Βιβλιοπαρουσίαση: «Άρης, Μια ιστορία ψυχοθεραπείας» του Διογένη Κοπανάκη (Εκδόσεις Βακχικόν)

Το πορτραίτο μιας τραυματισμένης ψυχής
Open Image Modal
.
Huffpost GR

Σε μια συντηρητική κοινωνία που αρνείται την ατομικότητα και συνθλίβει τη διαφορετικότητα, ο Άρης έρχεται να μας πει την ιστορία του όπως αυτή αποκαλύπτεται μέσα στο γραφείο του ψυχοθεραπευτή του.

Διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο του βιβλίου:

«Ένα παιδί, ο Άρης, μαθαίνει στο σχολείο το σκληρό πρόσωπο των ανθρώπων απέναντι στη διαφορετικότητα. Εκφοβισμός, κοροϊδία, περιθωριοποίηση. Φοβάται.

Ένας έφηβος, ο Άρης βιώνει την ομοφυλοφιλική του ταυτότητα μέσα από έναν αποτρόπαιο βιασμό. Σεξουαλική κακοποίηση. Φοβάται.

Σήμερα ο Άρης είναι ένας νέος, όμορφος και επιτυχημένος αρχιτέκτονας. Έχει χτίσει μια τέλεια εικόνα για να αποφύγει την αλήθεια, τον εαυτό του και τους άλλους. Πίσω από το λαμπερό του χαμόγελο όμως, παραμένουν κρυμμένοι φόβοι κι ανείπωτες επιθυμίες. Το παρελθόν του τον στοιχειώνει, το παρόν τον τρομάζει. Βυθίζεται στην απομόνωση και την άρνηση. Ως πότε όμως θα κρύβει τη μοναξιά και τις πραγματικές του ανάγκες; Με τη βοήθεια του Ορέστη, του θεραπευτή του και μέσα από μια επίπονη διαδικασία ψυχοθεραπείας, το ταξίδι του Άρη για την αυτογνωσία και τη λύτρωση από τα φαντάσματα του παρελθόντος ξεκινά».

Ο συγγραφέας καλεί τον αναγνώστη να δει τι συμβαίνει πίσω από την κλειστή πόρτα ενός ψυχιατρικού γραφείου. Στο βιβλίο τα κεφάλαια εναλλάσσονται ανάμεσα στις ψυχοθεραπευτικές συνεδρίες του Άρη με ζωντανούς τους διαλόγους μεταξύ θεραπευτή και θεραπευόμενου, και στην υπόλοιπη καθημερινότητα του Άρη και την εξέλιξη της ιστορίας του. Αναδρομές στο παρελθόν ζωντανεύουν τις άλλες φάσεις της εξέλιξης του, την παιδική και την εφηβική ηλικία και δίνουν τις απαντήσεις στα ερωτήματα που προκύπτουν. Γιατί ένας τόσο χαρισματικός άνθρωπος είναι μόνος, γιατί φοβάται, γιατί κρύβεται, γιατί προσποιείται τον ευτυχισμένο, γιατί προσποιείται κάποιον άλλο; Γιατί στην ουσία δεν ζει;

Ο Άρης δεν ζει, γιατί είναι «διαφορετικός». Ο Άρης είναι gay και άρα διαφορετικός. Διαφορετικός από τις νόρμες και τα στερεότυπα της κοινωνίας. Διαφορετικός απ’ αυτό που οι πολλοί ορίζουν «κανονικό» και οτιδήποτε αποκλίνει από το κανονικό κινδυνεύει. Κινδυνεύει να σχολιασθεί, να χλευασθεί, να κακοποιηθεί, να απομονωθεί, να απορριφθεί. Και έτσι ο Άρης φοβάται. Και κρύβεται. Κι απομονώνεται. Υψώνει τείχη, σκάβει τάφρους, να μην μπορεί κανείς να πλησιάσει. Να μην μπορεί κανείς να δει. Θα βλέπουν μόνο ότι θέλει αυτός να δουν. Μια μάσκα, έναν ρόλο. Τον τέλειο Άρη. Όλα όσα ορίζει η κοινωνική συμβατικότητα. Όσα ορίζει και απαιτεί. Μια δυναμική και άτρωτη εικόνα. Φαινομενικά όμως, γιατί πίσω απ’ αυτήν την εικόνα οι ανασφάλειες παραμένουν, τα τραύματα του παρελθόντος είναι ανοικτά και οι πληγές πυορροούν. Ο Άρης φτάνει να κατηγορεί τον εαυτό του. Για όλα. Για το μπούλινγκ, τον βιασμό, τη σεξουαλική του ταυτότητα. Το κλασσικό λάθος του θύματος. Εγώ φταίω. Εγώ το θέλησα. Εγώ δεν το σταμάτησα. Αν δεν ήμουν gay τίποτε δεν θα ’χε συμβεί. Κουβάρι όλα στο μυαλό του. Το παρελθόν, το παρόν, το μέλλον. Οι αναμνήσεις, τα τραύματα, η αφύπνιση, η συνειδητοποίηση, η αποδοχή, η αλλαγή, ο επαναπροσδιορισμός, η συμφιλίωση με τον εαυτό του.

Ο Άρης είναι ένας ιδιαίτερος ήρωας. Ζει, κινείται, αναπνέει ανάμεσα μας, αλλά κανείς δεν τον γνωρίζει πραγματικά. Κανείς δεν ξέρει την κρυμμένη του αλήθεια και το τραγικό της ανύπαρκτης ύπαρξης του και της πληγωμένης του ψυχής. Η ομορφιά, η γοητεία και η χαρισματική του προσωπικότητα κρύβουν επιμελώς το συναισθηματικό και ψυχολογικό τέλμα στο οποίο έχει βυθιστεί. Ζωντανός νεκρός ο χαρισματικός Άρης σε μια κοινωνία αδιάφορη για το διαφορετικό.

Ένα μυθιστόρημα γραμμένο με κινηματογραφική ροή και γλώσσα, αλλά και με τρυφερότητα, σεβασμό και προσοχή, περνάει μηνύματα για θέματα όπως η ομοφοβία, το μπούλινγκ, η σεξουαλική κακοποίηση. Πράγματα που έχουν ειπωθεί ξανά. Απαραίτητο όμως να λέγονται μέχρι να πάψουν να αποτελούν υλικό για βιβλία ή ακόμη χειρότερα θέματα ενός δελτίου ειδήσεων.

 Διογένης Κοπανάκης:

Με καταγωγή από Μακεδονία και Κρήτη, ο Διογένης Κοπανάκης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και ακολούθησε τη γνωστή Οδύσσεια των γιατρών σε διάφορα νοσοκομεία, με τελευταίο σταθμό το Νοσοκομείο Ευαγγελισμός, όπου και ολοκλήρωσε την εκπαίδευση του στην ειδικότητα της Ψυχιατρικής. Παράλληλα εξειδικεύτηκε στην Ψυχοθεραπεία και συγκεκριμένα στη Γνωσιακή Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία (CBT) και στη Θεραπεία Σχημάτων (Schema Therapy). Ζει στην Αθήνα και εργάζεται ιδιωτικά ως Ψυχίατρος-Ψυχοθεραπευτής.