Τη διαδικασία με την οποία ηλικιωμένα κύτταρα που παράγουν χρώμα στο δέρμα προκαλούν σημαντική ανάπτυξη τριχών μέσα σε σε κρεατοελιές/σπίλους (nevi) ανακάλυψε ερευνητική ομάδα της οποίας ηγήθηκε το University of California, Irvine.
Η ανακάλυψη αυτή μπορεί να παρέχει οδικό χάρτη για μια εντελώς νέα γενιά μοριακών θεραπειών για την ανδρογενετική αλωπεκία- μια κοινή μορφή απώλειας μαλλιών τόσο σε άνδρες όσο και σε γυναίκες.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Nature και παρουσιάζει τον πολύ σημαντικό ρόλο που παίζουν τα μόρια οστεοποντίνης και CD44 στην ενεργοποίηση της ανάπτυξης μαλλιών μέσα σε τριχωτούς σπίλους. Αυτοί οι σπίλοι συγκεντρώνουν ιδιαίτερα μεγάλους αριθμούς τέτοιων κυττάρων, και παρουσιάζουν πολύ στιβαρή ανάπτυξη τριχών.
«Βρήκαμε πως τα ηλικιωμένα κύτταρα χρωματισμού παράγουν μεγάλες ποσότητες ενός συγκεκριμένου μορίου σηματοδότησης, της οστεοποντίνης, που κάνει θύλακες τριχών που είναι κανονικά σε “νάρκη” να ενεργοποιήσουν τα βλαστοκύτταρά τους για τη στιβαρή ανάπτυξη μακριών και χοντρών τριχών» αναφέρει ο Μαξίμ Πλίκους, corresponding author της έρευνας και καθηγητής αναπτυξιακής και κυτταρικής βιολογίας στο UCI. Τα κύτταρα αυτά, τονίζει κατά κανόνα αντιμετωπίζονται ως επιβλαβή στην αναγέννηση και θεωρείται πως αποτελούν κινητήρια δύναμη της διαδικασίας γήρανσης, καθώς συσσωρεύονται σε ιστούς ανά το σώμα, μα «η έρευνά μας έδειξε πως η κυτταρική γήρανση έχει μια θετική πλευρά».
Η ανάπτυξη των θυλάκων τριχών ρυθμίζεται μέσω της ενεργοποίησης βλαστοκυττάρων. Αυτά τα κύτταρα διχοτομούνται, επιτρέποντας στους θύλακες να παράγουν νέες τρίχες με κυκλικό τρόπο. Μετά από κάθε «γύρο» ανάπτυξης τριχών υπάρχει μια περίοδος «νάρκης», κατά την οποία τα βλαστοκύτταρα παραμένουν ανενεργά μέχρι να αρχίσει ο επόμενος κύκλος.
Στο πλαίσιο της μελέτης μοντέλα ποντικιών με σπίλους που είχαν υπερ-ενεργά βλαστοκύτταρα και επιδείκνυαν επιτάχυνση ανάπτυξης τριχών, παραπέμποντας σε κλινικές παρατηρήσεις που έχουν καταγραφεί σε ανθρώπινους σπίλους. Περαιτέρω ανάλυση κυττάρων χρωματισμού και βλαστοκυττάρων έδειξε ότι τα πρώτα παρήγαγαν υψηλά επίπεδα ενός μορίου- σηματοδότη, της οστεοποντίνης, για το οποίο τα βλαστοκύτταρα είχαν ένα αντίστοιχο μόριο- αποδέκτη, το CD44. Όταν αλληλεπιδρούν η οστεοποντίνη και το CD44, τα βλαστοκύτταρα τριχών ενεργοποιούνται, με αποτέλεσμα ανάπτυξη τριχών.
«Καθώς μαθαίνουμε περισσότερα, αυτές οι πληροφορίες μπορούν εν δυνάμει να αξιοποιηθούν για την ανάπτυξη νέων θεραπειών που στοχεύουν ιδιότητες ηλικιωμένων κυττάρων και θεραπεύουν ένα μεγάλο εύρος αναγεννητικών διαταραχών, περιλαμβανομένης της κοινής απώλειας μαλλιών» είπε ο Σιαοτζιέ Γουάνγκ, first και corresponding author της έρευνας.