Μετά από χρόνια, το Brexit βρίσκεται πραγματικά προ των πυλών, με τη συμφωνία του Βρετανού πρωθυπουργού, Μπόρις Τζόνσον, να είναι πραγματικότητα. Ωστόσο η συμφωνία, ακόμα και αν εγκρίθηκε από τους ηγέτες της ΕΕ, πρέπει να επικυρωθεί και από το βρετανικό κοινοβούλιο- και εδώ ο Μπόρις Τζόνσον ίσως να αντιμετωπίσει πρόβλημα, καθώς το DUP (Democratic Unionist Party of Northern Ireland), οι βουλευτές του οποίου θεωρούνταν απαραίτητοι για να μπορέσει να περάσει μια συμφωνία για το Brexit, ανακοίνωσε πως δεν θα δώσει την υποστήριξή του.
Η αντίθεση των βουλευτών από τη Βόρεια Ιρλανδία φέρνει στο προσκήνιο το φλέγον ερώτημα: είναι σε θέση ο Τζόνσον τελικά να περάσει τη συμφωνία από το κοινοβούλιο, ή θα βρεθεί σε έναν «πόλεμο χαρακωμάτων» όπως η Τερέζα Μέι;
Επίσης, όπως υπογραμμίζουν οι New York Times: Πώς είναι δυνατόν ένα κόμμα που κατέχει μόνο 10 έδρες από τις 650 του βρετανικού κοινοβουλίου να έχουν τόση επιρροή ως προς το Brexit; Σε αυτό το πλαίσιο, οι NY Times παρουσιάζουν την «ταυτότητα» του κόμματος.
Ποιο είναι το DUP
To DUP ιδρύθηκε το 1971 ως ένα ριζοσπαστικό, σκληροπυρηνικό προτεσταντικό κόμμα κατά την ταραγμένη περίοδο των «Troubles»- της αντιπαράθεσης που άρχισε το 1968 και κράτησε 30 χρόνια. Η αντιπαράθεση ήταν μεταξύ των Καθολικών, που ήθελαν μια χώρα που περιελάμβανε ολόκληρη την Ιρλανδία, και των Προτεσταντών, που ήθελαν παραμονή της Βόρειας Ιρλανδίας στο Ηνωμένο Βασίλειο. Τουλάχιστον 3.532 άνθρωποι σκοτώθηκαν κατά την περίοδο αυτήν, με τη βία σε κάποιες περιπτώσεις να εξαπλώνεται σε περιοχές της Αγγλίας και της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας. Ο ιδρυτής του DUP, αιδεσιμότατος Ίαν Πέισλι, έγινε γνωστός για τους πύρινους λόγους του, καθώς και τις διαδηλώσεις που συνέβαλαν στη διατήρηση των εντάσεων κατά τα πρώτα χρόνια των «Troubles».
Χρόνια μετά, το κόμμα επωφελήθηκε από τη συμφωνία του 1998, η οποία έδωσε τέλος στην ταραγμένη περίοδο: Η συμφωνία προέβλεπε πως τα μεγαλύτερα προτεσταντικά και καθολικά κόμματα θα μοιράζονταν την εξουσία στη Βόρεια Ιρλανδία- ωστόσο, σύντομα φάνηκε πως αυτό ωθούσε κάποιους ψηφοφόρους και των δύο πλευρών στα άκρα. Ως το 2017 οι ψηφοφόροι σε μεγάλο βαθμό είχαν εγκαταλείψει τα μετριοπαθή κόμματα. Το DUP πήρε τις τελευταίες έδρες των αντιπάλων Ulster Unionists στο Γουέστμινστερ, ενώ το Σιν Φέιν (η πολιτική πτέρυγα του IRA) επιβλήθηκε σε άλλα μετριοπαθή εθνικιστικά κόμματα. Το Σιν Φέιν απέχει από τα δρώμενα στο Γουέστμινστερ, οπότε δεν έπαιξε ρόλο στο Brexit.
Όταν η Τερέζα Μέι βρισκόταν ακόμα ψηλά στις δημοσκοπήσεις το 2017, κήρυξε εκλογές επιδιώκοντας να συγκεντρώσει μια ισχυρή πλειοψηφία προκειμένου να περάσει το σχέδιό της για το Brexit από το κοινοβούλιο, ωστόσο τα πράγματα, ως γνωστόν, δεν εξελίχθηκαν όπως ήθελε: Εν τέλει έχασε έδαφος και βρέθηκε να εξαρτάται από τις 10 ψήφους του DUP. Αυτό ενίσχυσε τον ρόλο του κόμματος στη διαδικασία του Brexit, και το DUP το εκμεταλλεύτηκε αυτό για να ενισχύσει τη θέση του, η οποία απορρίπτει οποιοδήποτε σχέδιο διαχωρίζει τη Βόρεια Ιρλανδία από το υπόλοιπο Ηνωμένο Βασίλειο. Οπότε, ήταν σχετικά αναμενόμενο πως το κόμμα θα ήταν αντίθετο στη δημιουργία ενός τελωνειακού συνόρου στην Ιρλανδική Θάλασσα.
Πέρα από το ότι παρείχε στους Συντηρητικούς κρίσιμης σημασίας ψήφους στο κοινοβούλιο, το DUP αποτελεί επίσης και «πυξίδα» για πολλούς σκληροπυρηνικούς υπέρμαχους του Brexit, που υποστηρίζουν ότι δεν θα υπερψηφίσουν μια συμφωνία που δεν έχει την έγκριση του κόμματος. Αξίζει να σημειωθεί πως σε ανακοίνωση νωρίς την Πέμπτη, πριν την επίτευξη συμφωνίας, το DUP είχε φανεί να αφήνει την πόρτα ανοιχτή σε συμβιβασμούς, καθώς ανέφερε ότι συνεχίζει να δουλεύει με την κυβέρνηση για να βρεθεί μια λύση. Ωστόσο, καθώς προχωρούσε η ημέρα, η στάση του γινόταν και πιο σκληρή, με το κόμμα να ανακοινώνει πως «οι προτάσεις αυτές, κατά την άποψή μας, δεν είναι επωφελείς για την οικονομική ευημερία της Βόρειας Ιρλανδίας και υπονομεύουν την ακεραιότητα της ένωσης».
Το αν θα καταφέρει ο Μπόρις Τζόνσον να μεταπείσει το κόμμα είναι άγνωστο- και έχει χρονικό περιθώριο για να το κάνει ως το Σάββατο.