Ο Τζοκ Ζονφρίλο δεν μαγειρεύει όπως οι υπόλοιποι σύγχρονοι άνθρωποι. Βασικά, κανένας άλλος σεφ στον κόσμο δεν μαγειρεύει όπως ο Τζοκ, γιατί απλούστατα αυτός ο Σκοτσέζος ασχολείται με την προϊστορική κουζίνα και μάλιστα βραβεύτηκε πρόσφατα με διεθνές βραβείο γαστρονομίας για τις τεχνικές και τα πιάτα του.
Το βραβείο Basque Culinary World Prize συνοδευόταν από χρηματικό έπαθλο 100.000 ευρώ και την αναγνώριση ότι το ούτως ή άλλως πετυχημένο εστιατόριο του Ζονφρίλο στην Αυστραλία, Orana, παρέχει σημαντική προσφορά σε επίπεδο πολιτιστικό, εκπαιδευτικό και ερευνητικό.
«Οι πρώτοι Αυστραλοί ήταν πραγματικοί μάγειρες και εφευρέτες τροφής σ′ αυτόν τον τόπο και ο αποκλεισμός του από την ιστορία της μαγειρικής μας είναι απαράδεκτος. Το κίνητρο μου είναι ακριβώς αυτό, η αναγνώριση της κουλτούρας των πρώτων κατοίκων της Αυστραλίας, που ζούσαν εδώ πριν 60.000 χρόνια» αναφέρει ο σεφ στο BBC.
Τι έτρωγαν για να επιβιώσουν πριν εξήντα χιλιάδες χρόνια;
Ένα είδος δαμάσκηνου που λέγεται κακάντου, το οποίο συναντάται ακόμη και σήμερα στην αυστραλιανή έρημο και μάλιστα έχει περισσότερη βιταμίνη C από είκοσι πορτοκάλια. Ενα είδος καρυδιού που πιστεύεται ότι καταναλωνόταν εξίσου από δεινόσαυρους και ανθρώπους και το οποίο χρησιμοποιείται από τον Ζονφρίλο ως υποκατάστατο του ρυζιού σε ριζότο. Καρκάλα, ένα είδος χόρτου που φυτρώνει σε απόκρημνες πλαγιές και έχει γεύση γαύρου. Αυτά είναι μόνο κάποια από τα προϊστορικά υλικά που μαγειρεύει ο ευρηματικός σεφ. Όσο για το πώς τα μαγειρεύει, ο ίδιος αποκαλύπτει ότι η αλίσιβα παίζει σημαντικό ρόλο στη μαγειρική του. Όπως και οι παλιές ελληνίδες νοικοκυρές, έτσι και ο Ζονφρίλο χρησιμοποιεί πολύ το σταχτόνερο στην κουζίνα του. Ο ίδιος δεν κάνει γλυκά κουταλιού βέβαια, αλλά η αλισίβα τον βοηθά για να αφαιρέσει την πικρή γεύση από υλικά που μέχρι πρότινος δεν θεωρούνταν φαγώσιμα.
Φυσικά, δεν είναι όλα τα συστατικά στην κουζίνα του, αρχαία. Οι πατάτες, τα ψάρια και τα θαλασσινά έχουν την τιμητική τους στο μενού του Orana.
Πριν μαθητεύσει δίπλα στον διάσημο σεφ Μαρκο Πιερ Γουάιτ στο Λονδίνο, ο Ζονφρίλο χρειάστηκε να αντεπεξέλθει σε πολύ σοβαρά προβλήματα, όπως την εξάρτηση του από την ηρωίνη και το γεγονός ότι ήταν άστεγος. Μετακόμισε στην Αυστραλία το 2000 με πρόθεση να εργαστεί σε κάποιο τοπικό εστιατόριο, ώσπου μια τυχαία συζήτηση με έναν ντόπιο τον ώθησε να ασχοληθεί με την ιστορία της τροφής.
(Με πληροφορίες από BBC)