Ένα ανθρώπινο κρανίο ηλικίας περίπου 8.000 ετών βρέθηκε στον ποταμό Μινεσότα, κοντά στο Σακρντ Χαρτ.
Το γραφείο του σερίφη της κομητείας Ρένβιλ είπε ότι δύο καγιάκερ βρήκαν το οστό και τους το παρέδοσαν. Ο Σερίφης έστειλε το κρανίο στον στον ιατροδικαστή και έπειτα στο FBI, με την υποψία πως ανήκε σε κάποιον αγνoούμενο τον οποίο θα κατάφερνε να ταυτοποιήσει.
Μέσω της εξέτασης του οστού με ραδιοχρονολόγηση άνθρακα-14, οι προκαταρκτικές πληροφορίες δείχνουν ότι το θραύσμα του κρανίου ανήκε σε έναν νεαρό άνδρα που πέθανε πριν από 8.000 χρόνια.
«Το να πούμε πως πήγαμε πίσω στο χρόνο, θα ήταν υποβάθμιση. Κανείς μας δεν ήταν προετοιμασμένος για κάτι τέτοιο» ανέφερε ο σερίφης της κομητείας Ρένβιλ Σκοτ Χέιμπλ σε συνέντευξή του την περασμένη Πέμπτη.
Το φοβερό αυτό εύρημα ήρθε στο φως χάρη σε δύο καγιάκερς. Το ζευγάρι βρισκόταν στο ποτάμι της Μινεσότα, κοντά στο Σακρντ Χαρτ, δυτικά της Μινεάπολης τον περασμένο Σεπτέμβρη όταν εντόπισε το οστό. Μάλιστα, το τμήμα αυτό υπό φυσιολογικές συνθήκες θα ήταν βυθισμένο στο νερό, παραμένοντας αθέατο ποιος ξέρει για πόσο ακόμα. Όμως, η παρατεταμένη ξηρασία, η χειρότερη σε τουλάχιστον τέσσερις δεκαετίες στην περιοχή, είχε προκαλέσει την υποχώρηση των υδάτων, με αποτέλεσμα να γίνει ορατό το αρχαίο κρανίο.
Η κομητεία του Ρένβιλ δεν είχε στα αρχεία της υποθέσεις αγνοουμένων, εξηγεί ο Χέιμπλ, ωστόσο, εκκρεμούσε μια υπόθεση για γειτονική κομητεία. Έτσι, οι αξιωματούχοι σκέφτηκαν πως ίσως το απομεινάρι αυτό έλυνε την υπόθεση.
Η πιο πρώιμη παρουσία ανθρώπων στην περιοχή εκτιμάται πως ήταν πριν από 13.000 χρόνια, όταν οι παγετώνες υποχωρούσαν ακόμα, εξηγεί ο Όστιν Μπούτα, αρχαιολόγος στο πανεπιστήμιο Augustana που συνυπογράφει έρευνα του 2017 για την περίοδο εκείνη.
Ο άνδρας από το ποτάμι της Μινεσότα έζησε σε μεταγενέστερη περίοδο, όπου οι άνθρωποι ζούσαν σε μικρές ομάδες και κυνηγούσαν για την τροφή τους.
Σύμφωνα με τις αρχές, οι άνθρωποι εκείνης της εποχής έκαναν διατροφή με «θαλασσινά» και έτρωγαν δημητριακά - όπως καλαμπόκι. «Όσο μπορούμε να συμπεράνουμε, δεν υπήρχε γεωργία τότε. Κάποιοι κυνηγούσαν με μικρά ακόντια και ξύλινα βοηθήματα που ονομάζονταν atlatls» λέει ο Μπούτα.
Οι ερευνητές προσπαθούν να εμπλουτίσουν τις γνώσεις τους για τη ζωή της Αρχαϊκής εποχής στην περιοχή αυτή, ώστε να κατανοήσουν το πλαίσιο θανάτου του άνδρα αυτού.
Πηγή: fox9