«Διάλεξα ως τίτλο του βιβλίου το όνομα ενός φυτού το οποίο νιώθω ότι χαρακτηρίζει την Ελλάδα. Πρόκειται για τη γυψοφύλλη, φυτό αειθαλές και ανθεκτικό, όπως η πορεία του ελληνισμού, το οποίο καταστρέφεται από μύκητες ριζοκτονίας, όπως καταστρέφονται και τα έθνη που δεν σέβονται τις ρίζες τους. Μέσα από αυτή τη συλλογή κειμένων επιχειρώ να αποκαταστήσω τη σύνδεση μεταξύ των οικονομικών επιλογών και των ηθικών εκτιμήσεων, συνθέτοντας μια αφήγηση χωρίς αποκλεισμούς και με γνώμονα τον σκοπό για το κοινό μας μέλλον. Εξετάζοντας τις πιθανές παγίδες που κρύβει η εγκατάλειψη μιας ανθρωποκεντρικής προσέγγισης υπέρ μιας ατομικιστικής νοοτροπίας, σας καλώ να προβληματιστείτε κριτικά σχετικά με τις επιλογές που κάνουμε και τις αξίες που αγαπάμε», γράφει στο οπισθόφυλλο ο Θανάσης Σκορδάς, ερμηνεύοντας την εντελώς ασυνήθιστη επιλογή του τίτλου, που υπήρξε εντελώς προσωπική, όπως ο ίδιος μου εξομολογήθηκε.
Για όσους τον γνωρίζουν προσωπικά και για τους πολιτικούς συντάκτες που τον γνώρισαν στη διάρκεια της θητείας του στο υπουργείο Ανάπτυξης, την εξαιρετικά κρίσιμη διετία 2012-2014 εν μέσω βαθιάς οικονομικής κρίσης, αλλά και στο πόσο του γενικού διευθυντή στη Νέα Δημοκρατία, ο μη-συμβατικός τίτλος δεν αποτελεί έκπληξη. Ο Θανάσης Σκορδάς είναι οικονομολόγος και μάνατζερ, αλλά ταυτόχρονα ένας άνθρωπος της αγοράς και ένας ιδεολόγος, που μπήκε στην πολιτική - όχι για να την κάνει επάγγελμα - και επέστρεψε στον χώρο των επιχειρήσεων, αθόρυβα.
Διαβάζοντας την «Γυψοφύλλη» διακρίνεται εύκολα η έντονη και «ζωντανή» ανησυχία του Σκορδά, που μπορεί να μην εμπλέκεται αυτή την ώρα στην ενεργό πολιτική, όμως είναι πρόδηλο ότι διατηρεί την πολιτική σκέψη του και τις αγωνίες του για το «συλλογικό και εθνικό» της Ελλάδας. Προσωπικά, ξεχωρίζω 3+1 σημεία και τα μοιράζομαι γιατί βρίσκω ότι αξίζει να σταθεί κάποιος σε συγκεκριμένους συλλογισμούς - ανεξάρτητα από το αν θα συμφωνήσει ή θα διαφωνήσει κάποιος με αυτούς.
Αντώνης Σαμαράς: Η αγκαλιά του συντηρητισμού δεν είναι απλώς μία πολιτική επιλογή
Ο πρόλογος του βιβλίου, από όπου το πρώτο απόσπασμα, γράφτηκε από τον Αντώνη Σαμαρά πριν από την σύγκρουση και τη διαγραφή του από την κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ, με απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη:
«Η αγκαλιά του συντηρητισμού δεν είναι απλώς μία πολιτική επιλογή. Είναι, κατά κανόνα, μία αφοσίωση στη διαφύλαξη των διαχρονικών ιδανικών που διαμορφώνουν ένα εύρωστο και ακμάζον έθνος (...) Η ανθολογία των κειμένων περιδιαβαίνει την ιστορία των ιδεών και αποκαλύπτει πτυχές του συντηρητισμού μέσω της οπτικής του Θανάση (Σκορδά), η οποία είναι ευρεία: από τα μονοπάτια της οικονομικής ανάπτυξης μέχρι τη δίκαιη διανομή του παραγόμενου πλούτουκαι την κοινωνική δικαιοσύνη. Από το made in Greece και την αξία του στον διεθνή ανταγωνισμό μέχρι την προστιθέμενη αξία που εισφέρουν στην οικονομία τα άτομα με αυτισμό. Από τις ανησυχίες για την ασφάλεια μέχρι τις πολιτισμικές επιπτώσεις της μετανάστευσης. Από την αντιμετώπιση των άκρατων διεκδικήσεων των δικαιωματιστών μέχρι την ουσία της κοινωνικής συνοχής και του ελεύθερου χρόνου».
Η μάχη Μακρόν - Λεπέν και η «αποϊδεολογικοποίηση» Μητσοτάκη
Ο Θανάσης Σκορδάς σχολιάζει την πολιτική στάση του Κυριάκου Μητσοτάκη στο κεφάλαιο με τίτλο «Ας μιλήσουμε λοιπόν για συντήρηση και πρόοδο», με αφορμή τοποθέτηση του πρωθυπουργού σχετικά με την σύγκρουση Μακρόν - Λεπέν στη Γαλλία. Ο Μητσοτάκης είχε πει σε προσυνέδριο της ΝΔ, ότι αυτή η μάχη δεν είναι ιδεολογική. Ο συγγραφέας διαφωνεί κατηγορηματικά και γράφει:
«Αλίμονο αν η διαφορά συντήρησης και προόδου ως πολιτικό διακύβευμα αφορούσε θέματα τεχνικής λειτουργίας και εκσυγχρονισμού της δημόσιας γραφειοκρατίας, στα οποία αναμφισβήτητα όλοι συμφωνούμε. Η ιστορία δεν προχωρά έτσι και η πολιτική δεν ασκείται ερήμην ιδεών και αξιών. Το πρόβλημα του μέσου Έλληνα σήμερα δεν είναι πόσο γρήγορα θα βγάλει ένα πιστοποιητικό - σίγουρα αυτό είναι μία βελτίωση στις σχέσεις πολίτη και δημόσιας διοίκησης -, αλλά αν θα μπορεί να βγάλει το μήνα, αν θα μπορεί να υποστηρίξει την εκπαίδευση των παιδιών του και την υγεία της οικογένειάς του, αν θα μπορεί να νιώθει ασφαλής ακόμα και μέσα στο σπίτι του, αν θα μπορεί να έχει εργασία και επαρκή αμοιβή, αν θα μπορεί να έχει αξιοπρεπή γηρατειά.»
«Είναι προοδευτική πολιτική η μετατροπή της κοινωνίας σε πολυπολιτισμικό χυλό;»
Ο Θανάσης Σκορδάς στέκεται στο «υπαρξιακό» δίλημμα, πρόοδος-συντήρηση ή δεξιά-αριστερά:
«Είναι συντηρητική πολιτική η εθνική ενεργειακή ανεξαρτησία, ακόμη και αν περιλαμβάνειστο μείγμα ενεργειακής πολιτικής και τον λιγνίτη, ενώ προοδευτική η ενεργειακή πολιτική που αδιαφορεί για τις ανανεώσιμες πηγές και δίνει τη στρόφιγγα των αγωγών στον εξ ανατολών γείτονα;
Είναι συντηρητική πολιτική να θέλουμε να διατηρήσουμε το πολιτισμικό και αξιακό πλαίσιο της χριστιανικής Ευρώπης, ενώ προοδευτική πολιτική η παθητική στάση απέναντι στη μετατροπή της κοινωνίας σε πολυπολιτισμικό χυλό με την αμφισβήτηση των συνόρων και την κατάργηση των ταυτοτικών χαρακτηριστικών;
Είναι συντηρητική πολιτική να θέλουμε μία Δημοκρατία που λειτουργεί με σαφή διάκριση των εξουσιών, με σεβασμό και κύρος στους θεσμούς, με ασφάλεια και ευταξία, ενώ προοδευτική πολιτική η παράδοση του δημόσιου χώρου σε λαθρομετανάστες φονταμεταλιστές, σε ψευδοαναρχικούς και παραβατικούς κάθε είδους;
Είναι συντηρητική πολιτική η υποστήριξη της πλήρους οικογένειας και των ορθόδοξων λατρευτικών παραδόσεων, ενώ προοδευτική πολιτική η άκριτη και απροϋπόθετη υιοθέτηση της ατζέντας των δικαιωματιστών και της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας;»
Η έννοια «made in Greece»
Ως άνθρωπος της Οικονομίας και της αγοράς, ο Θανάσης Σκορδάς καταθέτει την προσωπική του ματιά και ένα αφήγημα πίσω από τις τρεις λέξεις - made in Greece:
«Εάν η ελλληνική οικονομία θέλει να ανταπεξέλθει στις σκληρές απαιτήσεις του διεθνούς ανταγωνισμού με επάρκεια, είναι προϋπόθεση εκ των ων ουκ άνευ η απάνπτυξη μακροχρόνιων και ισχυρών δεσμών με τους πελάτες της. Η απόκτηση ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος μέσω της παραγωγής ποιοτικών προϊόντων και η ανάδειξη του made in Greece αποτελούν μονόδρομο και είναι το βασικό στοίχημα που πρέπει να κερδίσουμε. Το made in Greece όμως δεν χτίζεται με πολυέξοδες επικοινωνιακές εκστρατείες. Χτίζεται με βάση τη σχέση που οικοδομούν οι επιχειρήσεις και οι πελάτες. Μια σχέση η οποία βασίζεται σε μια δέσμη ιδεών, πεποιθήσεων και συναισθημάτων, με κυρίαρχο αυτό της εμπιστοσύνης.
Γι αυτή την ανάγκη πολλές φορές έχουμε ακούσει να γίνεται λόγος, αλλά λίγες είδαμε να αναλαμβάνονται δράσεις. Στην τωρινή συγκυρία όμως χρειάζεται η οργανωμένη Πολιτεία να αναλάβει πρωτοβουλίες, ώστε άμεσα, χωρίς καθυστερήσεις, να σχεδιάσει και να υλοποιήσει μια δέσμη παρεμβάσεων που θα κινητροδοτήσουν μια μεγάλη στροφή στην εγχώρια παραγωγή. Μια στροφή η οποία θα καταστήσει το made in Greece συνώνυμο της ποιότητας της ελληνικής οικονομίας.»
Θανάσης Σκορδάς: Πρώην υφυπουργός Ανάπτυξης και Γενικός Διευθυντής της ΝΔ
Ο Θανάσης Σκορδάς γεννήθηκε το 1965. Πτυχιούχος του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΑΣΟΕΕ), εργάζεται ως ανώτατο διοικητικό στέλεχος. Σήμερα είναι Γενικός Διευθυντής στην Ελληνική Ένωση Πλοιοκτητών Ρυμουλκών, Ναυαγοσωστικών, Αντιρρυπαντικών & πλοίων Υποστήριξης Υπεράκτιων Εγκαταστάσεων.
Είναι, επίσης, μέλος των ΔΣ των εισηγμένων στο ΧΑΑ, ΓΕΚ – ΤΕΡΝΑ & ΕΠΙΛΕΚΤΟΣ ΚΛΩΣΤΟΫΦΑΝΤΟΥΡΓΙΑ.
Την περίοδο 2015-2019 διετέλεσε Πρόεδρος και εν συνεχεία και Διευθύνων Σύμβουλος στην εισηγμένη ΣΕΛΟΝΤΑ ΑΕΓΕ, συμβάλλοντας στην επίτευξη των στόχων εξυγίανσης της εταιρείας. Διαθέτει εμπειρία και σημαντικές επαγγελματικές διακρίσεις περίπου δύο δεκαετιών στον κλάδο των ασφαλίσεων και των χρηματοοικονομικών, μέσω της ALICO-AIG.Ταυτόχρονα με την καλή γνώση της αγοράς, διαθέτει μεγάλη εμπειρία και στη δημόσια διοίκηση, αφού για μία περίπου δεκαετία κατείχε σημαντικές θεσμικές και κυβερνητικές θέσεις.
Έχει θητεύσει στις κυβερνήσεις Καραμανλή, από το 2004 μέχρι το 2009, ως Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Ανάπτυξης, της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδος και του Υπουργείου Οικονομικών.Με απόφαση του Αντώνη Σαμαρά, ορίστηκε Γενικός Διευθυντής της ΝΔ το 2010 και μετά τις εκλογές του 2012 διετέλεσε επί διετία Υφυπουργός Ανάπτυξης, με αρμοδιότητα το Εμπόριο και τη Βιομηχανία.
Από τα εφηβικά του χρόνια συμμετείχε ενεργά στους αγώνες της γενιάς του και αναμείχθηκε πολύπλευρα με τους παραγωγικούς κλάδους της οικονομίας, παρατηρώντας ταυτόχρονα το διαρκώς μεταβαλλόμενο οικονομικό περιβάλλον και τις επιπτώσεις του στην κοινωνία. Το έργο και οι ρόλοι του εστιάζουν στην επίτευξη αποτελεσμάτων και αντανακλούν την ακλόνητη αφοσίωσή του στις διαχρονικές αξίες του ελληνισμού, καθώς και στην προώθηση της ελευθερίας, της οικονομικής ανάπτυξης και της κοινωνικής ευημερίας.