«Ένα μικρό αριστούργημα που μας μεταφέρει την αθέατη και παραγνωρισμένη πλευρά των αντρών. […] Μια «εσωτερική» πραγματικότητα, η οποία δεν είναι γνωστή και δεν έχει επαρκώς διερευνηθεί, ειδικά στον ελληνικό κοινωνικό χώρο», γράφει ο Ηλίας Κουρκούτας στο Επίμετρο του βιβλίου της Γεωργίας Τσούμπα και της Κατερίνας Τζωρτζακάκη «Συναντήσεις με τον Πατέρα», που θα κυκλοφορήσει στις 31 Μαρτίου 2021 από τις εκδόσεις Τόπος.
Τι σημαίνει να είσαι πατέρας; Μπορεί η πατρότητα να είναι εξίσου καταιγιστική, περίπλοκη, απολαυστική ή ενοχική όπως η μητρότητα; Πώς διαμορφώνεται ο πατέρας του 21ου αιώνα, ο οποίος καλείται να συνεργαστεί με μια σύζυγο εξίσου πολυάσχολη με εκείνον;
Η Γεωργία Τσούμπα και η Κατερίνα Τζωρτζακάκη, επιμελήτριες του βιβλίου «Συναντήσεις με τον πατέρα», συνομίλησαν με δεκαεννέα άντρες διαφορετικής ηλικίας και με διαφορετική πορεία ζωής. Μέσα από τις συναντήσεις τους αναδύθηκαν δεκαεννέα διαφορετικές διαδρομές πατρότητας, που μας μεταφέρουν την «αθέατη» και «παραγνωρισμένη» πλευρά των αντρών σε ένα βιβλίο που δικαίως το χαρακτήρισε ο Ηλίας Κουρκούτας στο επίμετρό του ως ένα «μικρό αριστούργημα».
Κείμενο προδήμοσίευσης Σελ. 68-70
Δεν είμαι ήρωας, άλλος ένας μπαμπάς είμαι
Ο γιος μου με έχει κάνει καλύτερο σε πολλά επίπεδα. Κάπνιζα μανιωδώς και το έκοψα όταν με ρώτησε: «Αν γίνουν μαύρα τα πνευμόνια σου και πεθάνεις, εγώ ποιον θα έχω;». Ήμουν ευέξαπτος και τώρα σε κάθε διαφωνία ή σύγκρουση εγώ είμαι αυτός που θα υποχωρήσει. Αντιλαμβανόμενος ότι είμαι πρότυπο γι’ αυτόν, προσπαθώ να γίνω καλύτερος. Τα παιδιά δεν ακούνε συμβουλές, μαθήματά τους είναι οι πράξεις των γονιών τους.
Δεν υπάρχει πιο σημαντική ιδιότητα για έναν άντρα από το να είναι μπαμπάς. Και αυτή η ιδιότητα είναι ισόβια. Πατέρες μπορούν να γίνουν όλοι, μπαμπάδες όχι. Πατέρας μπορεί να γίνει οποιοσδήποτε που δεν πήρε μέτρα προφύλαξης, ενώ μπαμπάς... Υπάρχει η άποψη πως δεν είναι στη φύση του άντρα το μεγάλωμα ενός παιδιού. Οι περισσότεροι γνωστοί και φίλοι είναι μπαμπάδες κάπως αποκομμένοι. Έχουν συγκεκριμένες αρμοδιότητες. Φέρνουν χρήματα στο σπίτι και πηγαίνουν το παιδί στα αγγλικά. Μέχρι εκεί.
Μπαμπάς είσαι από την ώρα που θα γεννηθεί το παιδί σου μέχρι την ώρα που θα φύγεις από τη ζωή. Μετράω τις ανάσες του τη νύχτα όταν είναι ανήσυχος ή άρρωστος, ή γιατί το θέλω εγώ. Το πρωί κοιμάμαι στο αυτοκίνητο μέχρι να γίνει το φανάρι πράσινο. Δεν νιώθω πως κάνω κάποια υπέρβαση.
Στον κόσμο των μαμάδων
Στα παιδικά πάρτι, όταν έβλεπα μόνο μαμάδες, ένιωθα άβολα. Μετά είπα: «Αντί να νιώθουν άβολα οι πατεράδες που λείπουν, νιώθω εγώ;». Δεν είχα τι να πω. Ξέρετε πώς το ξεπέρασα; Δεν κάθομαι να ασχοληθώ με τις μαμάδες, παίζω με τα παιδιά και τον ανιματέρ. Βοηθάω τα αγόρια, που μονίμως χάνουν γιατί συνήθως είναι περισσότερα τα κοριτσάκια. Συνήθως είναι μαζί και ο μπαμπάς του παιδιού που κάνει το πάρτι. Επέρχεται έτσι μια ισορροπία. Αν κλέψουμε λίγο, κερδίζουν τα αγόρια. Έχω αισθανθεί βλέμματα συμπάθειας ή ακόμα και οίκτου. Έχω ακούσει κουβέντες όπως «ένα παιδί ορφανεύει μόνο από τη μάνα». Εγώ είχα μια άξια μάνα και πιστεύω πως και ο γιος μου έχει έναν πατέρα που δεν θα τον κάνει να νιώσει μόνος ή «ορφανός». Υπάρχουν «γονείς» που είναι μαζί και δεν ασχολούνται με τα παιδιά τους ή, ακόμα χειρότερα, τα παιδιά γίνονται μοχλός πίεσης για να επιβληθεί ο ένας στον άλλο. Αισθάνομαι ότι ο γιος μου είναι πιο τυχερός από αυτά τα παιδιά.
Τι σημαίνει να είσαι γονιός
Θεωρώ πως ο γιος μου, όταν ενηλικιωθεί, θα συνειδητοποιήσει κάποια πράγματα. Τώρα είναι καλυμμένος και έχει αποδεχτεί την πραγματικότητά του. Πιστεύω πως όταν μεγαλώσει θα έχω χτίσει τέτοια σχέση εμπιστοσύνης που θα έρθει να μου μιλήσει για την κάθε ανάγκη του. Από τις πρώτες μέρες της ζωής του του συμπεριφέρομαι έχοντας ως σκοπό να κερδίσω την εμπιστοσύνη του. Προτιμώ να με σέβεται και να με εμπιστεύεται παρά να με φοβάται. Ξέρω ότι οι επόμενες «πίστες» είναι οι δύσκολες. Το περιμένω. Θα απευθυνθώ σε ειδικούς σε δύσκολες καταστάσεις. Οφείλουμε να είμαστε δεκτικοί σε κάθε βοήθεια. Δεν τα ξέρουμε όλα, αλλά, ακόμα κι αν τα γνωρίζουμε, πρέπει να έχουμε τον σωστό τρόπο να τα μεταδώσουμε στα παιδιά μας. Πιστεύω ότι καλός γονέας είναι αυτός που έχει μόνιμα το ερώτημα αν αυτό που κάνει είναι καλό για το παιδί του. Γονιός δεν είναι αυτός που γεννά. Γονιός είναι αυτός που αποτελεί καλό παράδειγμα για το παιδί του. Είναι αυτός που του έχει δώσει βαθιές ρίζες για να στέκεται όρθιο και μεγάλα φτερά για να πετάξει ψηλότερα και από τον ίδιο.
――――――――
Η Γεωργία Τσούμπα γεννήθηκε στη Σαλμώνη Ηλείας. Σπούδασε στα ΤΕΙ Αθήνας μηχανολόγος μηχανικός Τ.Ε. και εργάστηκε 18 χρόνια στον ΟΤΕ. Παράλληλα σπούδασε ψυχολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών και εκπαιδεύτηκε στη συνθετική συμβουλευτική στο Athens Synthesis Center και στη σωματική ψυχοθεραπεία στο ΕΙΝΑ.
Είναι τακτικό μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων. Συμμετέχει στο γονεϊκό αναπηρικό κίνημα και είναι μέλος του Ενιαίου Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων ΑΜΕΑ Αττικής και Νήσων, του ΠΑΣΕΣΠΑ ομίλου ΟΤΕ και της ΕΕΠΑΑ. Οργανώνει ομάδες, εργαστήρια και σεμινάρια για γονείς – κάποια από αυτά για γονείς ατόμων με ειδικές ανάγκες. Έχει δώσει διαλέξεις στο Δημοτικό Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Δήμου Περιστερίου. Είναι μητέρα δίδυμων αγοριών με αυτισμό.
Η Κατερίνα Τζωρτζακάκη γεννήθηκε το 1982 και μεγάλωσε στον Πειραιά. Κατάγεται από το Τυμπάκι Ηρακλείου και τους Φούρνους Ερμιονίδας. Σπούδασε ψυχολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών. Ακολούθησαν εκπαιδεύσεις στη συμβουλευτική και την ψυχοθεραπεία, τη θετική ψυχολογία και στο Art Therapy. Από το 2016 συντονίζει εργαστήρια ψυχοεκπαίδευσης με βασικό άξονα τη σύνθεση ιστοριών. Την παρούσα περίοδο συνεργάζεται με την ΑΜΚΕ Πλοήγηση που υποστηρίζει παιδιά, εφήβους και νέους με δυσκολίες.
Από το 2018 ως το 2020 έχει παρουσιάσει προτάσεις για τη χρήση των ιστοριών ως παιδαγωγικού εργαλείου σε τρία επιστημονικά συνέδρια στην Ελλάδα. Δράση σε νοσηλευόμενα παιδιά βασισμένη σε παιδικές ιστορίες της παρουσιάστηκε σε πανελλήνιο και πανευρωπαϊκό συνέδριο παιδιατρικής το 2017.
Τα πεζογραφήματά της Ο χορός στη σκακιέρα, Παράλληλα σύμπαντα και Χαμένες παραστάσεις κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Βασιλείου. Αρθρογραφεί για τη HuffPost και άλλες ιστοσελίδες ποικίλης ύλης και ψυχολογίας.
Από το 2018 είναι μέλος του ΔΣ της Φιλολογικής Στέγης Πειραιά. Άρθρα και διηγήματά της δημοσιεύει στην ιστοσελίδα της: katerina-tzortzakaki.gr