγες, τους ανθρώπους εκείνους που αναγκάστηκαν να αφήσουν πίσω τους τη ζωή που είχαν χτίσει και να φύγουν από τον τόπο τους για να σώσουν την αξιοπρέπεια, την ηθική υπόσταση, την ίδια τη ζωή τους», τονίζει μεταξύ άλλων ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Δημήτρης Βίτσας, σε μήνυμά του στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Προσφύγων.
Ακόμη, ο υπουργός σημειώνει: «Τιμούμε όμως παράλληλα και εκείνους που υποδέχθηκαν με ανθρωπιά, κατανόηση και αλληλεγγύη τους πρόσφυγες, προσφέροντάς τους μια ευκαιρία, ένα καταφύγιο και μια ελπίδα για το μέλλον σε έναν άλλο τόπο. Η οικοδόμηση και διατήρηση μιας κοινωνίας ανοικτής και ανεκτικής στη διαφορετικότητα δίνει νόημα και περιεχόμενο στην Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων και δεν αφήνει χώρο για να αναπτυχθεί η ξενοφοβία, η μισαλλοδοξία και ο εξτρεμισμός.
Η προστασία των προσφύγων και η παροχή αρωγής σε κάθε επίπεδο αποτελεί για την Ελλάδα και την Ευρώπη όχι μόνο ηθική, αλλά και νομική υποχρέωση που εδράζεται στο Διεθνές Δίκαιο».
Στη συνέχεια υπογραμμίζει: «Το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής έχει την εδραία πεποίθηση πως τα τελευταία χρόνια, όποτε και σε ό,τι χρειάστηκε, η χώρα μας στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων μέσα σε αντίξοες συνθήκες, τιμώντας την ιστορία του λαού μας και τις αξίες εκείνες που αποτελούν θεμέλιους λίθους του ελληνικού και του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι αν δεν χτυπηθούν οι γενεσιουργοί αιτίες του ξεριζωμού, η προσφυγιά θα συνεχίσει να είναι η μόνη διέξοδος για τους κατατρεγμένους. Όλες οι δημοκρατικές κοινωνίες οφείλουν να ενώσουν τις δυνάμεις τους με στόχο την εξάλειψη των πολέμων και της καταπίεσης, προκειμένου να δώσουν την ευκαιρία στους λαούς να αναπτυχθούν και να προκόψουν στον τόπο τους, αλλά και τη δυνατότητα σε όσους έφυγαν να επιστρέψουν στις εστίες τους, με ασφάλεια και με προοπτική για ευημερία».
Καταλήγοντας ο κ. Βίτσας επισημαίνει: «Η ελληνική Πολιτεία, βασιζόμενη στα αξιακά προτάγματα του λαού μας, θα συνεχίσει ακλόνητη να πράττει όσα είναι απαραίτητα τόσο για την ανακούφιση των προσφύγων, όσο και για την υποχώρηση των πολεμικών συρράξεων, ενώ παράλληλα θα συνεχίσει να μάχεται για την καθιέρωση κοινών, περιεκτικών ευρωπαϊκών πολιτικών αντιμετώπισης του προσφυγικού ζητήματος.
Διότι, το προσφυγικό δεν αποτελεί ζήτημα γεωγραφικής εγγύτητας. Πρώτα και πάνω από όλα αποτελεί ζήτημα πολιτικής ευθύνης που εν τέλει οφείλει να επιβεβαιώνει σταθερά τις κοινές αρχές και αξίες που αποτελούν δομικά στοιχεία του πυρήνα της Ευρώπης».