Xωρίς ντροπή: Τα «δικά μας παιδιά» στη Βουλή των Ελλήνων

...και η προεκλογική ευαισθησία που δεν αρκεί.
Open Image Modal
Eurokinissi

Ας είμαστε δίκαιοι. Η κυρία Τασία Χριστοδουλοπούλου δεν έκανε τίποτα τρομερό. Απλώς τίμησε την κοινοβουλευτική παράδοση, που φέρει τον ιστορικό τίτλο «Τα δικά μας παιδιά!»

Πατώντας στα χνάρια όλων όσων προηγήθηκαν - και ήταν πολλοί - επαναλαμβάνει με αφοπλιστική άνεση, τις ίδιες ακριβώς δικαιολογίες που αναμάσησαν στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν άλλοι άξιοι κοινοβουλευτικοί. 

Οι (λίγο) παλαιότεροι πολιτικοί συντάκτες δεν έχουν λησμονήσει ανάλογες χειρονομίες - κυρίως με «τακτοποιήσεις» συγγενών και φίλων, οι οποίοι αρχικά περνούσαν το κατώφλι της Βουλής ως μετακλητοί για να καταλήξουν μόνιμοι σε πολλές περιπτώσεις. Οι κύριοι Πολύδωρας (ποιός μπορεί να λησμονήσει την θυγατέρα του;), Πετσάλνικος, ο αείμνηστος Δημήτρης Σιούφας, αλλά και οι κύριοι Τραγάκης και Καμμένος, έχουν δεχθεί επίμονες ερωτήσεις για τέτοιου είδους «διευκολύνσεις». Τους αδικώ, γιατί παραλείπω αρκετούς ακόμη για λόγους συντομίας. Πάντοτε από κόμματα που άσκησαν εξουσία ή βρέθηκαν πολύ κοντά σε αυτήν.

Ο Αλέξης Τσίπρας έσπευσε να δώσει εντολή για αναστολή των μετατάξεων, αντιλαμβανόμενος ότι το ζήτημα ήθους και ύφους εξουσίας που ανακύπτει είναι μεγάλο - πολύ μεγαλύτερο και πολύ σοβαρότερο από τις «εξηγήσεις» που ψέλλισε η κυρία Χριστοδουλοπούλου, ισχυριζόμενη ότι μπορεί να αξιοποίησε «κάποιες γνωριμίες, διασυνδέσεις και τα λοιπά» για τη μετάταξη της θυγατέρας της. Ορθή η εντολή. Αλλά η ευαισθησία φοβάμαι οτι εζυγίσθη, εμετρήθη και ευρέθη ελλιπής, γιατί εκδηλώνεται υπό προεκλογική πίεση. Όχι στην ώρα της.

Οι ελάχιστα σοβαρές εξηγήσεις της υπουργού, ωστόσο, υποκρύπτουν εξοργιστικές και προκλητικές αντιλήψεις. Γιατί ο απίθανος ισχυρισμός της κυρίας Χριστοδουλοπούλου, ότι δεν κόστισε τίποτα στο δημόσιο η μετάταξη αυτή, επειδή έτσι κι αλλιώς θα εισέπραττε μισθό η κόρη της, απευθύνεται σε όλους. Μεταξύ αυτών και στους δημοσίους υπαλλήλους που υπηρετούν στις πιο απομακρυσμένες παραμεθόριες περιοχές, σε νησιά της άγονης γραμμής αλλά και σε κοσμικά νησιά, όπου ο μισθός ενός δασκάλου ή ενός αστυνομικού δεν φτάνει ούτε...για το ενοίκιο.

Δεν μπαίνω καν στη διαδικασία να εξετάσω, σε ποιό βαθμό ήταν «απαραίτητες» ή έστω «χρήσιμες» στη Βουλή των Ελλήνων οι υπηρεσίες που προσέφερε η θυγατέρα της υπουργού, όπως και η κόρη της διευθύντριας του Γενικού Γραμματέα της Βουλής, που επίσης έγινε γνωστό χθες πως ήταν υπάλληλος ΙΔΟΧ διάρκειας ενός έτους στο Ιδρυμα της Βουλής.

Αναστολή μετατάξεων; Too little - too late (ελάχιστη κίνηση και καθυστερημένη) όπως θα έλεγαν οι αγγλοσάξονες φίλοι μας.

«Ανέξοδη» μετάταξη στη Βουλή και «ηθικό πλεονέκτημα» πάνε χώρια.

Και τα «δικά μας παιδιά» παραμένουν «δικά μας παιδιά», ακόμα και όταν άλλοι αγωνίζονται εκεί έξω για να μην πεινάσουν τα δικά τους, μετά από 9 χρόνια κρίσης και τρία μνημόνια, που φοβάμαι ότι δεν μας δίδαξαν όσα έπρεπε.