Στο χωριό του Jinwar στη Ροζάβα της Βόρειας Συρίας οι γυναίκες προσπαθούν και πάλι να ανασυντάξουν τις δυνάμεις τους. Μετά την τουρκική εισβολή που σημειώθηκε στις αρχές του μήνα, στην περιοχή που με κόπο ανέστησαν από το μηδέν, τίποτα δεν είναι το ίδιο. Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που οι κάτοικοι καλούνται να παλέψουν για τη ζωή τους.
Στην επαρχία, από τότε που δημιουργήθηκε, μένουν μεταξύ άλλων οικογένειες Κούρδων, Γιαζίντι και Αράβων. Είναι όλες γυναίκες, ενώ τα μοναδικά αγόρια που υπάρχουν στην περιοχή είναι παιδιά.
Η φυλη των Γιαζίντι -που διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην οικοδόμηση του χωριού- μετρούσε 550.000 μέλη στο Ιράκ πριν από το 2014, όταν οι τζιχαντιστές σκότωσαν εν ψυχρώ χιλιάδες από τα μέλη της στο όρος Σιντζάρ ενώ απήγαγαν χιλιάδες γυναίκες και έφηβες, προκειμένου να τις χρησιμοποιήσουν ως σεξουαλικές σκλάβες.
Σύμφωνα με την Διεθνή Αμνηστία, οι μαζικές δολοφονίες και οι απαγωγές που διέπραξε το Ισλαμικό Κράτος εναντίον τους στο Ιράκ συνιστούν εθνοκάθαρση. Οι εκατοντάδες γυναίκες που απήχθησαν παντρεύτηκαν με τη βία, πουλήθηκαν σαν να αποτελούν αντικείμενα ή θυσιάστηκαν από μαχητές και υποστηρικτές του ισλαμικού κράτους.
Αναφέρεται μόνο ότι με βάση τους υπολογισμούς, περίπου 6.400 Γιαζίντι έπεσαν στα χέρια των μαχητών των ισλαμιστών. Λίγο περισσότερες από 3.000 κατάφεραν να δραπετεύσουν την ώρα που η τύχη των υπολοίπων αγνοείται ακόμα και σήμερα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ:
Οι γυναίκες που κατάφεραν να επιβιώσουν όμως ενώθηκαν με άλλες και έκαναν πράξη ένα μικρό θαύμα που ακούει στο όνομα Jinwar. Στη Ροζάβα, μετά την ήττα των τζιχανιστών, επιχείρησαν έτσι να δημιουργήσουν τη δική τους ουτοπία. Οι Κούρδισσες ανάρτισσες, που δεν έπαψαν ούτε λεπτό να μάχονται με τα όπλα στο χέρι, οι Γιαζίντι και όσες έφτασαν εκεί προσπάθησαν να οικοδομήσουν έναν χώρο όπου οι γυναίκες θα βίωναν την ολοκληρωτική τους χειραφέτηση.
Το οικολογικό χωριό Jinwar έγινε το σπίτι τους και αποτέλεσε ως εκ τούτου, ένα κοινωνικό πείραμα στην κορυφή του οποίου θα βρίσκονταν η μητριαρχία. Τα σπίτια στην περιοχή είναι πλίθινα και οικολογικά ενώ οι άνθρωποι συναλλάσσονται με βάση τα προϊόντα που ανταλλάσσουν. Το χρήμα ήταν πάντα σε δεύτερη μοίρα.
Οι γυναίκες εκεί δεν θέλουν να παντρευτούν ενώ βρίσκουν καταφύγιο με τα παιδιά τους αν έχουν χάσει τους συζύγους τους στον πόλεμο ή αν έχουν βιώσει την οποιαδήποτε μορφή πατριαρχικής καταπίεσης. Αναζητούν μια αυτόνομη ζωή και αποδεικνύουν πως μπορούν και θέλουν να ζήσουν «χωρίς τους περιορισμούς των καταπιεστικών δομών εξουσίας της πατριαρχίας και του καπιταλισμού», ανέφεραν μεταξύ άλλων σε συνέντευξη που είχαν παραχωρήσει στον βρετανικό Guardian πριν από περίπου ένα χρόνο.
H 35χρονη Fatma Emin έχασε τον άνδρα της από τα πυρά του ISIS τον Αύγουστο του 2015 και έκτοτε η ανατροφή των παιδιών πέρασε αποκλειστικά στα χέρια της. Οι συγγενείς του συζύγου της αξίωσαν να παρατήσει τη δουλειά της και να μεγαλώσει τα έξι παιδιά της υπό το άγρυπνο βλέμμα τους.
Είναι μία από τις γυναίκες που κατέφυγε στη λωρίδα αυτή της γης στη βορειοανατολική Συρία που χτίστηκε αποκλειστικά από γυναίκες για τις γυναίκες. Ανεξάρτητα από θρησκείες, πολιτικά φρονήματα, εθνότητες και κουλτούρες. Οι κάτοικοι της κοινότητας είναι όλες θύματα βιασμού, φυλακίσεων, ενδοοικογενειακής βίας, ξεριζωμού, θύματα του ισλαμικού κράτους, ή απλώς των συζύγων τους.
H καλλιέργεια ενός μεγάλου οπωρώνα στην περιοχή της Ροζάβα είναι μια πράξη έντονης αντίστασης. Οι γυναίκες με τον τρόπο αυτό επιδιώκουν να καταστήσουν το χωριό αυτάρκες και ικανό να αποτελέσει παράδειγμα για το πώς μια κοινότητα μπορεί να ζήσει και να εργαστεί με τη γη με βιώσιμο τρόπο. Οι μαχήτριες του Jinwar χτίζουν τα σπίτια τους, συναποφασίζουν, πορεύονται μαζί στην κοινή τους ζωή.
«Στο χωριό μας οι γυναίκες λαμβάνουν την καλύτερη θεραπεία για τα βασανιστήρια που έχουν υποστεί στο παρελθόν. Ο τόπος αυτός είναι ειρηνικός και καταφύγιο από τον πόλεμο. Τώρα είμαστε ελεύθερες», είχε τονίσει η 35χρονη Barwa Darwish στο ρεπορτάζ του Guardian.
Oι γυναίκες του Jinwar, μετά την τουρκική εισβολή, στέλνουν μήνυμα στους υποστηρικτές τους μέσω facebook, διευκρινίζοντας πως θα συνεχίσουν να παλεύουν, ακόμα κι αν οι αγώνες που δίνουν είναι συνήθως άνισοι. Αναφέρουν πως μετά την τουρκική εισβολή στη βόρεια Συρία πολλοί από τους συγγενείς τους σκοτώθηκαν, πολλά από τα σπίτια που έχτισαν δεν υπάρχουν πια, όμως δεσμεύονται να συνεχίσουν αγέρωχες.
Όπως θα έχετε δει όλοι, οι τουρκικές απειλές για την έναρξη μιας επίθεσης στην Αυτόνομη Διοίκηση της Βόρειας και Ανατολικής Συρίας (NES) έχουν εντατικοποιηθεί. Αυτή η προσπάθεια κατοχής είναι μια άμεση και υπαρξιακή επίθεση στη ζωή μας, στα μέσα επιβίωσής μας, στην κοινωνία μας, στα κέρδη μας και στους αγώνες μας ως γυναίκες.
Το Jinwar είναι ένας από τους χώρους που κινδυνεύουν να σβήσουν σε περίπτωση τουρκικής κατοχής. Το χωριό βρίσκεται κοντά στα τουρκικά σύνορα και είναι η Αυτόνομη Διοίκηση της Βόρειας και Ανατολικής Συρίας, η οποία το ίδρυσε επίσημα το 2014 ως πολυεθνικό πολιτικό πρόγραμμα, με ρίζες στο ιστορικό αγώνα του κουρδικού λαού για πολιτική αναγνώριση, ισότητα και δημοκρατία.
Χωρίς την επανάσταση της Ροζάβα και τις εμπειρίες των αγώνων των γυναικών σε όλες τις γεωγραφικές περιοχές και περιόδους της ιστορίας, το Jinwar δεν θα υπήρχε. Έχουν περάσει σχεδόν τρία χρόνια από τότε που έγιναν οι πρώτες προετοιμασίες για την κατασκευή του Jinwar. Από τότε πολλά πράγματα έχουν αναπτυχθεί, χιλιάδες άνθρωποι ήρθαν να στηρίξουν στο χτίσιμο, το χωριό μεγάλωσε και έγινε ένας πολύ γνωστός και ζωντανός τόπος, σημαντικός για πολλούς στην περιοχή. Γυναίκες και παιδιά ζουν εδώ, αναπτύσσοντας κοινοτιστική ζωή, μαθαίνοντας, μοιράζοντας, δουλεύοντας στα χωράφια και τους κήπους, στην ακαδημία, στο σχολείο, στο φούρνο, στο μαγαζί του χωριού, στο κέντρο υγείας.
Το Jinwar αντιπροσωπεύει την πραγματοποίηση του ονείρου μιας ελεύθερης ζωής, τη δυνατότητά μας ως γυναίκες να συγκεντρώνουμε τη δύναμή και τη γνώση μας και να αναπτύσσουμε κοινοτικές εναλλακτικές λύσεις σε κάθε πτυχή της ζωής μας – παρά τις επιθέσεις και τις δυσκολίες που αποτελούν κομμάτι αυτού του τρόπου.
Δεν μπορούμε να δεχτούμε να χάσουμε όσα έχουν δημιουργηθεί από τόσους πολλούς. Καλούμε όλες τις γυναίκες και τους ανθρώπους να στηρίξουν την αντίσταση μας.
Ας σηκώσουμε τις φωνές μας και να αναλάβουμε δράση για την απελευθέρωση των γυναικών, ας αγωνιστούμε για εναλλακτικές λύσεις.
Ας υπερασπιστούμε ο ένας τον άλλον ενάντια στις επιθέσεις του τουρκικού κράτους και από όλες τις άλλες μορφές πατριαρχικής βίας και καταπίεσης.
Jin, Jiyan, Azadî! – Γυναίκα, Ζωή, Ελευθερία!
«Από την αρχή, η Επανάσταση στην Ροζάβα ήταν μια διεθνιστική επανάσταση. Μια επανάσταση όχι μόνο για την απελευθέρωση του κουρδικού πληθυσμού στη Συρία, αλλά και της Μέσης Ανατολής από τους αιώνες της αποικιοκρατίας, της καταπίεσης και των δικτατοριών.
Και ήταν μια διεθνιστική επανάσταση, επειδή πολλοί διεθνιστές εντάχθηκαν σε αυτή την επανάσταση, στην πρώτη γραμμή εναντίον του Ισλαμικού Κράτους και του τουρκικού φασισμού, βοηθήσαμε στα νοσοκομεία, φυτέψαμε δέντρα και εργαστήκαμε για να οικοδομήσουμε μια δημοκρατική, οικολογική κοινωνία βασισμένη στην απελευθέρωση των γυναικών. Και πολλοί επαναστάτες προσχώρησαν στον αγώνα σε όλο τον κόσμο, επειδή η επανάσταση στη Συρία μας έδειξε σε όλους μας ότι ένας άλλος κόσμος δεν είναι μόνο θεωρητικά εφικτός, αλλά στην πραγματικότητα είναι ενσωματωμένος στην καθημερινή ζωή.
Σήμερα ήρθε η στιγμή, να δείξουμε τι χτίσαμε τα τελευταία χρόνια με τη συντροφικότητα και τον διεθνισμό σε όλο τον κόσμο. Σήμερα ήρθε η στιγμή να εφαρμόσουμε ξανά τον διεθνισμό, εφαρμόζοντας την υπεράσπιση της επανάστασης και μέσω αυτού θα υπερασπιστούμε τις ελπίδες, τις επιθυμίες και τα όνειρά μας», υπογραμμίζουν σε άλλο τους μήνυμα.
(Με πληροφορίες από Guardian, Jinwar - Free Women’s Village Rojava, CNN)